Nietypowe konsekwencje nerwicy? Fascykulacje.

[LDZkris]

Cześć!

Jestem 23 letnim studentem Politechniki. Znerwicowanym rzecz jasna. Postanowiłem założyć nowy wątek w tym dziale, gdyż źródłem moich problemów jest nerwica lękowa. Do tego pojawiły się jej (prawdopodobne) następstwa, do których odniosę się poniżej. Chciałbym zaznaczyć, że z nerwicą borykam się od kilku lat, jednak teraz chciałbym odnieść się do tego co "zjada" mnie obecnie i zatruwa mi życie.

 

Od czego się zaczęło...

Od hipochondrii. Jakoś w czerwcu wymacałem sobie węzły chłonne na szyi, do tego towarzyszyło mi pewne uczucie zmęczenia. Zacząłem szukać w Internecie potencjalnych przyczyn moich dolegliwości. Ruszyła samonakręcająca się machina panicznego strachu przed ciężką chorobą - nowotworem. Im więcej czytałem, tym z moją psychiką było gorzej oraz pojawiała się świadomość, że niebawem nastąpi najgorsze. Straciłem apetyt, mało jadłem, codziennie miałem czarne myśli i schudłem 4kg w ciągu miesiąca.

Początek sierpnia był jeszcze bardziej dobijający. Katar i niespecyficzny ból gardła, kłujący - jednostronny - czyli rak nosogardła. Do tego wymacane węzły chłonne i psychika poleciała jeszcze bardziej, silny strach przed śmiercią trudny do opanowania. Ciągle siedziałem w necie próbując wyjaśnić mój stan zdrowia i objawy pokrywały się z najgorszym wariantem. Niestety zniszczyło mi to wakacje i wyjazd nad morze. W połowie sierpnia udałem się do lekarza by wszystko wyjaśnić - z panicznym lękiem, że wyjdzie to najgorsze. Dostałem skierowania do hematologa (od węzłów) i do laryngologa. Wykonano mi badania krwi, które wyszły idealnie a po wizycie w poradni hematologicznej lekarz wyrzucił mnie za drzwi ( ). Wizyta u laryngologa skończyła się diagnozą: zapalenie prawej zatoki szczękowej - brać antybiotyk przez tydzień, to nic poważnego. Niby to mnie trochę uspokoiło, ale z założenia nie ufam lekarzom do końca. Rozpocząłem branie antybiotyku i po 4 dniach nastąpiło apogeum....

Omdlenie i drgawki...

Podczas brania antybiotyku mało co jadłem, byłem strzępkiem nerwów i jedyne na co miałem ochotę to leżenie w łóżku z laptopem i czytanie o chorobach...

W końcu nastąpił dzień, w którym zaczęły mi mrowić kończyny - lewa ręka i lewa noga, czasem też prawa noga. Wystraszyłem się. To nie było drętwienie tylko takie ostre ciarki. W końcu mrowienie pojawiło się na języku i na zębach, zakręciło mi się w głowie, spanikowałem i padłem na podłogę z nogami do góry. Nie byłem w stanie wykrztusić z siebie słowa, ogarnęło mnie głębokie i przeszywające zimno. W noc po tym incydencie miałem uczucie silnej gorączki (a mierzyłem i nie miałem), pojawiły się lekkie drgawki i fascykulacje mięśni CAŁEGO ciała (mimowolne skurcze pojedynczych włókien mięśniowych), najbardziej na nogach.

Na drugi dzień było już lepiej, ale nogi miałem z waty, takie bez sił. Fascykulacje lekko ustały, ale nie całkowicie. Po kilku dniach było już lepiej, gdyby nie....

POWTÓRKA z rozrywki....

Za kilka dni pojawiły się bóle o charakterze wieńcowym. Silne kłucie serca, kołatanie serca, wysokie ciśnienie, ciężar w klatce, ucisk w przełyku i wykręcanie żołądka. Do tego paniczny lęk i dezorientacja co się ze mną dzieję. Po kilku dniach rozkołatanego serducha pojawiło się silne mrowienie języka i szczęki, uczucie gorąca w klatce, panika i... omdlenie....

Tym razem szpital...

