Jak to nazwac?

[morales]

Witam

 

Niedawno skonczylem 18 lat. Zaczne od tego, ze mam problem z odnoszeniem sie do wlasnej mamy. Nie wiem od czego zaczac po prostu dostaje szewskiej pasji gdy z nią tylko rozmawiam gdy slysze jak ona zdrabnia wyrazy nie mowiąc juz o jej wstretnym mlaskaniu.Uciekam od niej jak najdalej. Krew mi sie gotuje nie raz juz cos zniszczylem ze złosci w domu cokolwiek by to bylo. Ulge i spokoju czuje gdy jej czymms 'docinam' albo gdy przeze mnie płacze. Najgorsze ze ostatnio to jest jakies dwa czy miesiące czuje dziwny lęk wieczorem gdy sie czymś nie zajmę to odchodze od zmysłow na poczatku ciezko bylo zasnąć ale to już sie uspokoilo.

 

Wiem ze to wszystko glupio brzmi ale jestem tym wykonczony tylko ja tak mam czy to sie zdarza innym?

[*Monika*]

morales, Może Twoja mama jest nadopiekuńcza?

A jak jest w relacji z ojcem? Też reagujesz podobnie?

[morales]

z alkoholikiem nie chce wogole rozmawiac od niego sie juz dowiedzialem co o mnie mysli

[*Monika*]

morales, czyli byłeś bardziej wychowywany przez matkę. A matka była/jest osobą współuzależnioną.

Poczytaj o syndromie DDA. Może spectrum zachowań dotyczących tego syndromu wiele Ci wyjaśni.

[morales]

dzieki, poczytam o tym

[*Monika*]

morales, Napisz do jakich wniosków doszedłeś!

[morales]

jedynie doszedlem do tego ze moze sam za duzo pije i pojawia mi sie nie wiem syndrom abstynacjii czy odstawienia jak kolwiek to nazwac

[*Monika*]

morales, Dlaczego się nie leczysz?

[morales]

mam z trudem 18 lat komu i oczym mam powiedziec? jedyne co mi zostaje to chyba tylko czekać

[*Monika*]

morales, Miałam na myśli psychoterapię.

Czekanie....niczego nie zmieni!

[Nurofen]

Mam to samo. Też nie moge wytrzymać z moją matką i wybucham gniewem o każdą pierdołe.