Przeprowadzka na wieś i zatrzymanie w życiu

[Dreamer123]

Hejo, przychodzę tu z nietypowym tematem. Przeprowadziłem się na wieś z rodzicami jakieś 2 lata temu. Byłe miasto jest oddalone o jakieś 50 km i mam doła życiowego. Ze starymi znajomymi zerwałem kontakt, zostało raptem kilka osób, rozszedłem się z byłą dziewczyną i mam mega stagnację. Terapeutka stwierdziła u mnie objawy depresji subdepresyjnej i fobię społeczną. Miasto dawało mi pewnego rodzaju anonimowość, a tutaj czuję, jakbym nie żył. Nie mam znajomych, ludzie oporowo plotkują i wieś jest dla mnie jakąś masakrą. Uczę się zaocznie i na razie nie zapowiada się, że zmienię miejsce zamieszkania. I do rzeczy... Czuję się jakbym zatrzymał się w życiu, jakbym nie żył po prostu. Mam swoje zainteresowania, pomaga mi je realizować wieś, jednak nie gra mi coś w środku dalej. Brakuje mi ludzi tutaj i możliwości wyjścia z nimi na ławeczkę czy gdzieś tam. Nie wiem jak rozwiązać ten tok myślowy i podnieść się z tego dołka. Kiedyś byłem mocno towarzyski, śmigałem na rolkach, grałem w kosza i wydaje mi się, że pomimo problemów wtedy było jakby w lepszych kolorach. 

Poradzi mi ktoś?