a spójrzmy na to wszystko inaczej :)

[tomal]

Nie wiem, zwykle rozmawianie ze soba i uspokajanie się w myślach nic mi nie dawało, a nawet jakos potęgowało to wszystko. Od pewnego czasu zacząłem się zastanawiać nad swoimi lękami. Jak zwykle doszedłem do wniosku, ze są one nierealne i głupie. Wszyastkie sobie przeanalizowałem, nazwałem je "głupotis"(to słowko wymyśliła moja koleżanka, podoba mi się). Powiedziałem sobie, to są głupotis a nie normalne rzeczy, więc myślenie o tym, analizowanie tego oraz jakiekolwiek robienie czegoś z tym jest bezcelowe. Cięzko mi było przekonać samego siebie...no i chyba się udało. Chociaż czasami czuje taką napierajaca falę głupotisów na umysł. Ale to w końcu tylko głupotis :) Chyba mam to z przyzwyczajenia, bo w końcu myślenie, czucie czegoś całe dnie przez jakis okres czasu przyzwyczaja....ale czas się odzwyczaić.:) Dodatkowo postanowiłem, ze musze się zacząc martwić problemami, które są realne, a nie jakieś dziwne. Więcej wyluzowania, a odrazu na wszystko się patrzy inaczej...

 

Może to trochę głupie co napisałem, ale i pomogło :)