Problem z wyborem kierunku studiow;(

[Gość]

hej..za miesiac juz powinnam wiedziec na 100% gdzie isc na studia ,wybrane miec uczelnie,miasto,tryb studiowania,kierunek a ja w dalszym ciągu nic nie wiem:(

Meczy to mnei strasznie,bo co na cos sie zdecyduje,ktos mi to odradza,pojawia sie szereg watpliwosci:(Mam to juz ze wzgedu na zdawana mature (z danych przedmiotow ) nieco ograniczony zasob mozliwosci.Ale i tak rozwazam wszytsko co jest mozliwe.Kolezanki od poczatku matuarlej klasy wiedzialy co chca robic w zyciu,a niektorzy duuuzo wczesniej.A ja jak zwykle niezdecydowana.Nie mieszkam w miescie duzym,w ktorym sa jakies renomowane uczelnie,ale sa dwie panstwowe.Meczy mnie ,czy jak tu sie zostane to bede miec jakos przyszlosc,moze lepiej zaocznie na renomowanej jakiejs? mętlik mam w glowie;( nie zdałam matury rewalecyjnie,ale chyba tez nie najgorzej..Wiem ,ze studia to nie wszystko...ale chce byc kimś w zyciu,miec prace ,jakos satysfakcje .Watpie ,ze w zyciu prywatnym ja osiągne,dlatego tylko chyba w wyksztalceniu pokladam nadzieje,

Kazda decyzje podejmuje w ost chwili ,bo dluguch rozwazaniach ,ale teraz juz nie mam sil..

[Gość]

Z tego co pamietam to rozszerzony polski zdawałaś i biologie? Nie sugeruj sie zdaniem innych, ich radami. Nie oni beda studiować ani pozniej pracować w tym zawodzie. Zdecyduj za tym co Ci sie najbardziej podoba, zawsze mozna zmienic kierunek studiów- duzo osób tak robi. Co do koleżanek, moze one wiedzą od dzieciństwa nawet, ale pojda i przestanie im sie podobać ten kierunek. Jeżeli bedziesz miała problem, to moze udasz sie do psychologa- oni sie znają na tych sprawach i umieją pomoc.

[Rupak]

nie martw się, studia nie zając ; ) ja potrzebowałam 2 lat, żeby zdecydować się co chcę robić w życiu. 2 lata zajęło mi zrozumienie, co kocham najbardziej i czemu chcę poświęcić życie. Teraz mam cel i trzymam się go rękami i nogami. Prędzej czy później zdecydujesz się na coś, masz czas : )

[Gość]

I co przez te 2 lata robiles?

wiem ze niby mam czas i wiem mniej wiecej co lubie,ale nie umiem podejmowac dezycji w podstawpwych sprawach, a juz co mowic w tych wazniejszych:) Męczy mnie fakt czy wyjechac czy zostac.Wiadomo ,ze wiele osob zmienia kierunke studiow, ale nie wiem czy mialabym na to odwage ,juz bym wolala przynajmniej licencjatu obronic jak cos po 3 latach , a nie zmarnowac 2 lata na przyklad i nic z tego nie mieć

Łatwo mowic sobie ,ze sie ma czas ,jak presja wychodzi od strony rodzicow i innych roznych osob:)

[Rupak]

Przez rok w sumie nie robiłam nic, "leczyłam się". Teraz za późno podjęłam decyzję o kierunku studiów i papiery będę składać w przyszłym. Wiesz, ja też czułam tą presję rodziny. możenie była jakaś przygniatająca do gleby i postawiłam sprawę jasno: nie pójde na gorsze studia tylko dlatego, żeby nie mieć 2 lat w plecy, a później pluć sobie w brodę, że nawet nie spróbowałam. Ja sobie powtarzam : czym jest te moje 2 lata bezczynności, jeśli spojrzeć na nie przez pryzmat całego mojego życia i wszechświata Jeszcze niedawno nie chciałam żyć, więc co mi tam te 2 lata! Zrobisz jak zechcesz, każdy ma inne priorytety.

Tak czy inaczej życzę ci szczęścia i dobrego wyboru!