Psychoterapia online

[varelse]

Inga_beta, dlaczego zaczynasz terapię przez telefon? Skończyłaś poprzednią terapię czy to forma podtrzymania relacji?

 

[to nie jest atak]

[Inga_beta]

varelse,

Wiem że to nie jest atak.

Bedę miała taką na czas urlopu terapeuty, że wzgledu na to że jest zagrożenie że powtórzy się to co było rok temu podczas urlopu terapeuty, gdy straciłam poczucie bezpiezeństwa i swoimi lękami prowokowałam ludzi do ataków na mnie.

[Gość]

ego,

Poszłaś na terapię? Normalnie nie wierzę

Chyba przestałaś być sobą

Nie, nie poszłam, w moim wypadku to szkoda by było miejsca komuś zajmować, komuś kto miałby może szanse faktycznie skorzystać. A tamto to był tylko internetowy bot.

Nie wydaje mi się żebym przestała być sobą, dalej przecież jestem tym samym dnem co wcześniej, kompletnie nieprzystającym do istniejącego świata. Chociaż z drugiej strony strony, biorąc pod uwagę moje wszystkie problemy z tożsamością, to faktycznie coraz trudniej mi określić kiedy jestem, a kiedy nie jestem sobą. Za dużo w moim życiu przewinęło się granych rólek i wszystko mi się już popierdoliło...teraz jak to piszę, to też już nie wiem czy ja coś gram, czy jestem sobą. Jestem jak taki kameleon, który próbował dobrać kolor umaszczenia do otoczenia, tylko nie po to, żeby kogoś zjeść, ale żeby samemu nie zostać pożartym i owszem, chociaż nieraz pewnie gubił innych, to głównie sam zgubił się we własnej skórze.

[Inga_beta]

Jednak jesteś sobą

Nie poszłaś na terapię, ten sam styl oceniania siebie i swojego życia.

[Gość]

Inga_beta, ale za to Ty, to się chyba coś zmieniłaś, nie przypominam sobie, żebyś tu kiedykolwiek na forum użyła emotikony ( ), a już zwłaszcza w stosunku do mnie No, najwyższa pora na zmiany, po tylu (ośmiu?) latach terapii

[Inga_beta]

No cóż mogę napisać? Lepsza zmiana po 8 latach niż w ogóle.

To jest przytyk do ciebie.

Co do emotikonów to masz rację.

Co do ciebie, to chociaz jesteś marudna, nudna i upierdliwa w tym ciągłym atakowaniu siebie, to jednak dzięki temu że agresję kierujesz na siebie, jesteś bezpieczna dla innych bo nie jesteś agresywna.

Nie wiem czy to uznasz za komplement, ale to jest moja pozytywna opinia na twój temat.

[Inga_beta]

W ogóle jestem zdziwiona, bo zaczełam cię postrzegać jako mądrą i sympatyczną osobę, więc albo ty się zmieniłąś albo ja.

[varelse]

swoimi lękami prowokowałam ludzi do ataków na mnie.

Brzmi poważnie, ale to znaczy że co robiłaś?

Trochę dziwię ci się, że zapobiegawczo decydujesz się na psychoterapię przez telefon z obcą (?) terapeutką, zamiast spróbować samodzielności, a w razie kryzysu podreptać do izby przyjęć. W sensie, dziwi mnie, że z góry zakładasz czarny scenariusz.

[Inga_beta]

To ten sam terapeuta.

Może to wyglądac dziwnie, ale działy się rzeczy które nie mieszczą sie w głowie i w tym roku już pojawiały się podobne sygnały, po tym gdy terapeuta obwieścił swój urlop.

Po co tracić miesiąc na walke o zycie, gdy ten sam czas można przeżyć w miarę dobrze i w dodatku wykorzystac na prace nad sobą.

[varelse]

A to źle zrozumiałam.

Po co tracić miesiąc na walke o zycie, gdy ten sam czas można przeżyć w miarę dobrze i w dodatku wykorzystac na prace nad sobą.

Mnie to jednak zawsze fascynuje, że postrzegasz cel terapii tak... wyjątkowo. Źe jakby: terapia może zostać skończona/przerwana, kiedy wielkie arcydzieło będzie już gotowe. Ja to bym chciała nauczyć się ze sobą żyć, więc pewnie stany lękowe/rozwalanie sobie życia na skutek odstawienia przez t. zinterpretowałabym jako kolejną patologię mojej osobowości (przynajmniej odkąd mam wiedzę, że jestem cięźkim przypadkiem).

[Inga_beta]

Mnie to jednak zawsze fascynuje, że postrzegasz cel terapii tak... wyjątkowo. Źe jakby: terapia może zostać skończona/przerwana, kiedy wielkie arcydzieło będzie już gotowe.

Nie zrozumiałam co miałaś na mysli i obawiam się że jedna będzie mówić o gruszce a druga o pietruszce.

Nie mam dalekosiężnego celu terapii. Obecnie chcę zmniejszyć lęki przed wychodzeniem z domu, przed ludźmi i przed wykonywaniem codziennych czynności. Co bedzie dalej to nie wiem.

[kaatarzynaa]

Nie wiem czy w Twoim przypadku będzie to dobre rozwiązanie. Ja początkowo kontaktowałam się z psychologiem (na początku mojej walki ze sobą) właśnie przez Internet. Trafiłam jednak na bardzo dobrego specjalistę, który wiedział w jaki sposób mi pomóc.

[Inga_beta]

Mój T też jest bardzo dobrym specjalistą.

