Nerwica a wyjazdy.

[Lisa_]

No właśnie... Dziś wyjeżdżam na wakacje. Od trzech dni dzieje się ze mną coś strasznego. Jestem roztrzęsiona, mam podwyższoną temperaturę (37,3), ciągle biegam do łazienki, nawet kilka razy dziennie, dziś jeszcze nic nie jadłam, bo czuję, że mój żołądek jest zgnieciony w kulkę i nic nie przełknę... Wiem, że to moje objawy nerwicowe... + pogoda, zbliżająca się miesiączka, emocje wyjazdowe... Wszystko się na siebie nakłada. Boję się, że nie dam rady na wyjeździe. Jadę jako opiekun dla dzieci... Boję się, że zamiast zajmować się innymi, ktoś będzie musiał zająć się mną... Biorę leki, ale mam wrażenie, że one już nic nie dają... Może się przyzwyczaiłam. Po powrocie mam wizytę u lekarza... Leki biorę od marca... Macie jakieś rady? Jak Wy przeżywacie wyjazdy? Pomóżcie, bo boję się, że nigdzie nie wyjadę, że po prostu nie dam sobie rady...

[izaa]

Poprostu ignoruj swoje mysli... Ja staram sie je ignorować, od paru dni też nie jest dobrze, zawsze tak mam co roku od sierpnia, bo pracy coraz mniej, a wyjazd coraz blizej no i siedzi to we mnie. Wiem że to tylko moje wyobrażenia, nic wiecej. Bo czy spełniło sie to o czym myslałam? Czy zwariowałam? Czy ktos mnie opieprzył za strach? No raczej nie. Bywa wręcz odwrotnie. To ludzie często mogą pomóc ci z emocjami wygrać, a wyjazd może okazać się czymś co będziesz długo wspominać. Pozytywnie wspominać.

 

Jeżeli chodzi o moją somatykę, to też odczuwam skutki stresu podobnie jak ty. Póki co nie biorę leków. Niewykluczone że kiedyś będe musiała je wziąźć.

No i należy wytłumaczyć sobie, że psujemy sobie humor na własne życzenie, ale z drugiej strony jak tu sie nie denerwować? Może należy sie czymś zająć , jakąś pracą fizyczną np