Cześć wszystkim

[shape]

Jestem tu nowa i właściwie nie wiem co napisać. Hm... mam 17 lat. Odsunęłam się bardzo od innych, coś sprawiło że po prostu straciłam siłę na rozmowy z ludźmi, żadnych imprez czy spotkań w większym gronie co jest normalne chyba dla osób w moim wieku. Chodzę do szkoły więc kontakt jednak jest, ludzie są, ale każdy taki dzień pośród wszystkich jest wykańczający... Jestem niepewna siebie, bardzo wrażliwa stety/niestety, mam problemy z taką samoakceptacją, czuję się beznadziejnie ze sobą, jakbym była bez żadnej wartości...Niby uczę się dobrze, problemów poza własnym umysłem brak, nie jestem też jakoś odpychana przez ludzi, choć to może dlatego że przestałam próbować się zbliżać, dzieciństwo było co prawda nie najlepsze lekko mówiąc, no ale. Często zastanawiam się co mnie właściwie tu jeszcze trzyma skoro przyszłość widzę w ciemnych barwach, a teraźniejszość jest dobijająca. Trochę sobie z tym nie radzę, nie wiem co zrobić. Przydałoby się ogarnąć jakoś, zmienić podejście właściwie do całego otoczenia i do samej siebie, ale nie mam pojęcia jak. Już brak mi chęci do zrobienia czegokolwiek, po prostu nic...Kompletna pustka a nawet jej nie można udźwignąć... Czasem jest napad motywacji - zrób coś, zmień, a po chwili i tak wraca świadomość że się nie da, nie ma szans. Już nie wiem co i jak. Mam nadzieję że ktoś coś poradzi, cokolwiek, lub że ja może będę w stanie w jakiś sposób kogoś wesprzeć mimo takiego a nie innego stanu

Pozdrawiam wszystkich :)

[Gość]

Witaj na forum. :)

[Gość]

shape, udaj sie do psychologa, powinien pomoc.

[shape]

shape, udaj sie do psychologa, powinien pomoc.

Myślę o tym często i chciałabym, ale no trochę się jednak wstydzę chyba powiedzieć rodzicom o tym, mimo że ojciec sam to proponuje czasem. Może kiedyś się zdecyduję :)