nic nie czuję

[natrętek]

Stonka czuje, ale niestety same negatywne emocje: rozpacz, bezsilność, cierpienie itp.

[Gość]

wydaje mi sie, ze jak sie czuje frustracje i zlosc zbyt dlugo i czesto to ona wlasnie sprawia potem takie uczucie obojketnosci w nas. stad ta pustka. tak jak w borderline. ale to nie znaczy ze nie ma uczuc. ja tez bym chciala byc wolna uwolniona i czuc smutek i radosc wtedy tez. rozumiem to.

[Stonka]

tak, ale ja ne czuje milosci, radosci, tesknoty, wiezi, wstydu, entuzjamu, zaopachów, smaki - takie bez delektowania sie. I nie jestem w sganie funjonowac bo mam takie napiete CALE cialo, uczuciie pustki i cierpienie. i tak juz 4 lata

 

-- 14 lis 2012, 16:56 --

 

tak, ale ja ne czuje milosci, radosci, tesknoty, wiezi, wstydu, entuzjamu, zaopachów, smaki - takie bez delektowania sie. I nie jestem w sganie funjonowac bo mam takie napiete CALE cialo, uczuciie pustki i cierpienie. i tak juz 4 lata

[logik]

wkurza mnie ta pustka. musze caly czas luchac muzyki, zeby cos sie dzialo w mojej glowie, bo inaczej jest pustak i zle sie z nia czuje, objawia sie to zniecierpliwieniem. zeby chociaz moja dusza, moja swiadomosc byla w niebie na kilka godzin czy minut to bym wiedzial, ze istnieje cos takiego jak niebo, jak zaswiaty, wtedy bym mogl zyc ze swiadomoscia, ze zycie na ziemi to nie koniec, a tak to nawet uczuc nie mam, nie mam emocji, nie mam wiary, wszystko musze kwestionowac, probowac pierwszy raz, wszystko odbieram jakbym pierwszy raz widzial i tak za kazdym razem. jest to tak zwany permanentny reset. niby pamietam, ale nie czuje i to jest najgorsze.

[Stonka]

no to chyba kazdy z nas tak ma. ja nawet na stilnoxie bylam na piekbym koncercie i tez juz nie mam wspomnien. a byl tydzien temu

[natrętek]

I to właśnie jest fatalne w tym stanie, odczuwam podobnie jak Wy.

[logik]

macie poped seksualny? czasami jak widze laske to marze, zeby ja przel.... tak mi sie chce ruchac. oj te dziewczyny. nie wiedzialem, ze maja taki zgubny wplyw na nas facetow. jak facetowi sie chce sexu to kobieta moze od niego wszystko wyciagnac, ale to jest jedyny wyjatek gdy facet cos od kobiety chce tak, ze traci glowe.

 

-- 19 lis 2012, 10:19 --

 

zastanawialiscie sie nad chorobami, ktore powoduja wasz stan, wasze samopoczucie? moze jakies choroby ukladu endokrynologicznego, bo przeciez hormony i wydzieliny naszego organizmu maja duzy wplyw na to jak sie czujemy.

[Evele]

choruje na depresję, leczę się farmakologicznie (biorę Wenlafaksynę, najmniejszą dawkę 37,5 mg) i od 2,5 miesięcy chodzę na terapię, na razie nie widąc żeby coś się zmieniało...ale do rzeczy, strasznie irytuje mnie jedna rzecz, nie odczuwam żadnych emocji, jest mi wszystko jedno, nawet jeżeli dzieję się coś złego nie jestem w stanie się zdenerwować, rzadko kiedy tez płaczę, to działa też w druga stronę- pozytywnych emocji nie odczuwam prawie wcale, nie jestem w stanie zrobić czegoś spontanicznie...wszystko jest takie płytkie...czy ktos z Was też tak ma?czy moze być tak że nawet przy takiej małej dawce mogę mieć stłumione emocje?bo szczerze mówiąc pogubiłam sie w tym wszystkim, z góry dziękuję

Edytowane 20 Listopada 2012 przez Gość

[silence_sadness]

Mialam tez kiedys tak..

brak jakichkolwiek emocji.. Ani tych negatywnych ani tych pozytywnych..