Trafiłem do szpitala na obserwację pod kątem kardiologicznym i neurologicznym. Lekarz przyjmujący mnie na oddział od razu wiedział, że to nerwica, ale gdy powiedziałem mu o parestezjach połowicznych, zdecydował się na diagnostykę. Wykonano mi tomografię głowy - OK, zaawansowane badania krwi pod kątem chorób serca i zatorowości - OK, badanie holtera przez 24h - idealnie. Ze szpitala zostałem wypisany jako pacjent, który nie ma żadnych problemów z sercem i z zaleceniem wizyty w PZP (poradnia zdrowia psychicznego) oraz u Neurologa. Określono mnie jako "pacjenta lękowego". Po pobycie w szpitalu dolegliwości ze strony serca ustąpiły (dawali mi propranolol), trochę się uspokoiłem (raz dziennie dostawałem hydroxyzynę i Afobam). Niestety fascykulacje ciała nie ustąpiły...

Po szpitalu...

Tydzień temu wyszedłem ze szpitala i udałem się do psychiatry - dosyć cenionego, który zresztą pomógł mojej mamie uporać się z nerwicą. Stwierdził, że mamy do czynienia z nerwicą wegetatywną, która zaczęła rozregulowywać organizm - stąd objawy ze strony np. serca. Powiedział, że w pierwszej kolejności należy wyeliminować silne poczucie lęku, które mi towarzyszy. Przepisał Seroxat 1xdziennie oraz Zomiren 2xdziennie do momentu zadziałania Seroxatu (ok. 3 tygodni) z koniecznością jego stopniowego odstawienia po tym czasie by pozostać przy samym Seroxacie.

Po kilku dniach brania leków jestem spokojniejszy (to bardziej za sprawą Zomirenu), lęki są mniejsze, czuję się trochę przyćmiony - takie uczucie zobojętnienia. Jest nawet ok, gdyby nie jedna rzecz na, która mi nie przeszła...

FASCYKULACJE i sztywne nogi...

Męczą mnie cały dzień, są to pojedyncze, niebolesne skurcze/szarpnięcia pojedynczych włókienek mięśni. Do tego uczucie sztywności nóg, choć siła mięśniowa jest zachowana. W 80% na łydkach i udach, ale również we wszystkich innych częściach ciała (rękach, brzuchu, pośladkach). Na napiętym mięśniu nie występują. Dopiero po położeniu się do łóżka i rozluźnieniu ciała, zaczynają się te szarpnięcia. Na łydkach wygląda to tak jakby pod skórą chodziły robaki. Występuje to z różnym natężeniem i jest upierdliwe.

Czy których z nerwicowców doświadczył albo doświadcza fascykulacji?

Pozdrawiam!

[ekspert_abcZdrowie]

Witam serdecznie!

 

Wrażenie chodzenia owadów na skórze czy pod skórą to formikacje. Czy rozmawiałeś ze swoim lekarzem na temat swoich odczuć, również tych związanych z drżeniem włókien mięśniowych?

 

Pozdrawiam!

[LDZkris]

Dziękuję za odpowiedź. Nie, nie mam uczucia chodzenia owadów na skórze. Tak jak wspomniałem wcześniej, są to fizyczne, widoczne i czasem odczuwalne pojedyncze (czasem mnogie) drgania pojedynczych włókien mięśniowych. Aktualnie wygląda to tak jakby w obu łydkach chodziły sobie robaczki. Do tego dochodzą nieco bardziej odczuwalne szarpnięcia mięśni w innych częściach ciała, o tym samym charakterze (pośladki, brzuch, biceps, a nawet usta - przy czym występuje do rzadko i ma charakter pojedynczy). Mój psychiatra twierdzi, że owe fascykulacje powinny minąć samoistnie po pewnym czasie. Od tygodnia biorę leki (Zomiren i Seroxat), odczuwam zauważalną poprawę stanu psychicznego, jestem spokojniejszy. Mimo to mam wrażenie, że fascykulacje się nasiliły. Pozostaje czekać i obserwować. Natomiast ciekawi mnie, czy ktoś tutaj doświadczył czegoś takiego.

[SZAv]

HEJ

miałem w zasadzie mam nadal opisywane przez Ciebie objawy. Wrażenie mimowolnych ruchów pojedynczych mięśni, czasami drgania łydek itd. po paro one się nasilają ale widzę 6 tydz. brania 20 mg na dobę, że powolutku ustępują. z tyg. na tydzień jest zmniejszone ich nasilenie.

A ja głupi myślałem że to po lekach

[adabe]

Witaj,

miałam podobne problemy min. silne drgawki lewego ramienia i głowy, drżenie całego ciała (jak z zimna), mimowolne skurcze mięśni (nogi, żołądek, dłonie, ramiona, powieki, policzki i reszta) niektóre bolesne, niektóre bardziej jak drgania, drętwienie nóg i palców dłoni.

