Jak pozbyć się złości?

[Gość]

Czy ktoś zna jakieś sposoby walki ze złością?

W jaki sposób można to przepracować na terapii, tak aby wiecznie się nie złościć?

[Gość]

Czy ktoś zna jakieś sposoby walki ze złością?

W jaki sposób można to przepracować na terapii, tak aby wiecznie się nie złościć?

[Saanna]

a co w zlosci jest zlego? wywalisz zlosc, pozbedziesz sie depresji- serio. mow o tym, co cie zlosci, podejzewam, ze jest u ciebie lęk, ze jak sie zloscisz, to ejstes "zlym czlowiekiem", albo cos zniszczysz np. relacje. losc ma dobre strony. Teraz nosisz w sobie zlosc i napiecie, bo nie wywalalas za wczasu im wiecej bedzie wkurzenia w tobie tym szybciej dojdziejsz do siebie. czy widzialas kiedykolwiek pozytywne skutki złości? serio sie pytam

[Saanna]

a co w zlosci jest zlego? wywalisz zlosc, pozbedziesz sie depresji- serio. mow o tym, co cie zlosci, podejzewam, ze jest u ciebie lęk, ze jak sie zloscisz, to ejstes "zlym czlowiekiem", albo cos zniszczysz np. relacje. losc ma dobre strony. Teraz nosisz w sobie zlosc i napiecie, bo nie wywalalas za wczasu im wiecej bedzie wkurzenia w tobie tym szybciej dojdziejsz do siebie. czy widzialas kiedykolwiek pozytywne skutki złości? serio sie pytam

[Candy14]

Wywalenie zlosci to nie problem.. nauczenie sie wywalac ja konstruktywnie, adekwatnie do sytuacji juz nie jest latwe.

[Candy14]

Wywalenie zlosci to nie problem.. nauczenie sie wywalac ja konstruktywnie, adekwatnie do sytuacji juz nie jest latwe.

[Saanna]

czy aby napewno złośc jest "łatwa" do wywalenia? krzyk to nie to samo co złość. to moze byc wscieklosc, a to inne uczucia.

 

-- 11 lip 2012, 13:57 --

 

jesli nie mowisz ty smaki i owaki, to nie jest destruktywne

[Saanna]

czy aby napewno złośc jest "łatwa" do wywalenia? krzyk to nie to samo co złość. to moze byc wscieklosc, a to inne uczucia.

 

-- 11 lip 2012, 13:57 --

 

jesli nie mowisz ty smaki i owaki, to nie jest destruktywne

[Gość]

No mi nie chodzi o to żeby stłumić w sobie, tylko żeby coś z tym zrobic tak by się to na innych nie odbijało.

[Gość]

No mi nie chodzi o to żeby stłumić w sobie, tylko żeby coś z tym zrobic tak by się to na innych nie odbijało.

[ekspert_abcZdrowie]

O tym, jak radzić sobie ze złością można przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/jak-sobie-radzic-ze-zloscia :)

[ekspert_abcZdrowie]

O tym, jak radzić sobie ze złością można przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/jak-sobie-radzic-ze-zloscia :)

[Gość]

ekspert_abcZdrowie, fajny artykuł ale wciąż nie wiem czym różni się złość od gniewu i wściekłosci.

[Gość]

ekspert_abcZdrowie, fajny artykuł ale wciąż nie wiem czym różni się złość od gniewu i wściekłosci.

[ekspert_abcZdrowie]

