Proszę o pomoc!!! Chcę kogoś zabić!!

[Castielqq]

Witam, chciałbym się dowiedzieć co mi jest.

 

Od dłuższego czasu towarzyszy mi uczucie, że muszę kogoś zabić. Sama myśl o tym, o odebraniu komuś życia sprawia mi przyjemność. Zdarza mi się, że zaczynam dusić psa i przestaję dopiero kiedy dotrze do mnie co robię i co mogę stracić. Szybko się denerwuję, jestem agresywny. Od małego chodzę na sztuki walki, bo inaczej nie mógł bym sobie z tym poradzić. Ostatnio przestało to mieć znaczenie, to uczucie się na sila. Od dłuższego czasu myślę o wstąpieniu w przyszłości do służb specjalnych, ponieważ nadaży mi się tam możliwość spełnienia mojego marzenia, które jest dość nietypowe... Lubię sprawiać ból innym, ale nie tylko fizyczny. Często męcze innych psychicznie np. moją mamę, wytykam jej wszystkie błędy, ona zaczyna płakać, ja wracam do pokoju i się śmieje. Nie wiem co się ze mną dzieję, kiedyś nie byłem taki. Mam kilku przyjaciół, ale ogólnie relacje z rówieśnikami nie wychodzą mi zbyt dobrze. Czuję, że jestem inny. Dodam, że mam 17 lat. Nie uważam się za osobę głupią, lecz mam problemy w szkole. Nie potrafię uczyć się na błędach. Cały czas je powtarzam przez co moje oceny nie są zbyt zadowalające. Mam mętlik myśli. Często w trakcie rozmowy zmieniam temat i wszyscy patrzą na mnie jak na dziwaka. Śnią mi się straszne rzeczy, ale nie uważam je za koszmary. Po obudzeniu się chcę wrócić spać, bo tylko ten świat wydaję mi się dobry. Manipuluje ludźmi, przeważnie zawsze mi się to udaje. Jeśli mam jakąś zachciankę robię wszystko żeby ją zdobyć. Wykorzystuje ludzi do własnych potrzeb. Czuję, że jestem obojętny. Jedyną osobą, która kocham jest mój brat. Muszę go chronić za wszelką cenę. Przepraszam za niespójność tekstu, ale nie jest to moja wina.

Proszę o pomoc. Nie chcę żeby moja potrzeba stała się czynem.

Edytowane 7 Grudnia 2014 przez Gość

[Flora3]

 

 

diagnozę stawia lekarz a nie ludzie z forum więc proponuję się do niego czym prędzej udać

[EmInQu]

Witam, chciałbym się dowiedzieć co mi jest.

 

Od dłuższego czasu towarzyszy mi uczucie, że muszę kogoś zabić. Sama myśl o tym, o odebraniu komuś życia sprawia mi przyjemność. Zdarza mi się, że zaczynam dusić psa i przestaję dopiero kiedy dotrze do mnie co robię i co mogę stracić. Szybko się denerwuję, jestem agresywny. Od małego chodzę na sztuki walki, bo inaczej nie mógł bym sobie z tym poradzić. Ostatnio przestało to mieć znaczenie, to uczucie się na sila. Od dłuższego czasu myślę o wstąpieniu w przyszłości do służb specjalnych, ponieważ nadaży mi się tam możliwość spełnienia mojego marzenia, które jest dość nietypowe... Lubię sprawiać ból innym, ale nie tylko fizyczny. Często męcze innych psychicznie np. moją mamę, wytykam jej wszystkie błędy, ona zaczyna płakać, ja wracam do pokoju i się śmieje. Nie wiem co się ze mną dzieję, kiedyś nie byłem taki. Mam kilku przyjaciół, ale ogólnie relacje z rówieśnikami nie wychodzą mi zbyt dobrze. Czuję, że jestem inny. Dodam, że mam 17 lat. Nie uważam się za osobę głupią, lecz mam problemy w szkole. Nie potrafię uczyć się na błędach. Cały czas je powtarzam przez co moje oceny nie są zbyt zadowalające. Mam mętlik myśli. Często w trakcie rozmowy zmieniam temat i wszyscy patrzą na mnie jak na dziwaka. Śnią mi się straszne rzeczy, ale nie uważam je za koszmary. Po obudzeniu się chcę wrócić spać, bo tylko ten świat wydaję mi się dobry. Manipuluje ludźmi, przeważnie zawsze mi się to udaje. Jeśli mam jakąś zachciankę robię wszystko żeby ją zdobyć. Wykorzystuje ludzi do własnych potrzeb. Czuję, że jestem obojętny. Jedyną osobą, która kocham jest mój brat. Muszę go chronić za wszelką cenę. Przepraszam za niespójność tekstu, ale nie jest to moja wina.

