czy mówicie, ze macie depresję?

[plummm]

Czy Wasi bliscy wiedzą, że chorujecie na depresję? U mnie nie i myślę, że nigdy nie przyznam się, że chodzę do psychiatry. Mam zle relacje z rodzicami, oni myślą, że jestem strasznie dziwna więc podejrzewam, że jak powiem, ze chodzę do psychiatry to pomysla, ze mieli cale życie racje i rzeczywiście jestem nienormalna. Tylko z drugiej strony cięzko tak samej. Mam dzis znów kryzys, czekam az moje leki zaczna dzialac a to dopiero 4 dzien...

[ewaryst7]

Ukrywasz przed rodzicami chorobę? Może jesli rodzice , będą wiedzieli , nastąpi przełom w waszych relacjach? Ja nie ukrywam , ze choruję. To choroba jak każda inna...

[plummm]

Ukrywam... Niestety chyba moje relacje z rodzicami w duzej mierze przyczynily sie do depresji. Czuje sie samotna, prawie nie rozmawiam z rodzicami. Oni uwazają, ze to moja wina. Jak kiedys powiedzialam mamie, ze czuje sie sama ze wszystkim to powiedziala 'no a czyja to jest wina'? Tylko teraz jak jestem w srednim stanie i tak mi smutno to moi rodzice chyba mysla, ze ja specjalnie na zlosc z nimi nie rozmawiam. A ja po prostu nie moge, nie mam sily, milcze i chce mi sie plakac...

[TheGrengolada]

plummm, powiedziałabym na Twoim miejscu, przynajmniej tej osobie, z którą masz lepszy kontakt (nie wiem, kim ona jest: mama czy tata?). Tylko warto, żebyś zaznaczyła, że to jest choroba, to znaczy opowiedziała o medycznych aspektach tej sytuacji, co mówi lekarz i tak dalej... po prostu, żeby udowodnić, że nic sobie nie ubzdurałaś. W społeczeństwie pokutuje taki sposób myślenia, według którego depresja nie jest chorobą, a lenistwem, słabością charakteru itp. A to nieprawda, ponieważ z tym łączy się wiele zmian fizjologicznych, nie da się samym ,,weź się w garść" wpłynąć na to, czy ktoś ma motywację, czy nie.

 

U mnie wiedzą rodzice. Mama wie więcej i bardziej się tym interesuje, ale z nią mam o wiele lepszy kontakt, więc nic dziwnego. Innym ludziom nie mówię. Spróbowałam powiedzieć o tym czterem osobom, tylko w jednym przypadku odniosło to w miarę pozytywny skutek.

[ewaryst7]

Rozumiem , że czujesz się samotna..To bardzo trudne , chorowac tak w samotności.Dlatego zachęcam , powiedz o swojej chorobie.

[plummm]

Chyba będę musiala tak zrobić, bo dluzej nie dam rady tego ukrywać. Zresztą z tego wynikają tez moje klopoty bo moi rodzice uwazają, ze jestem dziwna, leniwa i wredna i dlatego jestem taka bez zycia... Tylko strasznie sie boje, ze oni tego nie zrozumieją...Są niby wyksztalceni ale nie dopuszczają mysli, ze COS takiego moglo się zdarzyc w ich rodzinie. Boje sie, ze uslysze, ze sobie to wymyslilam i zwariowalam i ze sobie wymyslam wymówke:(.