 

Pomogło mi uspokajanie się, kiedy dostaję ataku np. drgawek w myślach mówię "spokojnie, te drgawki to kolejny objaw nerwicy", nieco trudniej było ze skurczami żołądka, jednak po tygodniu przeszło (tak, bolał przez ponad tydzień, myślałam że zwariuję). Zaakceptowałam swoje objawy i lęki, naprawdę jest duża poprawa! One sobie są i będą coraz mniejsze, im bardziej się do nich przyzwyczajam, tym rzadziej występują.

 

Oczywiście, pomaga przede wszystkim terapia np. odkąd uświadomiłam sobie związek pomiędzy jedną z traum a drgawkami lewego barku, znacznie osłabły :)

[LDZkris]

@adabe: To co opisujesz, jest doskonały przykładem potwierdzającym to jak wiele niespecyficznych form dolegliwości generuje nerwica. Kluczowa jest na pewno umiejętność świadomego kontrolowania swojego ciała. Gorzej jak się tą kontrolę traci i zaczynają się cuda... Ja zazwyczaj byłem świadomy tego, że lęki, których doświadczam są bezpodstawne, jednak problem tkwi, w mojej ocenie, w podświadomości - my swoje, a ona swoje :) I tu zaczynają się schody, jak sobie z tym skutecznie poradzić.

 

Wracając do drgań mięśni...

Po 2 tygodniach brania Seroxatu i Zomirenu (docelowo Zomiren niebawem do stopniowego odstawienia), psychicznie czuje się naprawdę dobrze. Brak poczucia lęku i niepokoju, które często przychodziły same z siebie, bez przyczyny i potrafiły męczyć całymi dniami. Natomiast co do fascykulacji to z moich obserwacji sprawa wygląda tak: Przez pierwszy tydzień brania leków, z dnia na dzień stan psychiczny ulegał poprawie, natomiast fascykulacje się nasilały i "rozlały" na całe ciało (ale głównie nogi). Od kilku dni jednak się trochę uspokoiły i mimo, że występują na całym ciele (potrafi mi drgnąć powieka czy nawet cały palec u ręki) to występują rzadziej i mają charakter przemijający - pojawiają się i intensyfikują głównie po wysiłku fizycznym. Wiele wskazuje na to, że te dosyć niespecyficzne objawy są wynikiem stresu i mętliku w głowie, który sam sobie zafundowałem...

[adabe]

Wiele wskazuje na to, że te dosyć niespecyficzne objawy są wynikiem stresu i mętliku w głowie, który sam sobie zafundowałem...

 

Wydaje mi się, że wszystkie te dziwactwa nerwicowe to stare rany, które ktoś nam zrobił w przeszłości. Zauważyłam to u siebie, kiedy opowiadałam terapeutce o objawach, okazywało się, że przyczyną było jakieś przykre doświadczenie z dzieciństwa. Które do tej pory bagatelizowałam, obwinianie się za stany nerwicowe tylko wzmacniało moje objawy.

[JSOne]

Czesc, czy poradziliscie juz Sobie z tymi fascykulacjami? Interesuje mnie to, bo i u mnie sie pojawily, oprocz wiadomo, serca i innych podobnych tego typu dolgliwosciami.

Czy uspokoilo sie to, zniklo, czy moze przerodzilo sie w cos innego.

I czy doswiadczaliscie juz moze czegos takiego jak wzmozone ruchy np. palcow, dloni, calego ciala podczas gdy sie polozyliscie by zasnac, cos jak te drgawki przed zasnieciem?

 

Pozdrawiam

[hallowedland]

Cześć, trafiłem na powyższy temat dopiero teraz. Ciekawy jestem jak się mają osoby uczestniczące w dyskusji powyżej?

Od blisko pół roku mam fascykulacje mięśni, które pojawiły się na moim ciele jakieś 2 tygodnie po interwencji karetki pogotowia i pobycie na SOR. To było w lipcu 2024. Mógłbym na mój temat napisać niemały elaborat, ale nie wiem czy jest sens, jeśli powyższy temat już jest "martwy".

Edytowane 17 Stycznia przez hallowedland

[Grzegorz2391]

Mi rusza się całe ciało nie raz mówią że mam nerwicę lękowa jakoś nie mogę w to uwierzyć 

[minou]

Z moich doświadczeń wynika, że do worka „nerwica” wrzuca się praktycznie wszystko, badając pacjenta w kierunku poważnych chorób, ale pomijając podstawowe, holistyczne aspekty.

