witam i prosze o pomoc

[la-ne86]

Witam. Niestety jestem tu nowa i nie wiem czy dobrze zamieściłam mój wątek za co z góry przepraszam.

Potrzebuje pomocy bo przestaje sobie radzić...

Może jest ktoś kto był w takiej samej bądź podobnej sytuacji...? i będzie umiał mi pomoć...

Ale od początku.

Zaczęło się w listopadzie. Jednego wieczoru po kąpieli oglądając film nagle zrobiło mi się słabo i dostałam "zimnych potów" i tak na zmiane raz gorąco, raz zimno, wkółko...po niedługim czasie przeszło, zasnęłam... Wstając rano źle się czułam, ból w klatce (wrażenie było takie jak bym miała się zaraz udusić albo nie mogła do końca zaciągnąć powietrza), ogólne zmęczenie i tak dwa dni mineły na spaniu, nie jadłam nie piłam, nie miałam na to ochoty ani siły. Zdecydowałam, że pujde do lekarza... i poszłam, nic konkretnego się nie dowiedziałam, jedyne co miałam zrobić ekg serca i badanie krwi. Ból w klatce nie ustępował i samopoczucie dalej było kiepskie. Z wynikami badań wróciłam do lekarza, dalej nic konkretnego tylko, że wyniki są dobre, jedynie to, że narazie do końca lutego mam brać PRAMOLAN. Oczywiście zaczęłam brać te tabletki i po kilku dniach wszystko wróciło do normy, ba nawet jakoś tak lepiej mi po nich było....jedynie kiedy naprawde się bardzo zdenerwowałam czułam się słabo...

Pod koniec stycznia okazało się, że jestem w ciąży, odstawiłam tabletki i...

tak naprawde wszystko było ok, jedyna rzecz która wtedy się wydarzyła po odstawieniu tych tabletek to to, że dzień no może dwa siedziałam i płakałam bo odczówałam jakieś lęki przed wyjściem z domu.... przeszło i jakoś po mału to życie się toczyło...

w marcu okazało się, że poroniłam z przyczyn nieznanych...

Trzy dni po zabiegu zaczęło mnie znowu dusić w klatce więc co?... poszłam spowrotem do lekarza na co spowrotem dostałam PRAMOLAN...zaczęłam go brać... byłam po nim strasznie senna, przesypiałam całe dnie i czułam się rozkojarzona więc po tygodniu odstawiłam te tabletki... na pozór wszystko było wporządku... po jakimś czasię zaczęła drętwieć mi lewa ręka i zaczęłam czuć w niej ból (dokładnie w mięsniach) raz mocniej raz lżej, a kiedy się czymś zdenerowowałam albo zestresowałam ręka bolała bardziej i w lewej piersi czułam cieżar...

Nagle, nawet nie potrafie określić kiedy dokładnie, zaczęły się lęki, lęki przed wyjściem samej z domu gdziekolwiek, lęki przed zostaniem samemu w domu... poprostu dziwne lęki, sama nie potrafie zrozumieć przed czym... gdzie tak naprawde całe dzieciństwo spedzłam na dworze, nigdy nie byłam typem domownika....

i na dzień dzisiejszy sytuacja wygląda tak, że dalej mam lęki przed wyjściem samej gdzieś choć są one już znacznie mniejsze, zależne jest to gdzie musze pujść, w domu bezpieczniej się czuje jak jestem z kimś... czasem mam jakieś chore myśli... co by było gdyby.... czasem mam jakieś uderzenia gorąca czy zimna ale już żadko się to zdarza... jedynie co to czuje przygnębienie... może za dużo problemów i już po prostu jestem zmęczona tą sytuacją.... zaczęłam chodzić do psychologa, narazie tylko jedna wizyta...wizyta zapoznawcza....

musze dodać, że jestem straszną panikarą... wiec poprostu codziennie siedze i zastanawiam się czy ja jestem normalna....? czy .... czy .... czy....? wiele pytań...

Chciałabym zacząć żyć normalnie jak kiedyś, że wyjście z domu to była dla mnie radość i bardzo żadko siedziałam w domu...że wszedzie jechałam sama i nikt nie musiał prowadzić mnie za rączke.... jak ja mam chodzić do szkoły? jak mam iść do pracy? jak zacząć żyć normalnie? gdzie znaleść pomoc?

czuje sie bezradna... a najgorsze jest to, że nikt nie potrafi tego zrozumieć....

[artinen]

To może być problem natury psychicznej .Myślę , że warto te objawy skonsultować z psychiatrą.