[varelse]

Inga, czy miałaś już sesję przez telefon? Jeżeli tak, jak wrażenia? Jak przebiegała?

[Inga_beta]

Miałam jedną. Dzisiaj miała być druga ale o niej zapomniałam.

Są plusy i minusy ale na pewno słabiej działą niz terapia bezpośrednia. Z drugiej strony taka zmiana od rutyny jest dobra bo z zaskoczenia mogą wyjśc na wierzch rzeczy które trudno jest z siebie wydobyć.

Było bardzo trudno i nawet na poczatku traktowałam ją jako terapię wspierającą, bo wydawało mi się że niczego nie uda mi się zrobić. Potem zapadło długie milczenie a terapeuta mi nie przerywał ani mnie nie poganiał. I to mnie zrelaksowało, że przez telefon nie musze cały czas mówić.

Było inaczej bo terapia odbywała się w moim domu, gdzie jest innym ukłąd sił niż w gabinecie terapeuty, gdzie on jest postacią dominującą i mocno wpływającą. Okazało się że w moim domu najbardziej wpływającą postacią jest moja wyobrażona mama i to jej głos w mojej głowie teraz był bardzo aktywny. Powychodziły na wierzch różne lęki i nakazy od mamy takie jakie w gabinecie terapeuty się nie pojawiały.

Trudno było też z tego powodu że nie mogłam kontrolowac terapeuty a jedynie sobie wyobrażać co on robi i jaką ma minę.

[varelse]

Inga, myślałaś o pracy z innym terapeutą albo terapii grupowej? Nie chodzi mi o zmienianie terapeuty, tylko o spróbowaniu innej, uzupełniającej terapii za jego zgodą. Mam wrażenie, że potrzeba ci spojrzenia z innej strony, ew. innych bodźców, skoro terapia w formie telonicznej była takim przełomem.

[Inga_beta]

Nie było żadnego przelomu. Po prostu kolejny krok do przodu.

Nowa sytuacja, nowe warunki sprawiły że mechanizmy obronne jeszcze nie zostały zbudowane i stąd łatwiejszy dostęp do podświadomości. Zawsze tak mam przy wprowadzaniu nowej metody. Potem się wycwaniam i bronię mocno dostępu do wnetrza.

Dla osób z moim zaburzeniem nie organizuje się terapii grupowych, bo się na nie nie nadajemy. Wyłącznie terapia indywidualna.

[bittersweet]

Ja przechodze terapie pól na pół, tzn kiedy jestem w kraju korzystam z gabinetu terapeuty, kiedy za granica ze skype. Nie widze zadnej różnicy miedzy spotkaniami w realu a na skype, chyba ze łacznosc nawala Natomiast moja terka jasno powiedziała, ze na spotkania tylko przez skype by się nie zgodziła. Jestem bardzo zadowolona terapii.

[Gość]

bittersweet, to dlaczego tylko przez skype by się nie zgodziła, dla niej jest jakaś różnica (w negatywnym sensie)?

[bittersweet]

ego, ona powiedziała, ze od czasu do czasu musi się widzieć z delikwentem na zywo, dlaczego - nie wiem. Chyba chodzi o obserwacje moich reakcji w realu. Ja jej za bardzo nie obserwuje, wiec dla mnie nie ma znaczenia, czy gadam gapiąc się w okno gabinetu czy w okno za ekranem lapka

[Poradnia PARTNER]

Zapraszam do zapoznania się z artykułem naszego autorstwa, gdzie opisujemy tematykę porad psychologicznych online, czy warto z nich korzystać i w jakich sytuacjach.

.............

Pozdrawiam :)

Edytowane 3 Grudnia 2017 przez Gość

[magda7711]

Taka terapia jest skuteczna i praktyczna. Idealnie się sprawdza dla osób przebywających za granicą. Rozmowa w innym języku o swoich problemach jest jeszcze bardziej stresująca. Przy wideokonsultacjach w ciach można porozmawiać ze swoim rodakiem i to niezależnie od tego, gdzie się znajdujemy. 

Edytowane 9 Lipca 2018 przez Motocyklista
Usunięto reklame

[bachania]

Cześć.

Wiem, że wspominaliście już gdzie nie gdzie o tym w różnych wątkach, ale nie znalazłam jednego konkretnego poświęconemu terapii online.

 

Chciałam was zapytać o Wasze doświadczenia,opinie na jej temat. Może macie kogoś do polecenia?

 

Doszłam do momentu, że chyba muszę/chcę skorzystać z pomocy a inny rodzaj konsultacji nie wchodzi w grę.

 

 

[bachania]

I czy taka terapia w tajemnicy przed rodziną, najbliższymi w ogóle ma sens? Moje problemy wydają się mi samej tak durne i niedorzeczne, że nie wyobrażam sobie powiedzieć o tym komukolwiek.

[Gość Dzitek]

W moim przypadku okazała się ona mało skuteczna. Jako osoba która lubi kontakt z innymi ludźmi, a ograniczenia covidowe je ograniczyły przeżyłem to bardzo źle i terapie online nie dawały mi ,,tego czegoś''. Owszem było lepiej ale jednak czegoś mi brakowało. W sumie ja ukrywałem swoją chorobę bo doszedłem do wniosku że i tak rodzina ani znajomi z pracy by tego nie zrozumieli. Największe zrozumienie dostałem tutaj na forum od niektórych użytkowników. To właśnie rozmowa z nimi pozwalała mi poczuć się lepiej.