 

samo przeszlo..

[ala1983]

Evele, Witaj,

przypomnij sobie po prostu jak bylo przed zazywaniem leku? Odczuwalas emocje?

Jesli tak to od wenlafaksyny, jesli nie, to nie od tego Pozdrawiam

[niosaca_radosc]

Evele, witaj! A wenlafaksyna w tak małej dawce Ci pomaga?

[Stonka]

ja mam dodatkowo hashimoto

 

-- 19 lis 2012, 14:03 --

 

I to właśnie jest fatalne w tym stanie, odczuwam podobnie jak Wy.

znaczy sie moesz opisac jak to jest u Ciebie? bo nei zdzwilies Twoja wypowiedzia...pamietam nasze spotkanie to wyglaalo na to co pieszsz

 

-- 19 lis 2012, 14:04 --

 

np jak pojdziesz na koncert to nie wywoluje on zadnych wrazen? albo jak wywola to za pol dnia juz wydaje sie jakby tego wydarznia w ogole nie bylo w Twoim zyciu?

[magic]

hashimoto czyli zapalenie tarczycy w sumie mogłaś napisać od razu kazdy by wiedział

a tak jak zawsze wprowadzasz stonka groze w temat bo przyznasz ze to słowo groźnie brzmi :)???

[Saanna]

tez mam hashi, da sie z tym zyc. To akurat jedne z najmniejszych moich problemów

[Stonka]

moich chyba tez...to sie robi od ciaglego stresu... ale to rzutuje na psychike i moze bym mniej cierpiala gdybym tego nie miala.

 

-- 19 lis 2012, 21:10 --

 

a macie tak, ze wasze wspomneinia sa jakby za jakąś szybą, jakby nie wasze, oddalone o milion lat swietlnych,macie je w myslach ale bez emocji

[Evele]

ala1983 dzięki za zainteresowanie, niezbyt dokładnie pamiętam jak to było zanim zaczęłam brać leki, ale pamiętam jak to było jak brałam wczesniej paroksetynę, wydaje mi się, że byłam w stanie odczuwać jakies emocje, głównie to był smutek, ale były tez rzeczy, które sprawiały mi radośc, a teraz jedyne co czuję teraz to obojętnośc i jakies takie przytłumione emocje

nienormalna21- ciężko powiedzieć czy mi pomaga, ale nie pamiętam już jak to jest kiedy nie bierze się leków, nawet jak brałam większa dawkę wenlafaksyny to nie czułam jakiegos specjalnego działania na nastrój, czułam się po nim otepiona, dlatego w porozumieniu z lekarzem biorę mała dawkę ale lekarz mówi, że to tak jakbym nic nie brała, taka mała ta dawka, więc sama już nie wiem:/ a Ty też bierzesz wenlę?

[Saanna]

moze nie az tak, ale mamy. ja nie mam poczucia czsu. owszem jest lepiej w orientacjiczasowej, ale to mi wsjo rawno

[natrętek]

Stonka, też pamiętam nasze spotkanie, ale nie do końca ładunek emocjonalny jaki mi towarzyszył. W ogóle zauważyłem, że jak już to oscyluję między lękiem a gniewem i złością, natomiast pozytywne emocje wyparłem i ich nie przeżywam. Więc widząc się z Tobą, odczuwałem chyba jednak lęk, choć tak jak mi to wtedy mówiłaś, nie było tego po mnie widać. Jak się okazuje człowiek ma duże możliwości jeśli chodzi o zakładanie "masek", a co się dzieje w środku wiemy tylko my sami.

[logik]

Neuroglikopenia — zespół objawów neurologicznych spowodowanych hipoglikemią. Najczęściej spowodowana jest przyjęciem nadmiernej dawki insuliny.

