Hej

[Lejla93]

Cześć wszystkim

Właśnie się zarejestrowalam,również na codzień borykam się z nerwicą. Mam 25 lat , moja nerwica zaczęła się chyba z jakieś 15 -17 lat temu jak odszedl od nas ojciec może nie tak nasilona jak teraz ale jednak była. Czyli sprawdzanie wszystkiego kurki,drzwi,kontakty itd hipochondria zamartwianie się o wszystkich. Natomiast dwa lata temu doszły myśli natrętne i najgorsze które bardzo mnie boli to myśli zlozeczace do brata i to straszne A to jest mój skarb najdroższy jest młodszy ode mnie o 10 lat i bardzo go kocham ale i do wszystkim z tym najbardziej nie daje sb radę. Bo to myśli życzę śmierci albo raka co oczywiście jest nie prawda sama boję się tej choroby od małego. Nie rozumiem tego bo w życiu bym tak nie powiedziała ani nie pomyślała. Biorę leki może i jest lepiej ale to jeszcze nie wygrana...

[Alien81]

Cześć Lejla93. Witamy na Forum. Zdrówka życzę

[Lejla93]

Dziękuję walczę cały czas mam nadzieję że kiedyś z tego wyjdę , wszyscy wyjdziemy ☺

[Natallia97]

Hej  Miło Ciebie poznać  . Ja mam 21 lat i zmagam się z nerwicą od dziecka . Miałam trudne dzieciństwo . Życie wieczne w strachu i lęku .  Miałam tez nerwicę natręctw . Sprawdzanie czy drzwi zamknięte by przypadkiem pijany ojciec nie wszedł  .  Też martwiłam się o wszystkich . Moja obecnie jest nasilona  . Miałam ataki silne ataki .Bez powodu . Ale obecnie mój stan jest w miarę stabilny  .   Mi nerwica utrudnia mi normalne funkcjonowanie . Czuję lęk i stres przed każdym wyjściem . Na dworze czuję się nieswojo wśród ludzi . I do tego dochodzi odcięcie . Czuję się obco  wobec siebie . Świat wydaje się nierealny . Ja od dziecka mam natrętne myśli . Wszelakiego myśli od samobójczych do zabicia kogoś  . Straszne to było i jest . Pomimo ,że biorę leki nadal one są . Ale całe szczęście już mniej nasilone  . Mój ojciec zmarł na raka . Też jak ty boję się tej choroby .  Tak to tylko myśli i musisz sobie to powtarzać . Ja  też biorę leki , ale przede mną długa droga .Jesteś silna i trzymaj się nadziei ,że nadejdzie w końcu dobry czas dla Ciebie  .

[Lejla93]

Dziękuję walczę cały czas mam nadzieję że kiedyś z tego wyjdę , wszyscy wyjdziemy ☺

[Lejla93]

Ja też nie miałam zaciekawego dzieciństwa ale dużo żeby opowiadać. ☺Za to mam najwspanialsza mamę która mimo depresji robiła wszystko żeby było dobrze. Niby wiem że te myśli nie zrobią nikomu krzywdy ale mimo wszystko z tylu głowy boję się że coś im się stanie. Tak samo boję się liczby 13 że mój brat tyle będzie żył..jakoś tak mi to w głowę weszło. Po drugie swego czasu dużo czytałam szukałam i trafiłam na forum religijne i tam dziewczyna miała problem na temat diabła że oddaje duszę sz że kogoś tam oddaje duszę sz ona w ogóle tego nie chciała bardzo cierpiała. Na początku się zasmialam A potem do mnie to przyszło. Naszczescie już minęło za to mysli zlozeczace są może mniej od kad biorę leki ale są. I to są myśli automatyczne. To nie jest w złości czy nienawiści czy kłótni tylko tak nagle przychodzą. Kiedyś bardzo cierpialam płakałam nie jedna noc od kad biorę leki lęku dużego nie czuje ale myśli są. Mój psychiatra chce żebym poszła na psychoterapie wtedy nauczę się co robić z tymi myślami żeby w końcu odeszły raz na zawsze bo z lekami będzie lżej ale nie znikną.

Edytowane 19 Listopada 2018 przez Lejla93

[Gość]

cześć ja zmagam się całe życie z nerwicą ,zdarzają mi się dobre rzeczy w moim życiu ,myśle że mam dużo szczęścia,

[Natallia97]

@Lejla93 No kwestia dzieciństwa nas łączy .  Moja też się starała.  Mimo ,że miała męża pijaka,alkoholizmu swojego ,depresji i nerwicy . Ale zaniedbywala bardzo w sferze emocjonalnej .Ja podobnie boję się,że moje myśl i się spełnią.No każde natretne myśl i są męczące . U mnie też myśli są mimo brania leków . Głównie to czuję się spięta  . Ja uczęszczam na terapię grupową. Ale u mnie nie wiele wskórała  . Może 2 coś da . Lub jak nie to terapia pół górą roczna