Trudno określić.

[Ppx]

Męczy, dosyć chyba popularne, a żyć się odechciewa.

Niby to tylko chodzi o bezsens (czy tam może sens) wszystkiego, a i tak poradzić z tym sobie nie można.

Co zrobić?

Wszystko wokoło wydaje się takie nudne i monotonne, bezsensowne ew. nieprzyjemne i wywołujące negatywne odczucia [chyba smutek] ?.

Po co cokolwiek się stało, zwłaszcza jaki sens mają takie bezsensowne rzeczy jak jedzenie i szczegółowe chwile? I czemu mnie to irytuje i nurtuje oO" ?

Czemu istnieją jakieś rzeczy o których się nie wie, albo ktoś inny o nich wie, albo my wiemy o czymś o czym ktoś inny nie wie...

Dlaczego każdy co innego lubi, co dla kogoś jest złe, dla innego dobre?

Skąd wiedzieć czego się chce, jak tylko się wie, czego się nie chce?

[*Monika*]

Ppx,Potrzebujesz pomocy specjalisty. Jeśli oczywiście masz wolę życia. Masz ją , prawda?Jesli tak......warto dowiedzieć się dlaczego się Tobie nie chce.

[Ppx]

Gdy mam doła nawet wspomnienia widzę w krzywym zwierciadle.

Ale gdy mam problem staje się on obojętny i chętna go unikam, jeżeli istnieje taka możliwość.

Poza tym towarzyszy mi nieustające chroniczne uczucie znudzenia, nawet przy wykonywaniu jakiś czynności.

Najchętniej ciągle bym spała.

Co to jest i jak temu zaradzić?

Myślę, że nie będę w stanie tego opowiedzieć obcej osobie – psychologowi np.

[basia_m]

wiesz, możesz po postu pójść i nic nie mówić :) takie sesje też się zdarzają. Dobry psycholog jest cierpliwy i delikatnie będzie Cię "otwierał".

 

Dała radę znaleźć forum i zacząć z siebie wyrzucać - to jest znak, że naprawdę tego potrzebujesz. A obcy człowiek jest o tyle lepszy w wysłuchaniu, bo będzie szczery i nie okłamie Cię, że wszystko będzie dobrze, głaszcząc po główce.