 

Objawy zależne są od stopnia obniżenia cukru i przyjmują postać:

 

- upośledzenia sprawności intelektualnej

- zaburzeń koordynacji ruchów

- uczucia rozdrażnienia

- agresywnego zachowania

- drgawek

- utraty przytomności a w przypadku dłuższego utrzymywania się objawów śpiączki i możliwości wystąpienia nieodwracalnych zmian w OUN

 

Leczenie:

 

- w przypadku zachowania świadomości spożycie pokarmu zawierającego glukozę (np. cukier, cukierek, coca-cola)

- w przypadku utraty przytomności

a) dożylne podanie 20% roztworu glukozy lub

b) glukagonu w iniekcji

 

Wszystkie osoby bliskie osób chorych na cukrzycę powinny umieć udzielić pomocy w przypadku wystąpienia jej objawów, a każda osoba chora powinna posiadać zestaw ratunkowy w postaci ampułkostrzykawki zawierającej glukagon.

 

INSULINOMA

 

1. Definicja

 

Insulinoma jest to nowotwór o łagodnym charakterze, wywodzący się z komórek B wysp trzustkowych, wytwarzający insulinę.

 

2. Epidemiologia

 

Nowotwory endokrynne trzustki występują bardzo rzadko (1.4 przypadków/1 milion mieszkańców/rok) . Zachorowalność pojawia się u kobiet dwa razy częściej. Średni wiek rozpoznania insulinoma to około 50 lat.

 

3. Obraz kliniczny

 

- okresowe zaburzenia ostrości widzenia, podwójne widzenie

- kołatania serca, znaczne osłabienie

- nadmierna potliwość

- napadowe uczucie głodu

- splątanie

- zmiany w zachowaniu

- zaburzenia świadomości i pamięci

- utrata przytomności z napadem drgawek typu grand mal (rzadko)

- wzrost masy ciała

- hipoglikemia wiele godzin po posiłku, ( w najcięższych przypadkach do 2 h)

 

Objawy nasilają się przez:

 

- ćwiczenia fizyczne

- spożycie alkoholu

- dietę niskokaloryczną

- podanie pochodnych sulfonylomocznika

 

4. Rozpoznanie

 

- Test głodowy

- Stężenie proinsuliny w surowicy

- Badania lokalizacyjne

- Badania przedoperacyjne (endosonografia, one stop-shop NMR, tomografia komputerowa spiralna, scyntygrafia

- Śródoperacyjne badania lokalizacyjne (palpacja, ultrasonografia)

 

7. Leczenie

 

Chirurgiczne usunięcie gruczolaka - leczenie z wyboru ( wyłuszczenie guza metodą laparoskopową lub klasyczną;

- dystalna pankreatektomia;

- pankreatoduodenektomia;

- totalna pankreatektomia

- leczenie zachowawcze - diazoksyd, analogi somatostatyny

- chemioterapia - w przypadku insulinoma o charakterze złośliwym - streptozotocyna z doksorubicyną lub 5-fluorouracylem.

 

8. Rozpoznanie różnicowe

 

Insulinoma i jej przebieg może być podobna do innych chorób, z którymi należy różnicować tę jednostkę chorobową np. hipoglikemia spowodowana hipoglikemizującym działaniem przyjmowanych leków - przede wszystkim pochodnych sulfonylomocznika, hipoglikemia poposiłkowa - u chorych po resekcji żołądka, hipoglikemia reaktywna, hipoglikemia autoimmunologiczna, hipoglikemia pochodzenia trzustkowego, niezwiązana z występowaniem guza insulinowego, przetrwała hipoglikemia hiperinsulinemiczna, hipoglikemia spowodowana ektopowym wydzielaniem pro-IGF-2 przez guzy nowotworowe, hipoglikemia w przebiegu niewydolności wątroby.

