Przedłużona ekspozycja

[Gość]

Ktoś z was chodził na terapię przedłużonej ekspozycji? Czy to działa? Czy jest tak nieprzyjemne, jak o tym mówią? Co w ogóle myślicie o tej terapii?

[frank2]

Hej. Ja chodzę na taką terapię. Sesje są nagrywane i potem jeszcze odsłuchuje je w domu. Powiem tak. Mnie aktualnie pozamiatało. Prawdopodobnie to wynik tych sesji. Wkoło gadanie o sytuacji traumatycznej, przypominają się emocje z tuż przed, kiedy jeszcze było normalnie w kontraście z tym co było potem. Masakra. Derealizacja się już powiększyła do tego stopnia, że nie jestem w stanie iść do pracy, a nawet wsiąść za kierownicę. Co chwila też zbiera mnie na wymioty. Jest wrażenie, że życie dobiega końca w sensie utraty kontaktu z rzeczywistością. Ale wiadomo każdy reaguje inaczej. U mnie od traumy minęło 12 lat prawie. U Ciebie może być inaczej. Myślę, że i tak nie ma innej drogi wyjścia z tego g**

[Gość]

Ja też zaczęłam, teraz mam miesiąc przerwy i bardzo się cieszę, bo wreszcie mam trochę spokoju. Ale fakt, ta terapia to jakiś koszmar. Też nie mogę po niej pracować. Nie lubię terapeuty i niedobrze mi na sam widok przychodni, do której chodzę. Chyba wymyślił to jakiś wyjątkowo wyrafinowany sadysta.

[Cobe125]

U Ciebie może być inaczej. Myślę, że i tak nie ma innej drogi wyjścia z tego g**

[Gość]

Jestem już po terapii na PTSD i jestem zadowolona z jej efektów. Było ciężko, ale było warto.