usmiechanie

[mark123]

Chęć śmiechu mnie często dopada, gdy nagle zapadnie cisza i jest dużo ludzi. A na pogrzebach czasem tak było, że na chwilę zapadała cisza.

[depas]

Chęć śmiechu mnie często dopada, gdy nagle zapadnie cisza i jest dużo ludzi.

 

Też tak miałem często, do tego zdarzało mi się często wykonać jakiś niezamierzony, głupi gest, albo powiedzieć coś w stylu: "taaa...". Swego czasu byłem znany właśnie z tego mówienia "taaa", co było odbierane jako moje olewnictwo, pogarda, a w rzeczywistości wynikało raczej z zakłopotania. Tak samo jak "drwiący" uśmiech, kiedy po prostu nie panowałem nad mimiką twarzy.

[mark123]

Zdarza mi się też śmiać bezgłośnie, gdy grupa, w której w danym momencie jestem naśmiewa się z czegoś lub z kogoś. Wiem, że nie należy naśmiewać się z drugiej osoby, ale gdy śmieje się grupa, to nie daję rady całkiem się nie śmiać.

[Marga_rita]

zastanawiam sie czy jest ktos taki jak ja, ze przy kazdym usmiechu odczuwa zazenowanie, nawet gdy jest sam

 

 

Hmmm....tak,odczuwam zażenowanie. Najwięcej się "uśmiecham" kiedy już jest tak źle,że śmieje się z rozpaczy....Wtedy już głupieje.

Wkurza mnie,że jak gdzieś wychodze do ludzi to musze przyklejać sobie usmiech-w sumie to tylko i wyłącznie moja zasługa bo nie chce żeby sie pytali a co a dlaczego.