Praca a właściwie jej brak

[520m.n.p.m.]

Nie umiem znaleźć dla siebie stałej pracy, ciągle łapie jakieś dorywcze. Jak czytam ogłoszenia to zawsze znajduje kilka kryteriów, których nie spełniam i rezygnuję, myślę sobie, że na pewno jest poza mną 100 lepszych kandydatów, do firm którzy potrzebowali pracownika na stałe wysłałam może ze 3 cv. W sumie to ja nie wiem co ja bym chciała robić na stałe (stałe= co najmniej przez 3 lata), mogę wszytko czyli nic . Nie wiem czego się boję, nudy? stabilizacji? że mnie docenią i awansuje? że mnie zwolnią po kilku miesiącach? Z jednej strony chciałabym wreszcie mieć "normalną" pracę, z drugiej strony nie umiem jej znaleźć, a wiadomo jaki jest teraz rynek pracy, trzeba być zdecydowanym i zdeterminowanym. Trwa to już 3 lata. Można to jakoś zmienić?

Edytowane 8 Września 2014 przez Gość

[ekspert_abcZdrowie]

Może zastanów się, co najlepiej umiesz robić, jakie masz zainteresowania, pasje i jak to można wykorzystać w życiu zawodowym? Może lubisz fotografować i mogłabyś pójść w tym kierunku? Jakie masz wykształcenie? Może niech to będzie Twoim "kryterium" poszukiwania pracy? Jeżeli sama nie wybierzesz sobie niszy, w której się widzisz, to obawiam się, że może Ci być trudno "wstrzelić się" w rynek pracy. CV najlepiej przygotowywać pod kątem stanowiska, na jakie się aplikuje. Jeżeli sama nie wiesz, co chcesz robić, gdzie pracować i wysyłasz takie samo CV w różne miejsca, to na wstępie Twoje szanse na znalezienie pracy maleją. Pomyśl o swoich mocnych stronach, wypisz je na kartce i postaraj się je uwypuklić w swoich dokumentach aplikacyjnych. Pozdrawiam i życzę powodzenia w szukaniu pracy! Odwagi!

[520m.n.p.m.]

Wykształcenie mam z logistyki i jakości, zarządzania i marketing ale mnie chyba to nie interesuje. Moją pasją są góry ale z chodzenia po górach nie da się zarobić. Nie wiem jakie są moje mocne strony, chyba bujanie w obłokach to mogę robić w nieskończoność. Problem w tym, że ja chyba się do pracy nie nadaje zawsze będę dzieckiem

[Koral254]

No ewidentnie potrzebujesz wsparcia. Najlepiej doradcy zawodowego/trenera i terapeuty w jednym. Akurat trwa nabór do projektu "Razem w trosce o DDA", w który właśnie z założenia ma pomagać osobom dotkniętym tym syndromem odnaleźć się w życiu zawodowym. Prywatnym też oczywiście, ale zawodowe, to taka dźwignia do wszystkiego. W ramach projektu odbywają się szkolenia, które mają na celu podniesie umiejętności miękkich, ale także pomagają w odnalezieniu swojej ścieżki kariery. Więcej informacji znajduje się na strone: http://www.razem-dda.pl . Looknij i sam zobaczysz.

 

 

Nie umiem znaleźć dla siebie stałej pracy, ciągle łapie jakieś dorywcze. Jak czytam ogłoszenia to zawsze znajduje kilka kryteriów, których nie spełniam i rezygnuję, myślę sobie, że na pewno jest poza mną 100 lepszych kandydatów, do firm którzy potrzebowali pracownika na stałe wysłałam może ze 3 cv. W sumie to ja nie wiem co ja bym chciała robić na stałe (stałe= co najmniej przez 3 lata), mogę wszytko czyli nic . Nie wiem czego się boję, nudy? stabilizacji? że mnie docenią i awansuje? że mnie zwolnią po kilku miesiącach? Z jednej strony chciałabym wreszcie mieć "normalną" pracę, z drugiej strony nie umiem jej znaleźć, a wiadomo jaki jest teraz rynek pracy, trzeba być zdecydowanym i zdeterminowanym. Trwa to już 3 lata. Można to jakoś zmienić?

 

[520m.n.p.m.]

No ewidentnie potrzebujesz wsparcia. Najlepiej doradcy zawodowego/trenera i terapeuty w jednym. Akurat trwa nabór do projektu "Razem w trosce o DDA", w który właśnie z założenia ma pomagać osobom dotkniętym tym syndromem odnaleźć się w życiu zawodowym. Prywatnym też oczywiście, ale zawodowe, to taka dźwignia do wszystkiego. W ramach projektu odbywają się szkolenia, które mają na celu podniesie umiejętności miękkich, ale także pomagają w odnalezieniu swojej ścieżki kariery. Więcej informacji znajduje się na strone: http://www.razem-dda.pl . Looknij i sam zobaczysz.

 

 

Nie umiem znaleźć dla siebie stałej pracy, ciągle łapie jakieś dorywcze. Jak czytam ogłoszenia to zawsze znajduje kilka kryteriów, których nie spełniam i rezygnuję, myślę sobie, że na pewno jest poza mną 100 lepszych kandydatów, do firm którzy potrzebowali pracownika na stałe wysłałam może ze 3 cv. W sumie to ja nie wiem co ja bym chciała robić na stałe (stałe= co najmniej przez 3 lata), mogę wszytko czyli nic . Nie wiem czego się boję, nudy? stabilizacji? że mnie docenią i awansuje? że mnie zwolnią po kilku miesiącach? Z jednej strony chciałabym wreszcie mieć "normalną" pracę, z drugiej strony nie umiem jej znaleźć, a wiadomo jaki jest teraz rynek pracy, trzeba być zdecydowanym i zdeterminowanym. Trwa to już 3 lata. Można to jakoś zmienić?

 

 

Dzięki, niestety jestem za stara