kafka, ja chyba sama bym miała kłopoty rozróżnić gniew, złość i wściekłość. Po prostu te pojęcia często traktuje się synonimicznie i tak tylko intuicyjnie daje się je oddzielić. Gniew jest bardziej kontolowalny niż złość. Gniew to reakcja emocjonalna na zachowania zaczepne, na niepowodzenia. Gniew z domieszką agresywności to złość. Złość może być powodowana strachem, niepewnością, frustracją, stresem, niemożnością realizacji własnych dążeń, może świadczyć o ucieczce od odpowiedzialności (krzyk jako forma obrony własnego zdania). Wściekłość można określić jako ekstremalną złość. Zatem chcąc uporządkować te emocje na kontinuum, najmniej nasilony byłby gniew, potem jest złość, a na końcu wściekłość. By określić natężenie gniewu, psychologowie używają czasem Skali Ekspresji Gniewu (SEG). Na stronie Pracowni Testów Psychologicznych można przeczytać, że: "SEG jest narzędziem samoopisu przeznaczonym dla dzieci od 11. roku życia i dla młodzieży. Składa się z 20 stwierdzeń wchodzących w skład dwóch podskal: gniewu kierowanego na zewnątrz (10 stwierdzeń), gniewu kierowanego do wewnątrz (10 stwierdzeń). Służy do pomiaru nasilenia gniewu nie związanego ze specyficzną sytuacją, lecz odnosi się do sytuacji ogólnych i reakcji zazwyczaj przejawianych w tego typu sytuacjach". Służy do badań indywidualnych i grupowych. Osobiście, nigdy nie korzystałam z tego testu.

[ekspert_abcZdrowie]

kafka, ja chyba sama bym miała kłopoty rozróżnić gniew, złość i wściekłość. Po prostu te pojęcia często traktuje się synonimicznie i tak tylko intuicyjnie daje się je oddzielić. Gniew jest bardziej kontolowalny niż złość. Gniew to reakcja emocjonalna na zachowania zaczepne, na niepowodzenia. Gniew z domieszką agresywności to złość. Złość może być powodowana strachem, niepewnością, frustracją, stresem, niemożnością realizacji własnych dążeń, może świadczyć o ucieczce od odpowiedzialności (krzyk jako forma obrony własnego zdania). Wściekłość można określić jako ekstremalną złość. Zatem chcąc uporządkować te emocje na kontinuum, najmniej nasilony byłby gniew, potem jest złość, a na końcu wściekłość. By określić natężenie gniewu, psychologowie używają czasem Skali Ekspresji Gniewu (SEG). Na stronie Pracowni Testów Psychologicznych można przeczytać, że: "SEG jest narzędziem samoopisu przeznaczonym dla dzieci od 11. roku życia i dla młodzieży. Składa się z 20 stwierdzeń wchodzących w skład dwóch podskal: gniewu kierowanego na zewnątrz (10 stwierdzeń), gniewu kierowanego do wewnątrz (10 stwierdzeń). Służy do pomiaru nasilenia gniewu nie związanego ze specyficzną sytuacją, lecz odnosi się do sytuacji ogólnych i reakcji zazwyczaj przejawianych w tego typu sytuacjach". Służy do badań indywidualnych i grupowych. Osobiście, nigdy nie korzystałam z tego testu.

[Gość]

ekspert_abcZdrowie, aha, czyli można [powiedzieć że złość to coś mocniejszego od gniewu?

 

-- 12 lip 2012, 13:55 --

 

ekspert_abcZdrowie, mi psycholodzy mówią, że dużo we mnie złości, więc ufam im, bo jako dda nie potrafię za bardzo rozróżniać takich uczuć.

Zastanawiam sie czy w ogóle w takim razie mam coś takiego jako gniew, bo chyba tylko złość i wściekłość, co czasem przeradza się w agresję.

[Gość]

ekspert_abcZdrowie, aha, czyli można [powiedzieć że złość to coś mocniejszego od gniewu?

 

-- 12 lip 2012, 13:55 --

 

ekspert_abcZdrowie, mi psycholodzy mówią, że dużo we mnie złości, więc ufam im, bo jako dda nie potrafię za bardzo rozróżniać takich uczuć.

Zastanawiam sie czy w ogóle w takim razie mam coś takiego jako gniew, bo chyba tylko złość i wściekłość, co czasem przeradza się w agresję.

[ekspert_abcZdrowie]

Można :) złość = gniew + agresywność.

Pod względem psychologicznym gniew nie jest ani dobry, ani zły. Może być nawet pozytywny, gdy mobilizuje nas do działania, by przezwyciężyć przeszkody pojawiające się na naszej drodze. Kiedy natomiast gniew łączy się z atakiem innych, agresją (słowną, fizyczną), to wtedy jest to złość.

