Terapia behawioralno-poznawcza czy analiza transakcyjna?

[cvetka]

Dzień dobry! Po ponad trzech latach i nieudanej/przerwanej dawno temu terapii w nurcie psychodynamicznym, wracam i o pomoc proszę.

 

Pytanie dokładnie takie, jak w tytule. Chciałabym podjąć terapię, ale nie potrafię się zdecydować, co wybrać. Bardzo proszę o pomoc, rady, uwagi i wyrozumiałość.

Na czwartek mam umówione 2 spotkania wstępne - najpierw u terapeutki zajmującej się terapią behawioralno-poznawczą, a później u zajmującej się analizą transakcyjną.

 

- osobowość zależna (przekonanie graniczące z pewnością)

- DDD - moja rodzina była bardzo specyficzna (łącznie z przemocą fizyczna i psychiczną)

- mnóstwo leków i strachu przed życiem i ludźmi (chociaż nie jestem specjalnie nieśmiała i uwielbiam występować publicznie)

-nieprzepracowana przeszłość

- brak motywacji i przede wszystkim samodyscypliny; zawalam mnóstwo spraw, nie potrafię niczego skończyć - mam słomiany zapał i chwytam wiele srok za ogon, prokastynacja pełną gębą

- wstyd, toksyczny wstyd

- syndrom ofiary i bierna postawa

- marudzenie i użalanie się nad sobą

- nieumiejętność okazywania złości

- nieustająca potrzeba uznania i akceptacji oraz bycia w centrum uwagi

- niska samoocena, brak wiary w siebie i swoje możliwości, brak szacunku do samej siebie

- narcystyczne ciągoty

- chorobliwa potrzeba bliskości + zazdrość i zaborczość

- wybujała wyobraźnia, dosłownie żyję w jakimś wyimaginowanym świecie (czasami mam wrażenie, że jestem autystyczna)

- ciągle tylko marzenia zamiast działania

- ciągłe napięcie i oczekiwanie najgorszego

- branie wszystkiego do siebie

- naiwność i dziecinność (co ma swoje plusy, ale bez przesady - mam 30 lat!)

- brak spełnienia (tyle rzeczy chciałbym robić, zrobić, ale nie potrafię się wziąć za nic, brakuje i odwagi, i nie lubię robić nic samodzielnie)

- czasem mam wrażenie, że mam depresję...

Boje się, co będzie, jak urodzę... Najbardziej boję się samotności, odrzucenia. Ostatnio często myślę o śmierci, ale bałabym się popełnić samobójstwo (to chyba jedyny plus mojego tchórzostwa). Mam też arachnofobię, ale w sumie mi nie przeszkadza (bardziej bliskim).

 

Wiem, ze analiza transakcyjna jest stosunkowo młoda i niezbyt popularna w Polsce, ale może ktoś ma jakieś doświadczenia? Dodam, że nie mieszkam w Polsce i tutaj jest bardziej rozprzestrzeniona, jeśli ma to jakieś znaczenie.

Jeśli chodzi o wybór tej metody, to po prostu chyba trafia do mnie teoria Bern'a i podobają mi się te wszystkie gry i skrypty. Przyciągnął mnie też nacisk na zdolności interpersonalne, wzorce, no i fakt, że w czasie terapii grzebie się w przeszłości (ale bez takiego na nią nacisku jak w przypadku psychoanalizy czy terapii psychodynamicznej). Brakuje mi wiedzy na temat skuteczności tej terapii, no i nie wiem, czy rzeczywiście dobrze się sprawdzi w prawdziwym życiu. Mam też wrażenie, że lepiej się sprawdza jako terapia grupowa albo na szkoleniach dla firm...

 

Za behawioralno-poznawczym podejściem opowiadają się przede wszystkim wysoka skuteczność i stosunkowo szybki czas terapii. Podoba mi się, że wymaga sporo pracy poza gabinetem. Odrzuca mnie zaś "niedocenianie" przeszłości i powierzchowność, ale może się mylę?

 

Najbliższa poglądowo mi jest psychoanaliza, ale nie mam ani tyle czasu, ani kasy, oraz mam uraz.

 

Dziękuję za uwagę, będę bardzo wdzięczna za odzew wszelaki!

