nie wiem co mi jest :(

[EmEr]

Nie radzę sobie!

Od kiedy pamiętam strasznie szybko się denerwowalam Ale od roku to już przegięcie. Z byle czego wywołuje kłótnie, które kończą się płaczem A mój facet nie umie mnie w tym wspierać. Ciągle powtarza uspokoj się albo ogarnij się A to z kolei jeszcze bardziej mnie wnerwia. Nie mam z kim pogadać o tym. Czasem głowa mi już pęka ze zmęczenia tymi sytuacjami. Czy to nerwica czy shizofremia. Pomóżcie

[Aligheri]

Może pogadaj z nim czego oczekujesz od niego, albo jak zapobiegać kłótniom które się nasilają. Rzucanie w siebie pretensjami nie przyniesie pozytywnego skutku, a jedynie spokojna rozmowa w której obie strony będą nastawione na kompromis, ugodę. Przypuszczam że nie jesteś chora na żadną z wymienionych zaburzeń tylko po prostu sfrustrowana sytuacjami w Twoim otoczeniu.

[Gość]

Na pewno nie schizofrenia..bez obaw. Nikt Ci nie postawi diagnozy przez internet. Jesli sytuacja bedzie sie przeciagac udaj sie do psychologa.

[ocuca]

Witam jestem tu nowa jestem mama dwójki dzieci- chłopców 10, 3. Od kilku lat z przerwami lecze sie na nerwice lekowa.zaczelo sie to 5 lat temu wtedy dostałam pierwszego ataku szukalam pomocy u wszystkich lekarzy jednak od każdego otrzymywałam ta sama wiadomość zdrowa jak ryba a ja czułam sie okropnie cały czas miałam wrażenie ze umieram balam sie wychodzić z domu , balam sie zostawać sama trafiłam do psychiatry bralam andepin po ok roku wszystko minelo czułam sie dobrze odstawilam leki i tak zylam sobie bez nich kilka lat pozniej zdecydowałam sie na kolejne dziecko i po urodzeniu wszystko wróciło znowu a ja wrocilam do leków . Nie brałam ich dlugo szybko się ogarnęłam i tak po następnych dwóch latach kolejny nawrót choroby ale i kolejna wizyta u psychiatry poraz kolejny andepin miansec i doraźnie lorafen. Tylko ze teraz dopiero zaczol sie koszmar prawdziwy dla mnie koszmar . Pojawily sie okropne ciągle myśli o mlodszym dziecku o tym ze mogłabym mu cos zrobic ze go nie kocham jest to odwrotność całego mojego zycia jestem przeszczęśliwa mama kocham moje dzieci nad życie wszystko poswiecilam im . Nie pracuje jestem tylko dla nich a tu Glowa zawalona takimi myślami boje sie zostawać sama z synkiem w domu wtedy zaczynam sie trząść serce bije mi szybciej jestem bardzo przestraszona. Nie moge się z tym uporać dlaczego ta myśl ciągle siedzi mi w glowie dlaczego dotyczy ona osoby najbliższej memu sercu. Czy jest ktos kto ma podobne myśli? Jak mam z tym zyc? Błagam o pomoc. Leki biorę juz od przeszlo 2 tyg i nie ma żadnej poprawy. Uporam sie ze wszystkim byle te okropne myśli wyszly z mojej glowy