druga ciąża

[koziax]

Witam... mam 23 lata.

W wieku 17 lat urodziłam synka. Z ojcem dziecka się rozstaliśmy ( ze względu na to, że traktował mnie źle, czułam się gorsza od wszystkich innych osób). Wyprowadziłam się w wieku 22 lat od moich rodziców do mojego nowego (starszego partnera, ma 40 lat). Znamy się pod 5 lat, ale parą jesteśmy ok. 3 lata. Zarabiam sama na mnie i synka ( 2,5 tys miesięcznie).Uznaliśmy, po zaręczynach, że będziemy starać się o dziecko. Niestety mam baardzo zmienne zdania na ten temat. Z jednej strony się bardzo cieszę (chcę wszystko planować, umeblować itp.), z drugiej strony boję się planowanej ciąży ! Mój narzeczony jest całkowicie zdecydowany (zarabiamy wspólnie 8 tys netto - finansowo jest więc ok). Mam obawy nie przed drugim dzieckiem, tylko: Jak zareaguje mój 6 letni syn.. Moi rodzice (znając ich podejście) wyklną mnie z rodziny. Jak mieszkam z narzeczonym - nie utrzymuje z nimi kontaktu. Czy strach przed ciążą planowaną to normalne?

[*Monika*]

koziax, Ty przejawiasz strach przed tym co powiedzą inni. To nie jest dojrzała postawa. Borykasz się z decyzją o dziecku, nie jesteś przekonana, żeby zostać matką. Gdybyś była, to opinie innych miałabyś brzydko mówiąc gdzieś.

Problem jest wielki... uważam. Bo decyzja o urodzeniu dziecka powinna być przemyślana, a Ty powinnaś być pewna na 100%, że chcesz zostać matką.

A to czy Twoje pierwsze dziecko zaakceptuje brata czy siostrę to już wielka praca rodziców (Twoja i partnera) w przygotowaniu dziecka do tego, że w jego życiu pojawi się rodzeństwo.

[Gość]

Normalne, ale bardziej chcesz urodzić te dziecko bo on tego chce czy ty sama?

[koziax]

Ja też chcę drugie dziecko. Oboje jesteśmy zdecydowani. Jesteśmy zaręczeni - ślub planujemy za ok rok.

[Gość]

koziax, to bzykajcie się, macie moje błogosławieństwo.