 

-- 20 lis 2012, 09:37 --

 

poczytajcie sobie na necie jakie powazne skutki dla zdrowia psychicznego ma neuroglikopenia

 

Neuroglycopenia is a medical term that refers to a shortage of glucose (glycopenia) in the brain, usually due to hypoglycemia. Glycopenia affects the function of neurons, and alters brain function and behavior. Prolonged or recurrent neuroglycopenia can result in loss of consciousness, damage to the brain, and eventual death.[1][2][3]

Contents

 

1 Signs and symptoms of neuroglycopenia

2 Compensatory responses to neuroglycopenia

3 Neuroglycopenia without hypoglycemia

4 References

 

Signs and symptoms of neuroglycopenia

This article needs attention from an expert in Medicine. The specific problem is: Verifiable sources desperately needed for this section. WikiProject Medicine or the Medicine Portal may be able to help recruit an expert. (August 2012)

Question book-new.svg This section does not cite any references or sources. (August 2012)

 

Abnormal mentation, impaired judgement

Nonspecific dysphoria, anxiety, moodiness, depression, crying, fear of dying, suicidal thoughts

Negativism, irritability, belligerence, combativeness, rage

Personality change, emotional lability

Fatigue, weakness, apathy, lethargy, daydreaming, sleep[clarification needed]

Confusion, amnesia, dizziness, delirium

Staring, "glassy" look, blurred vision, double vision

Automatic behavior

Difficulty speaking, slurred speech

Ataxia, incoordination, sometimes mistaken for "drunkenness"

Focal or general motor deficit, paralysis, hemiparesis

Paresthesia, headache

Stupor, coma, abnormal breathing

Generalized or focal seizures

 

Not all of the above manifestations occur in every case of hypoglycemia. There is no consistent order to the appearance of the symptoms. Specific manifestations vary by age and by the severity of the hypoglycemia. In older children and adults, moderately severe hypoglycemia can resemble mania, mental illness, drug intoxication, or drunkenness. In the elderly, hypoglycemia can produce focal stroke-like effects or a hard-to-define malaise. The symptoms of a single person do tend to be similar from episode to episode.

 

In the large majority of cases, hypoglycemia severe enough to cause seizures or unconsciousness can be reversed without obvious harm to the brain. Cases of death or permanent neurologic damage occurring with a single episode have usually involved prolonged, untreated unconsciousness, interference with breathing, severe concurrent disease, or some other type of vulnerability. Nevertheless, brain damage or death has occasionally resulted from severe hypoglycemia (e.g., Sunny von Bülow).

Compensatory responses to neuroglycopenia

 

Most neurons have the ability to use other fuels besides glucose (e.g., lactic acid, ketones). Our knowledge of the "switchover" process is incomplete. The most severe neuroglycopenic symptoms occur with hypoglycemia caused by excess insulin because insulin reduces the availability of other fuels by suppressing ketogenesis and gluconeogenesis.

 

A few types of specialized neurons, especially in the hypothalamus, act as glucose sensors, responding to changing levels of glucose by increasing or decreasing their firing rates. They can elicit a variety of hormonal, autonomic, and behavioral responses to neuroglycopenia. The hormonal and autonomic responses include release of counterregulatory hormones. There is some evidence that the autonomic nervous system can alter liver glucose metabolism independently of the counterregulatory hormones.

 

Adjustment of efficiency of transfer of glucose from blood across the blood–brain barrier into the central nervous system represents a third form of compensation which occurs more gradually. Levels of glucose within the central nervous system are normally lower than the blood, regulated by an incompletely understood transfer process. Chronic hypoglycemia or hyperglycemia seems to result in an increase or decrease in efficiency of transfer to maintain CNS levels of glucose within an optimal range.

 

In both young and old patients, the brain may habituate to low glucose levels, with a reduction of noticeable symptoms, sometimes despite neuroglycopenic impairment. In insulin-dependent diabetic patients this phenomenon is termed hypoglycemia unawareness and is a significant clinical problem when improved glycemic control is attempted. Another aspect of this phenomenon occurs in type I glycogenosis, when chronic hypoglycemia before diagnosis may be better tolerated than acute hypoglycemia after treatment is underway.

Neuroglycopenia without hypoglycemia

 

A rare metabolic disease of the blood-brain glucose transport system has been described in which severe neuroglycopenic effects occurred despite normal blood glucose levels. Low levels of glucose were discovered in the cerebrospinal fluid (CSF), a condition referred to as hypoglycorrhachia [or hypoglycorrhacia].

