Witam... mam 23 lata.
W wieku 17 lat urodziłam synka. Z ojcem dziecka się rozstaliśmy ( ze względu na to, że traktował mnie źle, czułam się gorsza od wszystkich innych osób). Wyprowadziłam się w wieku 22 lat od moich rodziców do mojego nowego (starszego partnera, ma 40 lat). Znamy się pod 5 lat, ale parą jesteśmy ok. 3 lata. Zarabiam sama na mnie i synka ( 2,5 tys miesięcznie).Uznaliśmy, po zaręczynach, że będziemy starać się o dziecko. Niestety mam baardzo zmienne zdania na ten temat. Z jednej strony się bardzo cieszę (chcę wszystko planować, umeblować itp.), z drugiej strony boję się planowanej ciąży ! Mój narzeczony jest całkowicie zdecydowany (zarabiamy wspólnie 8 tys netto - finansowo jest więc ok). Mam obawy nie przed drugim dzieckiem, tylko: Jak zareaguje mój 6 letni syn.. Moi rodzice (znając ich podejście) wyklną mnie z rodziny. Jak mieszkam z narzeczonym - nie utrzymuje z nimi kontaktu. Czy strach przed ciążą planowaną to normalne?