Skurcze mięśni, odczucia kłucia na skórze, niepokój, to podstawowe objawy np niedoborów witamin i mikroelementów, na które pacjentów rzadko się bada. Sam piszesz, że żyłeś w ekstremalnym stresie, bez odpoczynku i pewnie bez odpowiedniej diety, regularnego snu i ruchu. Schudłeś, straciłeś apetyt. 
Twoje objawy „nerwicowe” mogą być niedoborami magnezu, cynku, wit B12 czy wit D. Czyli w sumie jednymi z najpowszechniejszych niedoborów w społeczeństwie. Na dodatek stres i np nieregularne żywienie bardzo sprzyja wyczerpywaniu zapasów magnezu, co daje uczucie zmęczenia, skurcze i mrowienie kończyn, niepokój, problemy ze snem. Niedobór wit D dotyczący 80% społeczeństwa daje objawy zmęczenia, depresji, obniżonej siły mięśniowej i lęków. Jeśli brakuje Ci wit B12, to już masz całe spektrum objawów neurologicznych. 
Często zapominamy, że mózg to organ jak każdy inny, choć wyjątkowy. Regulacja chemiczna mózgu zależy w dużej mierze od prawidłowych, pozytywnych wzorców myślowych, ograniczania stresu i regulowania bodźców zewnętrzych, ALE równie ważne dla mózgu są po prostu te substancje, które musimy uzyskać poprzez dietę, sen i ruch. Mózg nie może funkcjonować prawidłowo jeśli brakuje nam witamin i innych niezbędnych pierwiastków, w tym prekursorów neuroprzekaźników z których organizm wytwarza kluczowe związki jak serotonina (tryptofan) czy dopamina (L-dopa). Mózg nie może też funkcjonować bez odpowiedniej ilości dobrej jakości snu, bo podczas snu trwa proces zapamiętywania, uczenia się, przepracowywania trudnych emocji, a także biologiczne „sprzątanie”, usuwanie produktów ubocznych przemiany materii itd. Na dodatek mózg potrzebuje różnego rodzaju stymulacji, która jest po prostu naturalna dla naszego gatunku - np ruchu, który stymuluje wyrzut endorfin, dotlenia mózg jako organ i poprawia w nim krążenie krwi. Poza tym mózg czerpie ogromne korzyści z przebywania na zewnątrz, regulując gospodarkę melatoninową, która zapewnia nam dobry sen. Melatonina jest syntetyzowana z serotoniny, więc równowaga pomiędzy tymi substancjami jest kluczowa dla nastroju. Jest udowodnione, że przebywanie na zewnątrz i obcowanie z naturą aktywuje procesy w mózgu, które obniżają poziom hormonu stresu - kortyzolu. Widok drzew, zieleni, nieba, aktywuje różne obszary w mózgu i zwiększa ich aktywność z ogromną korzyścią dla nastroju i samopoczucia.

Łatwo jest powiedzieć, że masz nerwicę. Pewnie masz tą nerwicę, ale to praktycznie zawsze jest skutek, a nie przyczyna. Nerwica jest jedną z chorób cywilizacyjnych, tak jak cukrzyca czy nadciśnienie, i ma ścisły związek ze stylem życia. Leki w pewnym stopniu są w stanie kompensować skutki niezdrowego stylu życia - tak jak insulina w pewnym stopniu reguluje cukier nawet jeśli codzienne jesz batony i drożdżówki. Ale jeśli chcesz być zdrowy, musisz się przyjrzeć przyczynom i działać na poziomie przyczyn, zamiast tylko maskować objawy. 
Niestety podejście holistyczne nadal jest uważane za jakieś hipisowskie hokus pokus. Lekarze badają to, co obejmuje ich specjalizację i są przygotowani do leczenia patologii, chorób, zaburzeń, najczęściej za pomocą leków. Proste spostrzeżenie, że przyczyną wielu zaburzeń jest brak zaspokojenia kluczowych potrzeb organizmu takich jak odżywianie, sen i ruch, jest postrzegane jako „metody alternatywne”, a niesłusznie, bo często odpowiedź na problem jest właśnie tak prosta. Jeśli np masz w domu kwiatek, który potrzebuje częstego podlewania i słonecznego stanowiska, ale ustawisz go w cieniu i podlewasz raz na dwa tygodnie, to kwiatek więdnie, proste. Ludzki organizm jest bardziej skomplikowany, ale zasada jest taka sama. Na poziomie czysto biologicznym mamy jako gatunek określone potrzeby i optymalne warunki przyżyciowe. Jeśli te warunki nie są spełnione, to „więdniemy”, proste i logiczne.