 

Hypoglycorrhachia is associated with Glucose transporter type 1 GLUT1 deficiency syndrome (GLUT1DS).[4]

 

Perhaps a much more common example of the same phenomenon occurs in the people with poorly controlled type 1 diabetes who develop symptoms of hypoglycemia at levels of blood glucose which are normal for most people.

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Neuroglycopenia

 

Stonka masz neuroglikopenie. idz do najlepszego specjlalisty endokrynologa, bo jak nie to twoje zycie moze zakonczyc sie zejsciem. tak czytaj co tu napisalem, bo to nie jest wziete z kosmosu, a te drgawki to wcale nie od lekow tylko z neuroglikopenii tzn. mozg nie dostaje wystarczajacej ilosci glukozy i dlatego rzuca cie po calym lozku wiec ZAPI.ERDALAJ do endokrynologa i opowiedz mu swoja historie

[Siding Spring]

logik Ty juz do konca swirujesz...

[logik]

http://funkyimg.com/u2/2677/394/965385023.jpg

nie wiem czy widac obrazek dlatego daje link do niego. pisze tam o insulinomie i jej objawach

 

-- 20 lis 2012, 11:50 --

 

Hipoglikemia (inaczej niedocukrzenie) (łac. hypoglycaemia) – stan, w którym ilość glukozy we krwi (poza żyłą wrotną) spada poniżej 55 mg/dl (3,0 mmol/l)[1]. Pełnoobjawowa hipoglikemia występuje zwykle przy stężeniu poniżej 2,2 mmol/l (40 mg/dl) jednak pierwsze objawy rozpoczynają się zazwyczaj przy stężeniu poniżej 2,8 mmol/l (50 mg/dl), a u cukrzyków nawet przy wyższych wartościach. Hipoglikemia może być przyczyną śmierci.

 

Wywoływanie hipoglikemii u więźniów poprzez iniekcje insuliny stosowane było w psychiatrii represyjnej w ZSRR.

Spis treści

 

1 Przyczyny

1.1 Egzogenne (zwykle u chorych na cukrzycę)

1.2 Hipoglikemia na czczo

1.3 Hipoglikemia poposiłkowa (reaktywna)

2 Objawy

3 Diagnostyka

4 Skutki zdrowotne

5 Leczenie

6 Reakcja organizmu - kontrregulacja

7 Zobacz też

8 Przypisy

9 Bibliografia

 

Przyczyny

Egzogenne (zwykle u chorych na cukrzycę)

 

niedożywienie lub głodzenie

względne lub bezwzględne przedawkowanie insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych

interakcje wyżej wymienionych leków z innymi lekami

znaczny wysiłek

spożycie alkoholu (u osób zdrowych również, zwłaszcza po spożyciu na czczo)

 

Hipoglikemia na czczo

 

insulinoma i inne nowotwory

ektopowe wydzielanie jednego z peptydów insulinopodobnych

niewydolność wątroby

niewydolność kory nadnerczy (np. w chorobie Addisona) lub przysadki mózgowej

glikogenozy

nesidioblastoza

choroby nerek powodujące glukozurię

 

Hipoglikemia poposiłkowa (reaktywna)

 

wczesny okres cukrzycy

zaburzenia opróżniania żołądkowego[2]

zespół poresekcyjny (dumping syndrome) po resekcji żołądka

rzadkie defekty genetyczne

 

Objawy

 

ze strony układu przywspółczulnego:

silne uczucie głodu

osłabienie

nudności i wymioty

ze strony układu współczulnego:

niepokój

zlewne poty

tachykardia

drżenie i wzrost napięcia mięśniowego

rozszerzenie źrenic

ze strony ośrodkowego układu nerwowego:

"endokrynny zespół psychotyczny" (depresja, dysforia, splątanie, zaburzenia koncentracji)

zaburzenia koordynacji ruchowej

wystąpienie prymitywnych automatyzmów

drgawki

objawy ogniskowe

senność

śpiączka

podwójne widzenie

zaburzenia oddechu

zaburzenia krążenia.

