N jak Nawrót

[klaudunia]

ale tak szczerze dziś jest gorzej niż chocby wczoraj:-(

[Gość]

klaudunia, ale do czego Ci są potrzebne narkotyki?

może ubierz się w dres, wyjdź z domu, przebiegnij parę minut, i odechce Ci się każdej używki

 

a na poważnie, dzwoń albo na telefon zaufania albo umawiaj się do terapeuty.

[klaudunia]

morze skontaktowac sie ze swoim strym terapeutom?

[Gość]

może być stary, może być nowy. musisz z kimś porozmawiać zanim sobie pozwolisz znowu wziąć, bo to będzie zaprzepaszczenie ostatnich lat i całej pracy, jaką wykonałaś.

[klaudunia]

napisłam do niego meila czekam na odpowiedz,

chci pania sa nie do znieśienia:-(

[Gość]

Czasami sie zastanawiam dlaczego ludzie niszcza sobie zycie na wlasne po czesci zyczenie...

 

(przepraszam za brak polskich liter, mam problem z klawiatura)

[BladeM]

Ja bralam Kokaine i wiem co znaczy byc uzalezniona. Nie oceniam ciebie probuje cie zrozumiec aby jakos pomodz.

 

Ty? To może dlatego masz nerwicę...?

 

 

Magda dziecko drogie. Ja mialam nerwice potem kokaina. Typowe dla ludzie po traumie jest zachowanie uzalezniania sie od roznych rzeczy..

 

Tak JA bralam pol roku i stracilam wszystko co mialam, ale nie zaluje bo dzieki temu bylam w stanie przezyc bol zabrania mi syna . Ta rozlaka z nim i moj bol (bol matki) doprowadzily mnie do tego ze chcialam ten bol zagluszysc i trafilam na "dobra kolezanke". Ale dzieki temu mialam sile walczyc , walczyc o syna, o siebie . Nie wiem czy dzis bym zyla gdyby nie w tamtym czasie to znieczulenie. Idac do szpitala teraz latem obwinialam sie przed terapeuta za to ze bylam kiedys zalezna od kokainy. Zadal mi pytanie co bylo pozytywnego w tym uzaleznieniu...ja na to ze nic, ze poprostu scheisse, on na to ze nie tak do konca. Bo pomoglo mi to przezyc najciezszy i najgorszy czas mojego zycia. Co nie oznacza ze narkotyki to cos wspanialego. Za sile ktora mi daly przez ten pol roku zaplacilam wysoka cene..cene odwyku w domu sama bez pomocy , z drgawkami, halucynacjami , wymiotami itd. Ale wiedzialam po co to robie...dzis z perspektywy jakichs prawie 5 lat moge powiedziec ze nigdy juz po tym nie mialam ani razu mysli zeby to wziasc, ani przez sekunde. Moj syn wrocil, odzyskalam go i wrocilo moje szczescie.

 

Wiesz Magda zycie jest tak bardzo zakrecone, a mam go za soba 42 lata, jesli by mierzyc wiek wedlug przezyc to powinnam miec 100 lat. Ostatnie 5 lat nauczylo mnie duzo moze az za duzo i jak czasmi tu do kogos pisze , nigdy nie chce zle czasami chce poprostu co niektórym zaoszczedzic niekturych przezyc .

 

Ach mogla bym pisac i pisac...moze i ksiazke ;-))))

 

Pozdrawiam

[klaudunia]

niestety rozmawiałam z męże ale on tego nie zrozumiał

pwiedział że to nie chodzi o terapie

pozatym nie mam na nią jak pujśc nie mam zkim zostawic dzieci:-(

na meza raczej mogę liczyc

nie wiem juz co mam robic

 

[Dodane po edycji:]

 

miało byc ze na męża raczej nie migę liczyc

[Gość]

Klaudia, skąd jesteś?

przede wszystkim możesz zabrać dzieci ze sobą. Pomożemy Ci znaleźć taką przychodnię lub takiego terapeutę, u którego można przychodzić z dziećmi.

[klaudunia]

jestem z mikołowa to za katowicami

[Gość]

a masz możliwość dojechania do terapeuty do Katowic?

