Nie mogę zabrać się (a tym bardziej zakończyć) za nic

[Chriskim]

Hej. Mam problem ze spędzaniem czasu wolnego. Niedawno skończyłam wymagające dużej uwagi studia (po prawie 10 latach, bo były to dwa kierunki) i marzyłam, że w końcu będę miała czas na moje rzeczy, bez stresu. Obecnie pracuję, ale na szczęście, kiedy moja praca się kończy, mam czas tylko dla siebie. Kiedyś mogłam np. czytać książkę całą noc. Teraz zalega mi kilkadziesiąt do przeczytania, dokupuję nieraz nowe, w głowie mam straszną ochotę, a jak już się wezmę, to nie mogę uczytać 3 stron. Zaraz odkładam i leżę, bądź grzebię w telefonie. Piszę też swoją, uczęszczam na kurs pisania. W głowie zawsze mam pomysły, chęć do pisania, ale nie mogę usiąść i tego zrobić. Uczę się też języka obcego i strasznie się tym ekscytuję, bo bardzo to lubię i sprawia mi przyjemność, znowu, w głowie mam ochotę usiąść i się pouczyć, ale nie mogę do tego doprowadzić. Tak samo jest ze sportem, gotowaniem (najlepiej chleb z czymś typu dżem, bo szybki), oglądaniem filmów, rozmową z przyjaciółmi przez telefon... Najchętniej bym się położyła i oglądała bez sensu programy w tv o niczym. Nie sądzę, że mam depresję. Jestem w terapii i epizodów depresyjnych doświadczałam kilku. Co o tym sądzicie? Macie jakieś pomysły jak wykrzesać na nowo jakąś pasję do tego, co się lubi?

[Psychoanalepsja_SS]

Brak czasu, okrojenie dnia, też nie do końca potrafię sobie z tym poradzić. Zwłaszcza gdy wracam z pracy i wciąż jestem nakręcony pracą, trudno jest się z tego wyrwać i czepić się czegoś innego. Może to jakiś taki schemat: praca  - odpoczynek bierny - sen i może można go jakoś przełamać? Nie wiem.