 

Odczuwanie hipoglikemii jest zależne od obszarów mózgu (niedocukrzenie odczuwa przede wszystkim jądro podstawno-brzuszne nadwzgórza)

Diagnostyka

 

Hipoglikemię różnicuje się z zaburzeniami psychicznymi, padaczką, udarem mózgu i innymi schorzeniami.

 

Jeśli w przypadku stwierdzonej hipoglikemii nie stwierdzi się cukrzycy, prowadzi się dalszą diagnostykę w celu ustalenia przyczyny. Po ciężkim przypadku wykonuje się często EEG mózgu, w celu sprawdzenia prawidłowości w jego działaniu po wstrząsie.

Skutki zdrowotne

 

Skutki zdrowotne hipoglikemii mogą być bardzo poważne, znaczny spadek poziomu cukru we krwi (poniżej 20 mg%) może być nawet przyczyną śmierci - wstrząsu hipoglikemicznego. Na powikłania spowodowane niedocukrzeniem narażone są głównie osoby chore na cukrzycę (głównie typu pierwszego) oraz osoby z zaburzeniami endokrynologicznymi - hiperprodukcją insuliny lub zmniejszonym wydzielaniem glukagonu (hormonu antagonistycznego względem niej). Mózg potrzebuje glukozy (blisko 150 gramów dziennie), a nie ma możliwości magazynowania jej. Spadek dostawy cukru do mózgu powoduje znaczne zaburzenia w jego pracy, a nawet obumieranie. Proces destrukcyjny dotyka najszybciej kory mózgowej, a następnie hipokampu oraz innych struktur mózgu, co zagraża zdrowiu i życiu organizmu. Bezpośrednią odpowiedzią organizmu jest zwiększenie przepływu krwi (adrenalina) i zwiększenie wchłaniania glukozy do tkanek.

Leczenie

 

W przypadku hipoglikemii należy podać/przyjąć słodki napój (np. sok z cukrem, nie słodzikiem, naturalnie słodzony napój gazowany) lub glukozę (i popić), zaprzestać wysiłku i najlepiej się położyć, a następnie spożyć cukier złożony (np. banan, jogurt, kanapka, obiad (ziemniaki)). Jeśli chory straci przytomność, należy ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej, podać niezwłocznie glukagon w zastrzyku domięśniowym i wezwać pogotowie. Poprawa i odzyskanie przytomności powinno nastąpić w ciągu 0,5 godziny.

 

Podstawą leczenia jest usunięcie przyczyny. W wielu przypadkach można tego dokonać zachowawczo stosując odpowiednią dietę lub leki.

 

W przypadku lekkiej hipoglikemii podaje się choremu 5-20 g glukozy lub sacharozy doustnie w formie krystalicznej lub w roztworze, np. w postaci soku.

 

W przypadku ciężkiej hipoglikemii (utraty przytomności) podaje się 20% roztwór glukozy dożylnie (nie podaje się już 40% glukozy), a następnie wlew 10% roztworu glukozy[1].

 

Jeśli nie można podać dożylnie glukozy podaje się domięśniowo glukagon, a następnie po wybudzeniu doustnie glukozę. Należy jednak pamiętać, że podanie glukagonu jest nieskuteczne w przypadku wyczerpania zapasów glukozy w organizmie. Zastosowanie glukagonu przeciwwskazane jest w przypadku hipoglikemii wywołanej spożyciem alkoholu. Nie powinno się go ponadto podawać w przypadku hipoglikemii wywołanej przez doustne leki przeciwcukrzycowe, ponieważ może zwiększać wydzielanie insuliny endogennej.

Reakcja organizmu - kontrregulacja

 

Organizm nie pozostaje obojętny na spadek poziomu cukru we krwi - w zwykłych sytuacjach nie dopuszcza do hipoglikemii, poprzez dozowanie glukagonu. Jednak w przypadku znacznego spadku poziomu glukozy do akcji wkracza wiele hormonów, które starają się podnieść cukier. Szybkość ich działania jest jednak zróżnicowana, co powoduje efekt zwany "odbiciem" (dobrze znany cukrzykom), czyli hiperglikemią nawet do dwunastu godzin po niedocukrzeniu.