[klaudunia]

raczej tak

[Gość]

dobra, w Mikołowie znalazłam jedną panią:

 

Jurowicz-Muchniewska Danuta, Psychiatra

Mikołów, ul. Okrzei 31, tel. 32 3220306

 

a tutaj masz spis terapeutów w Katowicach: http://www.polskaterapia.pl/index.php?option=com_sobi2&catid=120&Itemid=855

zajrzyj sobie na strony www, bo są przy niektórych ośrodkach. może coś fajnego znajdziesz dla siebie.

 

może najpierw zadzwoń do tej pani, opowiedz co się dzieje, zapytaj czy możesz zabrać dzieci, bo nie masz co z nimi zrobić.

trzymam kciuki. nie daj się.

[klaudunia]

dzieki ogromne:-)

[Gość]

to napisz później co się udało załatwić.

[Gość]

niestety rozmawiałam z męże ale on tego nie zrozumiał

pwiedział że to nie chodzi o terapie

A o co według niego Ci chodzi?

pozatym nie mam na nią jak pujśc nie mam zkim zostawic dzieci:-(

na meza raczej mogę liczyc

Dlaczego? Nigdy nie zostawał w domu sam z dziećmi? Może wybrałabyś terapię w godzinach, gdy mąż już jest w domu po pracy? Może Twoi rodzice lub teściowie mogliby zaopiekować się dziećmi? Lub od biedy sąsiadka - jeśli jest godna zaufania oczywiście? Ile w ogóle mają lat Twe dzieci?

 

Czy mąż zrozumiał, że jesteś na krawędzi powrotu do nałogu i potrzebujesz jego pomocy w tej chwili? Czy mąż rozumie, że z powodu niebezpieczeństwa powrotu do nałogu jego małżeństwo jest na krawędzi rozpadu? I czy zrozumiał, że z tego samego powodu szczęście jego własnych dzieci jest zagrożone? Bo jak wrócisz do nałogu to dzieci prawdopodobnie stracą matkę, rodzinę, czyli czeka je nieszczęście, katastrofa zamiast dzieciństwa?

[BladeM]

Co???? Ona wziela??

[Gość]

klaudunia, odzywaj się. Co tam u Ciebie?

[klaudunia]

nie jeszce nie wziełam ale czuje sie tak że ten naług pamału zwycierza mam wtażenie że przegram tę walke dlatego tak napisałam

[Gość]

To dobrze, że jeszcze nie zwyciężył. Trzymaj się. A co z moimi pytaniami?

[klaudunia]

dla męża wystarczy że zajmę sobie dzień różnymi czynnościami

zostawał w domu sam z dziecmi ale skoro uwarza że terapia jest mi nie potrzebna to nie mam na co liczyc

starsz corka ma 3 latka mlodsza 4 mięsiace

mąż sie załamał jak mu o tu=ym powiedziałam

dla niego to wyglada tak jaj nie chcesz brac to nie będziesz brała,jeśli o tym myślisz to znaczy że do tego wrócisz

[Gość]

Dzwoniłaś do poradni odwykowych w Twojej okolicy? Może terapeuta by porozmawiał z Twoim mężem. No ale chyba tylko dzięki terapii wyszłaś z nałogu dwa lata temu? Więc chyba mąż ma dowód na to, że terapia się przydaje i jest skuteczna? Czy mąż nie rozumie, że zajęcie się różnymi czynnościami nie wystarczy w walce z nałogiem? Czy zdaje sobie sprawę, że gdyby tak było, to poradnie odwykowe nie istniałyby, a istnieją i są potrzebne?

 

Czemu zamiast załamywać się, mąż nie chce Ci pomóc? Od załamywania się problem sam się nie rozwiąże. Czy on sobie zdaje z tego sprawę?

 

Może daj mu do przeczytania ten wątek? Może to do niego dotrze? A co z rodzicami, teściami, sąsiadkami?

[Gość]

klaudunia, pw.

[klaudunia]

włanie te dwa lata temy wyszłam z tego bez terapii teraz jak o tym myślę to nie wiem jak to się stało

za to cztery lata po skończonej terapii

byłam czysta tylko przez dwa mieśiące więc dla niego chyba nie ma to żadnego sensu

chociarz wydaje mi się że dużo zrozumiałam na tej terapii

 

[Dodane po edycji:]

 

zastanawaiłam się czy wam o tym napisac

ale napisze bo należy wam się szczerosc

dziś rano pociełam sobie cała reke by choc na chwile było lepiej

[Gość]

zadzwoniłaś do psychiatry?