[jeruka9]

większość opisu ciebie pasuje do mnie :

- marudzenie i użalanie się nad sobą

- nieumiejętność okazywania złości(ja ukrywam agresje boje sie ze wybuchne)

- DDD - moja rodzina była bardzo specyficzna (łącznie z przemocą fizyczna i psychiczną to ze strony brata bił mnie w dziecinstwie ojciec jak byl pijany to spal czasem sie awanturowal ale mozna go bylo zatrzymac znecal sie za to nad synem a brat nademna

przypadku napasci seksualnej nie bylo)

- nieustająca potrzeba uznania i akceptacji oraz bycia w centrum uwagi

- niska samoocena, brak wiary w siebie i swoje możliwości, brak szacunku do samej siebie

- narcystyczne ciągoty

- wybujała wyobraźnia, dosłownie żyję w jakimś wyimaginowanym świecie

- ciągle tylko marzenia zamiast działania

- ciągłe napięcie i oczekiwanie najgorszego

- branie wszystkiego do siebie

- naiwność i dziecinność

mam 26 jestem młodszy

do tego DDA

czytałem że powinna pomóc ale sam jej nie miałem w sumie to jakaś nadzieja

droga pani zawsze można spróbować nic się nie traci

co do mnie sam wybieram sie na psychoterapie termin mam 29 w tym miesiacu

uda sie wszystko warto wierzyc i sie nie poddawac

[Gość]

cvetka, myślę, że przy słabej motywacji i zaburzeniu osobowości terapia poznawczo-behawioralna może nie być wystarczająca... A konkretnie, nie będzie tak do końca współgrać z Twoimi problemami, bo ten nurt zakłada, że mamy motywację do zmiany i będziemy sumiennie wykonywać jakieś zadania czy ćwiczenia, do tego dochodzi jeszcze kwestia relacji z terapeutą- bo osobowość zależna może trochę zamieszać w tej relacji. Jak trafisz na fajnego terapeutę, który lubi poszerzać horyzonty poza swój nurt, to będzie potrafił pomóc i poruszy sprawy z przeszłości. Szkopuł w tym, żeby takiego znaleźć. A koniec końców, i tak najważniejszy jest człowiek, jak bardzo podpasuje ci któryś terapeuta to warto iść do niego.

Tak z ciekawości, w jakim kraju mieszkasz? Też bardzo do mnie przemawia analiza Berne'a, ale nie wiedziałam że istnieją terapeuci analizy transakcyjnej, w Polsce faktycznie o to trudno. Jestem ciekawa czy mają jakieś swoje techniki pracy. Wiem tylko, że terapia schematów jest bardzo zbliżona do tego, o czym mówił Berne.

Jak wrażenia po spotkaniach?

[cvetka]

Jeruka9 - dzięki za słowa wsparcia i powodzenia.

 

cvetka, myślę, że przy słabej motywacji i zaburzeniu osobowości terapia poznawczo-behawioralna może nie być wystarczająca... A konkretnie, nie będzie tak do końca współgrać z Twoimi problemami, bo ten nurt zakłada, że mamy motywację do zmiany i będziemy sumiennie wykonywać jakieś zadania czy ćwiczenia, do tego dochodzi jeszcze kwestia relacji z terapeutą- bo osobowość zależna może trochę zamieszać w tej relacji. Jak trafisz na fajnego terapeutę, który lubi poszerzać horyzonty poza swój nurt, to będzie potrafił pomóc i poruszy sprawy z przeszłości. Szkopuł w tym, żeby takiego znaleźć. A koniec końców, i tak najważniejszy jest człowiek, jak bardzo podpasuje ci któryś terapeuta to warto iść do niego.

Tego się właśnie obawiam przy behawioralno-poznawczej. Z drugiej strony bardzo za jest argument o wysokiej skuteczności przy walce z zaburzeniami lękowymi i depresją. Motywację do zmian niby mam, bardziej chęci, chociaż już nie raz siebie rozczarowałam... Ale zobaczymy, może terapeutka będzie mądrą otwartą osobą i poradzi sobie z moją zależnością oraz pomoże mi uporządkować przeszłość. Ciągnie mnie tam też trochę z przekory, bo sama jestem bardzo niekonkretna i takie zadaniowe podejście do tematu jest obce mojej naturze.

 

Tak z ciekawości, w jakim kraju mieszkasz? Też bardzo do mnie przemawia analiza Berne'a, ale nie wiedziałam że istnieją terapeuci analizy transakcyjnej, w Polsce faktycznie o to trudno. Jestem ciekawa czy mają jakieś swoje techniki pracy. Wiem tylko, że terapia schematów jest bardzo zbliżona do tego, o czym mówił Berne.

Wysłałam Ci PW :)

Do mnie też przemawia, zwłaszcza, że amatorsko zajmuję się grą właśnie.

Trochę mnie odrzuca ogromny nacisk na komunikację, schematyzowanie wszystkiego i podobno (gdzieś wyczytałam) być może za małe skupianie się na emocjach. Z drugiej strony kocham słowa i przemawiają do mnie alegorie i metafory. Nie do końca przemawiają wątpliwości co do skuteczności i może czasami aż nazbyt prosty język samej teorii.

 

Jak wrażenia po spotkaniach?

Dam znać wieczorem albo jutro - pierwsze spotkanie mam o 16:30 (bp), drugie o 19:00 (ta).