 

adrenalina - powoduje uwalnianie glukozy z glikogenu, aktywację produkcji cukru przez niektóre białka, wstrzymanie produkcji insuliny (u osób ze sprawną trzustką)

 

Adrenalina powoduje drżenie rąk, drgawki, przyspieszone bicie serca, drażliwość

 

glukagon - uwalnia glukozę z glikogenu, aktywację produkcji acetonu w wątrobie (stąd tzw. aceton głodowy)

 

kortyzol - powoduje rozpad białek i tłuszczów, które mogą być użyte jako materiał energetyczny (proces zachodzi w wątrobie), zmniejsza zużycie glukozy w komórkach

 

somatotropina (hormon wzrostu) - zmniejsza zużycie glukozy i powoduje rozpad białka. Działa powoli, więc to właśnie on powoduje następującą dopiero po wielu godzinach hiperglikemię.

 

-- 20 lis 2012, 11:58 --

 

Skutki zdrowotne

 

Skutki zdrowotne hipoglikemii mogą być bardzo poważne, znaczny spadek poziomu cukru we krwi (poniżej 20 mg%) może być nawet przyczyną śmierci - wstrząsu hipoglikemicznego. Na powikłania spowodowane niedocukrzeniem narażone są głównie osoby chore na cukrzycę (głównie typu pierwszego) oraz osoby z zaburzeniami endokrynologicznymi - hiperprodukcją insuliny lub zmniejszonym wydzielaniem glukagonu (hormonu antagonistycznego względem niej). Mózg potrzebuje glukozy (blisko 150 gramów dziennie), a nie ma możliwości magazynowania jej. Spadek dostawy cukru do mózgu powoduje znaczne zaburzenia w jego pracy, a nawet obumieranie. Proces destrukcyjny dotyka najszybciej kory mózgowej, a następnie hipokampu oraz innych struktur mózgu, co zagraża zdrowiu i życiu organizmu. Bezpośrednią odpowiedzią organizmu jest zwiększenie przepływu krwi (adrenalina) i zwiększenie wchłaniania glukozy do tkanek.

[Saanna]

choruje na depresję, leczę się farmakologicznie (biorę Wenlafaksynę, najmniejszą dawkę 37,5 mg) i od 2,5 miesięcy chodzę na terapię, na razie nie widąc żeby coś się zmieniało...ale do rzeczy, strasznie irytuje mnie jedna rzecz, nie odczuwam żadnych emocji, jest mi wszystko jedno, nawet jeżeli dzieję się coś złego nie jestem w stanie się zdenerwować, rzadko kiedy tez płaczę, to działa też w druga stronę- pozytywnych emocji nie odczuwam prawie wcale, nie jestem w stanie zrobić czegoś spontanicznie...wszystko jest takie płytkie...czy ktos z Was też tak ma?czy moze być tak że nawet przy takiej małej dawce mogę mieć stłumione emocje?bo szczerze mówiąc pogubiłam sie w tym wszystkim, z góry dziękuję

ja tak mam. rozplakac sie nie jestem w stanie, smieje sie, ale nic nie smieszy, choc ostatnio sie stresuje - wczesniej tak nie było, ani nic mnie nie stresowało nie bałam sie. teraz zaczyna powoli mnie stresować. generalnie postep jest, ale... wszystko i tak za mgłą. nie jestem w stanie sie emocjonalnie zaangazowac. robie z automatu, myslenie tez jest spowolnione, kreatwynosc, myslenie krytyczne itd.

[Stonka]

tu wiekszosc tak ma.

 

jak ktos moze czyt5ac to przeczytacie sobie sw Jana od Kzyza o nocy zmysłow - choc nie sadze zbey wsrod nas byli wiely swieci - nie obrazzcie sie.

 

-- 20 lis 2012, 20:59 --

 

tu wiekszosc tak ma.