[ekspert_abcZdrowie]

Można :) złość = gniew + agresywność.

Pod względem psychologicznym gniew nie jest ani dobry, ani zły. Może być nawet pozytywny, gdy mobilizuje nas do działania, by przezwyciężyć przeszkody pojawiające się na naszej drodze. Kiedy natomiast gniew łączy się z atakiem innych, agresją (słowną, fizyczną), to wtedy jest to złość.

[Gość]

Czy to, że np denerwują mnie ludzie w supermarketach, którzy mnie potrącają i budzi we mnie chęć oddania im, oznacza, że jestem podminowana? Bo ja bym tak tego nie określiła. Mi się wydaje, że po prostu jestem przeczulona na jakąkolwiek krzywdę robioną mi i że to stąd wynika. Jeśli ktoś mnie przeprosi, jest ok. A jeśli nie, no to jestem wkurzona, ale przecież nikomu nic nie mówię ani nic nie robię.

Poza tym moja hiperczujność jest ostatnio włączona i ciągle podskakuję i wystraszam się np jak ktoś wchodzi do pokoju czy jak coś spadnie. Nie sądzę, żeby to było podminowaniem.

A co pani uważa?

 

-- 12 lip 2012, 14:00 --

 

  ekspert_abcZdrowie napisał(a):

Można :) złość = gniew + agresywność.

Pod względem psychologicznym gniew nie jest ani dobry, ani zły. Może być nawet pozytywny, gdy mobilizuje nas do działania, by przezwyciężyć przeszkody pojawiające się na naszej drodze. Kiedy natomiast gniew łączy się z atakiem innych, agresją (słowną, fizyczną), to wtedy jest to złość.

no, ok, czyli faktycznie jest jasne że to złość u mnie dominuje; mimo wszystko jednak wolę złość niż głęboki smutek

[Gość]

Czy to, że np denerwują mnie ludzie w supermarketach, którzy mnie potrącają i budzi we mnie chęć oddania im, oznacza, że jestem podminowana? Bo ja bym tak tego nie określiła. Mi się wydaje, że po prostu jestem przeczulona na jakąkolwiek krzywdę robioną mi i że to stąd wynika. Jeśli ktoś mnie przeprosi, jest ok. A jeśli nie, no to jestem wkurzona, ale przecież nikomu nic nie mówię ani nic nie robię.

Poza tym moja hiperczujność jest ostatnio włączona i ciągle podskakuję i wystraszam się np jak ktoś wchodzi do pokoju czy jak coś spadnie. Nie sądzę, żeby to było podminowaniem.

A co pani uważa?

 

-- 12 lip 2012, 14:00 --

 

  ekspert_abcZdrowie napisał(a):

Można :) złość = gniew + agresywność.

Pod względem psychologicznym gniew nie jest ani dobry, ani zły. Może być nawet pozytywny, gdy mobilizuje nas do działania, by przezwyciężyć przeszkody pojawiające się na naszej drodze. Kiedy natomiast gniew łączy się z atakiem innych, agresją (słowną, fizyczną), to wtedy jest to złość.

no, ok, czyli faktycznie jest jasne że to złość u mnie dominuje; mimo wszystko jednak wolę złość niż głęboki smutek

[Gość]

  ekspert_abcZdrowie napisał(a):

Pod względem psychologicznym gniew nie jest ani dobry, ani zły. Może być nawet pozytywny, gdy mobilizuje nas do działania, by przezwyciężyć przeszkody pojawiające się na naszej drodze.

 

O akurat o tym gadałam wczoraj z terapeutą. Ale i tak to jest dziwne, jak gniew, czy złość mogą być pozytywnymi uczuciami ? dziwne.

kafka mam tak samo na mieście, strasznie denerwuję się ludźmi, którzy we mnie uderzają i czasem ich specjalnie sama z bara walę, bo mnie wkurzają! zachowują się tak, jakby mnie nie widzieli! ech!

kafka a jak czujesz złość to co robisz? stosujesz przemoc fizyczną - walniesz kogoś czy wolisz rzucić przedmiotem, walnąć siebie... ? jak wyładowujesz złe emocje?