[aniaaa1214]

Witaj, :)

Najlepsze wyjście to pójście do psychiatry niestety.. przepisze Ci leki które powinny Ci pomóc na lęki. Idź za nim będzie za późno ponieważ później może to się przerodzić w coś gorszego : )

Uważaj na siebie :)

[la-ne86]

Boje się, boje się iść do psychiatry...

nie chciałabym brać żadnych leków, dlatego że marze o tym by starać się o maluszka, chociaż wiem, że w tej sytuacji to nie wskazane...

skąd te lęki się wzięły?!

jestem w stanie pomóc sobie sama?!

czy psycholog mi pomoże?!

coś gorszego?... tzn. co?...

[TAO]

No najpierw zacząłbym od psychologa, terapeuty.

Na pewno nie od psychiatry.

Rozmowa z nim pozwoli rozstrzygnąć czy psychiatra jest potrzebny

[aniaaa1214]

Nie masz czego się bać. Psychiatra to najbardziej empatyczny lekarz jaki może być :) Opowiesz co Ci dolega, jak się czujesz, od ilu miesięcy, lub dni to trwa przepisze Ci leki i będzie dobrze. Początki są trudne skutki uboczne trwają do 2 tygodni, da się przeżyć ale warto się pomęczyć ponieważ po lekach znów wrócisz do codzienności, bez lęków.

Ludzie boją się iść do psychiatry ponieważ mają jakieś błędne przekonania.

Powiedz psychiatrze o tym że chcesz mieć bobaska :) on powie Ci wszystko ze szczegółami. Wiesz niektóre leki strikte na nerwice można brać w czasie ciąży. Gorzej jakbyś brała również na inne schorzenia np: depresje.

Nie wiadomo skąd biorą się lęki, nerwice, depresje. Może było ostatnio w Twoim zyciu dużo stresu? a czasem jest to już wrodzone a ujawnia się z czasem.

Sama sobie nie pomożesz niestety. Ja próbowałam już wszelkich sposobów na pokonanie lęków i depresji samodzielnie. Bez skutecznie.

Z psychologiem możesz porozmawiać na tematy które Cię trapią. Może Ci trochę pomóc zrozumieć podstawy tej choroby. Ale nie martw się to naprawdę nie jest ani wstyd ani nic złego. Nie poradzisz sobie sama koniecznie idź do psychiatry pomoże Ci :)

[la-ne86]

prawda jest taka, że faktycznie ostatni rok był rokiem pełnym nerwow jak i stresu.

Dziwne jest to, że te lęki nie są równe tzn. zdarza się, że są i pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie a czasem jest tak jakby wogole ich nie było.

 

Zastanawiam się czy może te lęki nie są skutkiem ubocznym "Pramolanu"... bo tak naprawde lęki zaczęły się przy stopniowym odstawianiu tych tabletek a najgorzej było kiedy całkiem je odstawiłam, teraz i tak już jest lepiej.

 

Strasznie to męczy... chciałabym żyć jak kiedyś..

[TAO]

Psychiatra to ostateczność!!!

Psycholog najpierw rozpozna problem. Niemal każdy psychiatra

zaczyna od podawania leków.

Sprawdź jeszcze siebie na obecność pasożytów!!!

One też potrafią dawać takie objawy.

Poczytaj dwa wątki: jeden o boreliozie, drugi o dystansie do lekarzy.

Jest wiele przyczyn dla których możesz się tak czuć, a które nie są

choroba psychiczną.

To co masz to zaburzenia układu nerwowego, póki co.

Jeśli zaczniesz brac leki, a każdy psychiatra wali na starcie chemię to potem

możesz stanąć przed faktem, że nie jesteś w stanie bez nich funkcjonować.

Jest też wątek o braniu leków.

poczytaj, zapoznaj się z opiniami większej ilości ludzi.

 

To poronienie tez może wskazywać na obecnośc mikrobów lub pasozytów!!!

[la-ne86]

dlatego leków wole unikać, miałam już moment, w którym bałam się, że bez tabletek nie dam rady...

 

czuje się bezradna i już tym zmęczona, dlatego szukam pomocy, dziękuję za odpowiedzi :)

 

jakie są badania na obecność pasożytów?

[TAO]

Nie wiuem skad jesteś, ale najlepszym badaniem jest biorezonans.

Biorezonansem również się usuwa pasożyty.

W Warszawie sa takie dwie pracownie biorezonansu.

sprawdź w necie.

To kompletnie bezinwazyjna i bezlekowa metoda. Skuteczna.

[vifi]

Wydaje mi się że psychoterapia byłaby na dłuższą metę lepszym rozwiązaniem niż psychiatra, ale nie uważam że to drugie to ostateczność.

Jakieś specjalistycznej wiedzy nie mam, ale mam wrażenie że trwanie w długotrwałym stresie jest bardziej szkodliwe dla organizmu niż branie leków (poza jakimiś skrajnymi).

[Mihau]

Witaj!