Proszę o pomoc. Nie chcę żeby moja potrzeba stała się czynem.

Niechętnie doradzam komukolwiek wizyty u psychiatry, ale Tobie polecam się do niego udać. Zrób to dla siebie, bo nie będziesz potrafił żyć z taką zadrą na sumieniu, gdy kogoś bezpowrotnie skrzywdzisz. Jesteś za słaby. Sama krzywda sprawi Ci przyjemność, ale jej konsekwencje w Twojej psychice Cię wykończą. Wg. mojego subiektywnego odczucia i analizie struktury oraz emocji Twojego postu wydaje mi się, iż realizacja Twoich pragnień jest kwestią niedalekiej przyszłości, gdyż jesteś nastawiony na udowadnianie światu swojej "złej" natury. Jeśli nie przejaskrawiłeś , to wydaje mi się, iż nie jest to jedynie zwykły młodzieńczy bunt o silnym natężeniu. Ty masz cel : zabić i ochraniać za wszelką cenę, a to mieszanka wybuchowa. Nie masz szans na to, aby przejść testy psychologiczne do służb specjalnych, ponieważ jesteś bardzo podatny na manipulacje.

 

Oczywiście wszystko IMO.

[Klara91]

W dniu 7.12.2014 o 20:51, Castielqq napisał(a):

Witam, chciałbym się dowiedzieć co mi jest.

 

Od dłuższego czasu towarzyszy mi uczucie, że muszę kogoś zabić. Sama myśl o tym, o odebraniu komuś życia sprawia mi przyjemność. Zdarza mi się, że zaczynam dusić psa i przestaję dopiero kiedy dotrze do mnie co robię i co mogę stracić. Szybko się denerwuję, jestem agresywny. Od małego chodzę na sztuki walki, bo inaczej nie mógł bym sobie z tym poradzić. Ostatnio przestało to mieć znaczenie, to uczucie się na sila. Od dłuższego czasu myślę o wstąpieniu w przyszłości do służb specjalnych, ponieważ nadaży mi się tam możliwość spełnienia mojego marzenia, które jest dość nietypowe... Lubię sprawiać ból innym, ale nie tylko fizyczny. Często męcze innych psychicznie np. moją mamę, wytykam jej wszystkie błędy, ona zaczyna płakać, ja wracam do pokoju i się śmieje. Nie wiem co się ze mną dzieję, kiedyś nie byłem taki. Mam kilku przyjaciół, ale ogólnie relacje z rówieśnikami nie wychodzą mi zbyt dobrze. Czuję, że jestem inny. Dodam, że mam 17 lat. Nie uważam się za osobę głupią, lecz mam problemy w szkole. Nie potrafię uczyć się na błędach. Cały czas je powtarzam przez co moje oceny nie są zbyt zadowalające. Mam mętlik myśli. Często w trakcie rozmowy zmieniam temat i wszyscy patrzą na mnie jak na dziwaka. Śnią mi się straszne rzeczy, ale nie uważam je za koszmary. Po obudzeniu się chcę wrócić spać, bo tylko ten świat wydaję mi się dobry. Manipuluje ludźmi, przeważnie zawsze mi się to udaje. Jeśli mam jakąś zachciankę robię wszystko żeby ją zdobyć. Wykorzystuje ludzi do własnych potrzeb. Czuję, że jestem obojętny. Jedyną osobą, która kocham jest mój brat. Muszę go chronić za wszelką cenę. Przepraszam za niespójność tekstu, ale nie jest to moja wina.

Proszę o pomoc. Nie chcę żeby moja potrzeba stała się czynem.

Witaj czy możemy porozmawiac ?  

[Klara91]

W dniu 12.12.2014 o 07:52, EmInQu napisał(a):

Niechętnie doradzam komukolwiek wizyty u psychiatry, ale Tobie polecam się do niego udać. Zrób to dla siebie, bo nie będziesz potrafił żyć z taką zadrą na sumieniu, gdy kogoś bezpowrotnie skrzywdzisz. Jesteś za słaby. Sama krzywda sprawi Ci przyjemność, ale jej konsekwencje w Twojej psychice Cię wykończą. Wg. mojego subiektywnego odczucia i analizie struktury oraz emocji Twojego postu wydaje mi się, iż realizacja Twoich pragnień jest kwestią niedalekiej przyszłości, gdyż jesteś nastawiony na udowadnianie światu swojej "złej" natury. Jeśli nie przejaskrawiłeś , to wydaje mi się, iż nie jest to jedynie zwykły młodzieńczy bunt o silnym natężeniu. Ty masz cel : zabić i ochraniać za wszelką cenę, a to mieszanka wybuchowa. Nie masz szans na to, aby przejść testy psychologiczne do służb specjalnych, ponieważ jesteś bardzo podatny na manipulacje.

