Czy tęsknicie za czasami dzieciństwa ?

[Verinia]

Do dzieciństwa nie. Ale np. do czasów kiedy mnie nie było to może... 

Znaczy mam na myśli, żeby urodzić się w innych czasach

 

[kamysto]

1 godzinę temu, Verinia napisał(a):

Do dzieciństwa nie. Ale np. do czasów kiedy mnie nie było to może... 

Znaczy mam na myśli, żeby urodzić się w innych czasach

 

 
W jakich czasach marzy C się urodzić?

Ja nie tęsknie do dzieciństwa. Czasem tęsknie do różnych fragmentów życia, że gdybym jeszcze raz to przeżył to byłoby inaczej, lepiej. Ale to mało realne.

[Verinia]

1 godzinę temu, kamysto napisał(a):

W jakich czasach marzy C się urodzić?

lata 60/70/80 coś koło tego

 

[MicMic]

Chyba w podstawówce, przedszkolu było znośnie. Mógłbym się cofnąć chyba do tego okresu. Potem liceum /cenzura/owy okres. Studia w porządku, poza jednym rokiem, gdy miałem pierwszy epizod depresyjny, nerwicowy, czy /cenzura/ wie jaki. I wtedy zawaliłem rok, to były koszmarne 3 miesiące. Oczywiście było to związane z relacjami d-m. 

No i potem to już coraz gorzej chyba...praca... ucieczka z pracy... 

Jeszcze dobrze wspominam czas studiów filozoficznych i rok kulturoznawstwa. 

Potem znów był mocny zjazd i silny epizod depresyjny, znów w górę, bo związek, I znów w dół, bo koniec związku

Takie to życie. 

[Verinia]

15 minut temu, MicMic napisał(a):

Chyba w podstawówce, przedszkolu było znośnie. Mógłbym się cofnąć chyba do tego okresu. Potem liceum /cenzura/owy okres. Studia w porządku, poza jednym rokiem, gdy miałem pierwszy epizod depresyjny, nerwicowy, czy /cenzura/ wie jaki. I wtedy zawaliłem rok, to były koszmarne 3 miesiące. Oczywiście było to związane z relacjami d-m. 

No i potem to już coraz gorzej chyba...praca... ucieczka z pracy... 

Jeszcze dobrze wspominam czas studiów filozoficznych i rok kulturoznawstwa. 

Potem znów był mocny zjazd i silny epizod depresyjny, znów w górę, bo związek, I znów w dół, bo koniec związku

Takie to życie. 

Sama chciałam iść na studia z filozofii.

Czyli te studia dobrze wspominasz?

 

[MicMic]

15 minut temu, Verinia napisał(a):

Sama chciałam iść na studia z filozofii.

Czyli te studia dobrze wspominasz?

 

Bardzo dobrze. Czułem się jak ryba w wodzie

[Dalila_]

Godzinę temu, Verinia napisał(a):

lata 60/70/80 coś koło tego

 

O tak!

Bo młodość w 80,90,00 to sztos klimacik

[Verinia]

25 minut temu, MicMic napisał(a):

Bardzo dobrze. Czułem się jak ryba w wodzie

Super! 

 

 

[Fuji]

34 minuty temu, Dalila_ napisał(a):

O tak!

Bo młodość w 80,90,00 to sztos klimacik

80... dziadostwo. 90 trzeba dziadostwo.

Po 90 już normalność wchodziła. 

Gdybym miał wybierać kiedy się urodzić to w latach 2000

[kamysto]

Klimacik to urodzić się w czasach Sokratesa i mieć go za ziomka

[Dalila_]

19 minut temu, kamysto napisał(a):

Klimacik to urodzić się w czasach Sokratesa i mieć go za ziomka

[bei]

W dniu 22.11.2025 o 17:33, Fuji napisał(a):

Gdybym miał wybierać kiedy się urodzić to w latach 2000

Ja obstawiam,  że wtedy byłabym ofiarą przemocy w internecie, a tak to w szkole się ze mnie wyśmiewanie, a wieczorami mogłam od tego odpocząć.

[MicMic]

W dniu 22.11.2025 o 17:33, Fuji napisał(a):

80... dziadostwo. 90 trzeba dziadostwo.

Po 90 już normalność wchodziła. 

Gdybym miał wybierać kiedy się urodzić to w latach 2000

W 80 chociaż nie było najebane tyle szyldów i reklam. Nie było tyle syfu do kupienia, który i tak się zaraz rozjebie. 

 

Szaro i buro było, ale co ciekawe, jako dziecko tego w ogóle tak nie pamiętam. Nie znałem innego życia po prostu, więc nie było z tym problemu. 

 

[Doktor Indor]

Urodziłem się w latach '80, wychowałem się w '90 i uważam że to był najlepszy czas na to, żeby się urodzić. Dorastanie w czasach rodzącego się kapitalizmu było najlepszym, co mogło mnie spotkać. Wcześniej było źle, bieda i w sumie nic innego (tak działa zachwalany przez niektórych komunizm). Później też było źle – dzieci urodzone ze smartfonem / tabletem w ręku, uzależnione od mediów społecznościowych od samego początku.

 

Co zupełnie nie znaczy, że miałem szczęśliwe dzieciństwo. Były dobre aspekty i złe. Mogło być lepiej, ale mogło być też dużo gorzej. Nie bez powodu mam nasrane pod czaszką teraz i non stop mierzę się z demonami przeszłości, napadami lęku, flashbackami, paniką. Ale to była kwestia konkretnej rodziny i otoczenia a nie czasów.

Edytowane 16 godzin temu przez Doktor Indor

[Happyandsad]

Nie wiem czy tęsknię za samym dzieciństwem czy za odczuwaniem radości. Za czasami kiedy jeszcze nie nienawidziłem samego siebie, kiedy nie miałem lęków i stanów depresyjnych. Już wtedy głównie siedziałem w domu, bez znajomych, ale bawiłem się sam albo z rodzeństwem. Nie było idealnie. Dziś warunki do życia o wiele lepsze, ale co z tego skoro w głowie wszystko się zepsuło. 

[Verinia]

Tęsknię trochę za czasami szalonych wypadów na miasto, ale to było gimnazjum. Za dzieciaka nie było mnie prawie w domu. Zawsze gdzieś się bawiliśmy z innymi dzieciakami.

Byłam bardzo żywiołowa.