[wiersz] to nie sztuka, tylko schizofrenia

[Orenda]

marzenia o utraconej wolności

niepotrzebne są słowa

dokończ piwo i idź ćwiczyć

nie jesteś artystką

tylko masz schizofrenię

wyrzuć obrazy

wyrzuć nadzieje

kup piwo

stagnacja, regresja, hipokryzja

czy inne słowa lepiej cie opiszą

chora psychicznie ćpunka

[Gość]

Lepiej nie pij wcale, albo pij więcej.

[Nortt]

Dobre, szczere, bezpośrednie. Może przytłoczyć, lepiej utulić to w tone bezsensownej, górnolotnej paplaniny, która da wrażenie głębokiego sensu i tylko garstka dotrze do TWOJEJ prawdy, wtedy też masz jakaś z tych literackich nagród, tyle że przestanie mi się to podobać :>

[refren]

Schizofrenia się nie wyklucza z byciem artystą, często współwystępuje, o czym świadczy wiele biografii znanych ludzi.

[jeruka9]

marzenia o utraconej wolności

tu potrzeba miłości

zaś niepotrzebne są tu słowa

dokończ piwo i idź zacznij ćwiczyć

i jak struś w piasku głowy nie chowaj

nie jesteś artystką

to tylko mówi głowa

lecz serce mówi wszystko

tylko masz schizofrenię

i walka trwa aż do bólu

wyrzuć obrazy

lecz bez urazy nie pokonasz nic bez trudu

wyrzuć nadzieje

bo samo nic się nie dzieje walcz i nie oczekuj cudu

kup piwo byle szybko zywo i jesli chcesz trwaj w smutku i bólu

stagnacja, regresja, hipokryzja

to rzeczowniki epitety to wymówki są niestety

te czy inne słowa lepiej cie opiszą

bo w nie wierzysz lepiej akceptuj siebie

i złącz spokój z przyrodą i ciszą

chora psychicznie ćpunka

bzdury gadasz do siebie dusza krzyczy lecz ludzie nie usłyszą

[Harding]

Napisałem wczoraj wieczorem wiersz pt. "Nerwica"

 

Przybyłem na forum, co zwie się nerwica

I sobie tak myślę, że wielu się nią zachwyca

Bo ludzie tutaj, pogrążeni w mroku nocy

Szukają kół ratunkowych, szukają pomocy

Wielu ma chore omamy, urojenia

Przez co podążają w stronę cienia

Nerwica natręctw jest ich kolejnym wrogiem,

który codziennie jest blisko i czai się za rogiem

Na te objawy jedna jest rada: brać leki

Więc kto z Was chory, niech z receptą leci do apteki

Potem trzeba brać leki regularnie

Inaczej człowieczku mały skończysz marnie.

 

[Harding]

Poniżej prezentuję kolejny wiersz pt. 'Idę ulicami", który napisałem kilka lat temu:

 

Człowiek

mniej jest nieszczęśliwy,

gdy nie jest nieszczęśliwy sam.

 

Honoriusz Balzac

 

Idę ulicami pogrążony w mroku nocy

Wydany na łup nieznanej i tajemnej mocy

Ani żywej duszy, nikogo nie ma dookoła

Sam idę, w pojedynkę i nikt mnie nie woła

Cisza... ja, ona i wszechogarniająca pustka

Stanowimy jedno. Czy istnieje przepustka

Do wolności, do krainy, gdzie świeci słońce

Gdzie czuć jego promienie, lśniące i gorące?

Ta moc obezwładnia mą bezsilną duszę

Zabierzcie ode mnie te męki i katusze

Zrzucić te kajdany - oto me pragnienie

Gdy je odrzucę, opuszczę więzienie

Potem głowę podniosę, popatrzę do góry

I jednym silnym ciosem wnet obalę mury

Z których pozostaną tylko stare zgliszcza

Lecz tymczasem coś od środka mnie wyniszcza

Nie daje żyć w spokoju, do drzwi się dobija

Nie daje za wygraną, nigdy nie omija!

Ciemność rozświetla srebrny blask księżyca

Który światło jasne przez chmury przemyca

Jego krągła tarcza zawieszona jest wysoko

Patrzy na mnie i przygląda się obłokom

Gwiazdy srebrzyste mrugają, dostrzegam ich lśnienie

I zastanawiam się, czy w nich zapisano przeznaczenie

Czasem rozmyślam i pogrążam się w zadumie

Czasem myślę, że można być samotnym w tłumie

Czasem uciekam przed tym czego szukam

Czasem wchodzę bez pytania, a czasem zapukam

Do drzwi osoby, która da mi nadzieję,

Że będzie dobrze, że wiatr pomyślny zawieje

W żagle, a wzburzone wody staną się łagodne

A ciemne oblicze nieba bezchmurne i pogodne

Czekam, aż rozwinie się kwiat czerwonej róży

Wtedy - jestem pewien - me oblicze się rozchmurzy

I przejdę na drugą stronę, już bez Samotności

Z podniesionym czołem, zwracając wzrok ku Wolności.

 

Copyright by DonColetti

[Harding]

Na razie publikuję ostatni wiersz pt. "Jestem uczniem". Oto on:

 

Książka pełna wiedzy jest mniej warta,

niż jedno słowo,

które potrafi rozweselić.

 

Gerhard Jung

 

Ja jestem uczniem, zdobywam wiedzy arkana

I wiem, że mądrość to przepaść niezbadana

Wszystkiego nie poznamy, nie posiądziemy treści

Ksiąg starych i nowych; nie wszystko umysł zmieści

Mam umiejętności, wiedzę i do wiedzy klucze

Ale wiem, że wszystkiego nigdy się nie nauczę

I ponownie mnie dręczą te szkolne przedmioty

Które niosą ze sobą same troski i kłopoty

Nauczyciel z pewnością oceni Twe umiejętności

Lecz może być tak, że nie będzie miał litości

Usłyszałem kiedyś takie słowa: "Pamiętaj kolego,

Że dobry z wszystkiego jest najlepszy z niczego"

I zrozumiałem, że to prawda, że to słuszne słowa,

Więc skupię się na tym, co ważne i zacznę od nowa

Oto cały ja - teczka, plecak, szkolna ławka

Książki, zeszyty, nauka i kawka

Czy to ma sens? Jakże to trudne pytanie...

Przyszłość wskaże odpowiedź, tymczasem oczekiwanie

Mnie męczy, nudzi mnie, jestem pełen wątpliwości

Czy wybrałem dobrze? Tu nie można mieć pewności

Nauka, religia, miłość, przyjaźń także praca

Każda z tych rzeczy bardzo nas wzbogaca

Wybrałem naukę, lecz czy było warto?

Czy się nie okaże, że zagrałem słabą kartą?

A tymczasem zbliżyła się do mnie matura

I zawisła nade mną jak ciemna, ołowiana chmura

Wyścig ku niej się zaczął, a więc zbierzcie siły,

Aby wasze losy też się odmieniły

A gdy waszą wolę wykujecie w stali

Zawsze będziecie wielkimi, nie będziecie mali,

Ale pamiętajcie - wiedza nie jest najważniejsza,

Bo istnieje miłość, moc najpotężniejsza

A ja wiem, że chociaż dzisiaj mijają mnie sztafety

Pierwszy czy ostatni - i tak dojdę do mety.

[refren]

A tymczasem zbliżyła się do mnie matura

I zawisła nade mną jak ciemna, ołowiana chmura

 

Tak, to przykre. Ten fatalizm losu.

 

 

 

Śmieję się, ale z sympatią.