Autocenzura, a nietypowe zachowania

[Gość]

Ciekawi mnie czy ktoś z Was odczuwa napięcie i opór w sytuacjach, kiedy w samotności robi coś, co może być uznane za dziwne, nietypowe, np. wykonywanie ruchów które mogą być uznane za dziwne, wydawanie odgłosów, ..cokolwiek co odbiega od normy.

 

U mnie pojawia się napięcie w takich sytuacjach. ..np. jadąc samochodem czasem mam ochotę sobie pośpiewać na całą koparę, celowo pofałszować, powygłupiać się, wydrzeć ..no i czasem to robię, ale mimo tego, że nikt mnie nie widzi ani nie słyszy, cały czas odczuwam silny psychiczny opór przed wyłamywaniem się ze schematu.

 

Przed chwilą wyszedłem do łazienki, przeciągałem się i zrobiłem kilka nietypowych ruchów, po których poczułem stres, coś jakbym skrytykował siebie za to, że się wygłupiłem.

[Lenka30]

Ja mam taką autocenurę tylko przy rodzicach. W ich towarzystwie spinam się i nigdy nie potrafiłam ani się bawić, ani wygłupiać itp. Od tej strony kompletnie mnie nie znają. Przy niektórych ludziach też mam to spięcie, wtedy gdy gdzieś podświadomie przerzucam na jakąś osobę swój lęk przed rodzicami....ale w samotności...to uwielbiam, zawsze mam frajdę. Uwielbiam się bawić i wygłupiać jeszcze bardziej z kimś kto dotrzymuje mi kroku. I ja nie krytykuję siebie za to że się wygłupiam, jestem na siebie zła jak poczuję, że dałam się spiąć.