 

Oczywiście wszystko IMO.

 

W dniu 7.12.2014 o 20:51, Castielqq napisał(a):

Witam, chciałbym się dowiedzieć co mi jest.

 

Od dłuższego czasu towarzyszy mi uczucie, że muszę kogoś zabić. Sama myśl o tym, o odebraniu komuś życia sprawia mi przyjemność. Zdarza mi się, że zaczynam dusić psa i przestaję dopiero kiedy dotrze do mnie co robię i co mogę stracić. Szybko się denerwuję, jestem agresywny. Od małego chodzę na sztuki walki, bo inaczej nie mógł bym sobie z tym poradzić. Ostatnio przestało to mieć znaczenie, to uczucie się na sila. Od dłuższego czasu myślę o wstąpieniu w przyszłości do służb specjalnych, ponieważ nadaży mi się tam możliwość spełnienia mojego marzenia, które jest dość nietypowe... Lubię sprawiać ból innym, ale nie tylko fizyczny. Często męcze innych psychicznie np. moją mamę, wytykam jej wszystkie błędy, ona zaczyna płakać, ja wracam do pokoju i się śmieje. Nie wiem co się ze mną dzieję, kiedyś nie byłem taki. Mam kilku przyjaciół, ale ogólnie relacje z rówieśnikami nie wychodzą mi zbyt dobrze. Czuję, że jestem inny. Dodam, że mam 17 lat. Nie uważam się za osobę głupią, lecz mam problemy w szkole. Nie potrafię uczyć się na błędach. Cały czas je powtarzam przez co moje oceny nie są zbyt zadowalające. Mam mętlik myśli. Często w trakcie rozmowy zmieniam temat i wszyscy patrzą na mnie jak na dziwaka. Śnią mi się straszne rzeczy, ale nie uważam je za koszmary. Po obudzeniu się chcę wrócić spać, bo tylko ten świat wydaję mi się dobry. Manipuluje ludźmi, przeważnie zawsze mi się to udaje. Jeśli mam jakąś zachciankę robię wszystko żeby ją zdobyć. Wykorzystuje ludzi do własnych potrzeb. Czuję, że jestem obojętny. Jedyną osobą, która kocham jest mój brat. Muszę go chronić za wszelką cenę. Przepraszam za niespójność tekstu, ale nie jest to moja wina.

Proszę o pomoc. Nie chcę żeby moja potrzeba stała się czynem.

Autorze postu jesteś jeszcze na forum ? Możemy porozmawiać? 

[Wrwsw]

to mi wygląda na osobowość antyspołeczną 

[eleniq]

Drogą internetową nie damy rady ci skutecznie pomóc. Jesteś młodą osobą, dlatego podejrzewam, że Twój problem może mieć podłoże emocjonalne. A emocje wpływają na zachowanie. Tutaj od razu kłania się psychoterapia poznawczo-behawioralna jako metoda zapobiegania nieadaptacyjnym konfliktom emocjonalnym i ich następstwom. 

 

Rozwój emocjonalny i behawioralny jest warunkowany przez bardzo wiele czynników - głównie poprzez szeroko rozumiane predyspozycje genetyczne, neurorozwojowe czy szeroko rozumiane oddziaływania psychospołeczne.

 

Twoja osobowość jeszcze nie jest w pełni ukształtowana (uskrukturyzowana), jednak jeśli na tym etapie zauważasz, że pewne trudności powodują poczucie utraty kontroli nad sobą, to dobrze jest skonsultować się z lekarzem psychiatrą, który cię zbada i zaleci dalsze postępowanie. Ponieważ jesteś niepełnoletni, będziesz musiał się zgłosić do Poradni Zdrowia Psychicznego razem z rodzicami/prawnymi opiekunami. 

 

Też na pewnych etapach rozwoju pewne zachowania mogą być pewną normą, choćby dlatego, że u nastolatków mózg podlega bardzo intensywnej przebudowie z racji zmian w transmisji dopaminergicznej. 

[Melodiaa]

@Klara91 to wątek z 2014.Autor napisał ten post i od tego dnia nie zaglądał na forum.

[Wrwsw]

miejmy nadzieję, że nikogo nie zabił od 2014 :')