 

jak ktos moze czyt5ac to przeczytacie sobie sw Jana od Kzyza o nocy zmysłow - choc nie sadze zbey wsrod nas byli wiely swieci - nie obrazzcie sie.

 

-- 20 lis 2012, 20:59 --

 

tu wiekszosc tak ma.

 

jak ktos moze czyt5ac to przeczytacie sobie sw Jana od Kzyza o nocy zmysłow - choc nie sadze zbey wsrod nas byli wiely swieci - nie obrazzcie sie.

 

-- 20 lis 2012, 20:59 --

 

tu wiekszosc tak ma.

 

jak ktos moze czyt5ac to przeczytacie sobie sw Jana od Kzyza o nocy zmysłow - choc nie sadze zbey wsrod nas byli wiely swieci - nie obrazzcie sie.

[logik]

dobra, widze, ze kazdy ma wszystko gdzies. chcialem byc dobry, ale widze wyszlo jak zwykle. ja tu mowie o niedocukrzeniu mozgu, poniewaz mozg potrzebuje codziennie 150g glukozy, zeby prawidlowo dzialac, ale widze, ze na wszystko lejecie. mnie to juz nic nie obchodzi. jeszcze nie mam umowionej wizyty, ale bede mial robione usg jamy brzusznej. podejrzewam u siebie guz neuroendokrynny trzustki albo guz chromochlonny nadnerczy. mnogosc objawow, by sie zgadzala, bo porownywalem z kilkoma zrodlami i wszystko sie zgadza - to co na papierze to i u mnie w organizmie. ja tam nikomu nie bede rzadzil co ma robic. powiem tylko tyle, ze te guzy, ktore moga miec wplyw na wasze zdrowie wcale nie musza byc wykrywane przez bol. po prostu one wcalenie musza bolec, a i tak beda dzialac. z opracowan czytalem to wykrywalnosc guza neuroendokrynnego trzustki wynosi od kilku dni do 30 lat wiec se mozna wyobrazic jaki to szeroki rozrzut. jak zescie tacy madrzy to co waszym zdaniem powoduje taki, a nie innymi stan zdrowia fizycznego jak i psychicznego. podajcie choroby argumentujac to, bo nie problem jest powiedziec, ze sie ma dana chorobe bez podania argumentow.

 

oj Stonka myslalem, ze ci zalezy na tym, zeby wiedziec co ci samej dolega, ale widze, ze ty sama sie zaparlas, ze te drgawki, to rzucanie sie po lozku to od lekow. ja ci tylko mowie, ze to niedocukrzenie mozgu, a ty rob z tym co chcesz. i to niedocukrzenie mozgu powoduje objawy podobne do padaczki, ale widze ty cholernie lubisz tanczyc po lozku i patrzec sie jak twoi rodzice sie martwia co ci jest. ide do lekarza internisty, ktory podobno wg komentarzy robi najlepsze usg we wroclawiu i ze inni lekarze go polecaja zwlaszcza chirurdzy, bo robi zdjecia o wysokiej rozdzielczosci i robi wyczerpujacy opis stanu zdrowia pacjenta. jak sie potwierdzi to co przypuszczam to pojde pod noz i mnie beda kroic. wole juz operacje niz zyc do konca zycia w gownianym samopoczuciu biorac neuroleptyki, ktore hamuja tylko wariacje mojego organizmu. św Jan od Krzyza ci nie pomoze, bo go tutaj nie ma, a poza jesli nawet on istnieje to sie strasznie tobie dziwi, ze tak mocno wierzysz w rzeczy, ktore nigdy nie mialy potwierdzenia w otaczajacej nas rzeczywistosci.

[Guzik]

A ja biorę abilify i wróciła mi kreatywność (zapraszam na mój blog) i wola życia. Trudno mi stwierdzić czy od tego leku tyję ale czuję się dobrze!

Evele brak uczuć i obojętność to objaw. Twoje leczenie trwa krótko, jeśli to jakaś łagodna depresja to emocje powinny Tobie wrócić. Dziwi mnie tak mała dawka wenli. To jest Twoja docelowa dawka?