 

-- 12 lip 2012, 14:11 --

 

a co to jest frustracja ? to coś gorszego od złości ?

[Gość]

  ekspert_abcZdrowie napisał(a):

Pod względem psychologicznym gniew nie jest ani dobry, ani zły. Może być nawet pozytywny, gdy mobilizuje nas do działania, by przezwyciężyć przeszkody pojawiające się na naszej drodze.

 

O akurat o tym gadałam wczoraj z terapeutą. Ale i tak to jest dziwne, jak gniew, czy złość mogą być pozytywnymi uczuciami ? dziwne.

kafka mam tak samo na mieście, strasznie denerwuję się ludźmi, którzy we mnie uderzają i czasem ich specjalnie sama z bara walę, bo mnie wkurzają! zachowują się tak, jakby mnie nie widzieli! ech!

kafka a jak czujesz złość to co robisz? stosujesz przemoc fizyczną - walniesz kogoś czy wolisz rzucić przedmiotem, walnąć siebie... ? jak wyładowujesz złe emocje?

 

-- 12 lip 2012, 14:11 --

 

a co to jest frustracja ? to coś gorszego od złości ?

[ekspert_abcZdrowie]

kafka, skoro Twoje emocje przeradzają się w agresję (nawet tłumioną), to bez wątpienia przeżywasz złość. Jest to charakterystyczne dla DDA. Alkoholizm w rodzinie wywołuje całą gamę negatywnych emocji – złość, lęk, frustrację, gniew wyrażany w bezpośrednich kontaktach lub tłumiony. Gniew jest pierwotnie adresowany do osoby uzależnionej od alkoholu, ale ponieważ wyrażenie go wobec niej jest z różnych powodów zablokowane, członkowie rodziny obdarzają nim siebie nawzajem lub skierowują przeciw światu zewnętrznemu, np. wobec innych ludzi.

  kafka napisał(a):

Czy to, że np denerwują mnie ludzie w supermarketach, którzy mnie potrącają i budzi we mnie chęć oddania im, oznacza, że jestem podminowana? Bo ja bym tak tego nie określiła. Mi się wydaje, że po prostu jestem przeczulona na jakąkolwiek krzywdę robioną mi i że to stąd wynika. Jeśli ktoś mnie przeprosi, jest ok. A jeśli nie, no to jestem wkurzona, ale przecież nikomu nic nie mówię ani nic nie robię.

Poza tym moja hiperczujność jest ostatnio włączona i ciągle podskakuję i wystraszam się np. jak ktoś wchodzi do pokoju czy jak coś spadnie. Nie sądzę, żeby to było podminowaniem.

A co pani uważa?

Nie wiem, czy można określić Twoje reakcje jako „podminowanie”. Myślę, że są one wynikiem doświadczeń z przeszłości. Tłumisz w sobie negatywne emocje, bo tak robiłaś od dzieciństwa. W domu jako mała dziewczynka pewnie nikomu nie mówiłaś, co czujesz, że Ci źle – masz wdruk, by ze swoimi emocjami (czy to pozytywnymi, czy negatywnymi) się nie ujawniać. Dlatego kiedy ktoś Cię potrąci (nawet niechcący) w sklepie, nic nie mówisz, nie reagujesz, chociaż Cię to irytuje. Mogłabyś przecież zwrócić uwagę (kulturalnie, z uśmiechem na ustach), żeby ktoś uważał, bo może, np. zrobić krzywdę koszykiem na zakupy. Niestety, asertywność to nie jest mocna strona DDA. Wybierają albo pasywny sposób radzenia sobie z negatywnymi emocjami (izolowanie się, tłumienie emocji i zgoda na odczuwanie dyskomfortu), albo agresywny, atakując innych, krzycząc, nie umiejąc kontrolować swojego wzburzenia.