Skocz do zawartości
Nerwica.com

Wielki stres , lęk przy rozmowach


Sparkle1233

Rekomendowane odpowiedzi

Witam ! Mam straszny problem .. Mam 13 lat , przechodzę okres dojrzewania . Strasznie się wszystkim stresuję , codziennie boli mnie brzuch , mam wzdęcia i biegunki . Boję się chodzić do szkoły , w szkole gdy zwraca się do mnie np. nauczyciel nie wiem dlaczego ale się bardzo stresuję , nie potrafie odpowiedzieć normalnie tylko łapie mnie tak jakby lęk , pocę się , nie wiem co robić , robię się cały czerwony , chce mi się płakać , ogarnia mnie panika, wszyscy się na mnie patrzą , a ja nie wiem co robić , co odpowiedzieć ... Nie wiem co się ze mną dzieję . Tak samo jest jak nauczyciel krzyczy na jakąś inna osobę , strasznie panikuję tak jakby on na mnie krzyczał , nawet jak rozmawiam na spokojnie z kolegą to się tak czasem dzieje . Stało się tak po wakacjach jak poszedłem do 1 gimnazjum . W 6 klasie było wszystko w porządku do szkoły chodziłem z wielką chęcią , z nauczycielami rozmawiałem normalnie , żadnego lęku , żadnej paniki , nawet jak na mnie krzyczał to się z nim kłóciłem .. a teraz .. nie mam pojęcia .

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Witam ! Mam straszny problem .. Mam 13 lat , przechodzę okres dojrzewania . Strasznie się wszystkim stresuję , codziennie boli mnie brzuch , mam wzdęcia i biegunki . Boję się chodzić do szkoły , w szkole gdy zwraca się do mnie np. nauczyciel nie wiem dlaczego ale się bardzo stresuję , nie potrafie odpowiedzieć normalnie tylko łapie mnie tak jakby lęk , pocę się , nie wiem co robić , robię się cały czerwony , chce mi się płakać , ogarnia mnie panika, wszyscy się na mnie patrzą , a ja nie wiem co robić , co odpowiedzieć ... Nie wiem co się ze mną dzieję . Tak samo jest jak nauczyciel krzyczy na jakąś inna osobę , strasznie panikuję tak jakby on na mnie krzyczał , nawet jak rozmawiam na spokojnie z kolegą to się tak czasem dzieje . Stało się tak po wakacjach jak poszedłem do 1 gimnazjum . W 6 klasie było wszystko w porządku do szkoły chodziłem z wielką chęcią , z nauczycielami rozmawiałem normalnie , żadnego lęku , żadnej paniki , nawet jak na mnie krzyczał to się z nim kłóciłem .. a teraz .. nie mam pojęcia .

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

U mnie bylo podobnie, jak jeszcze chodzilam do liceum. W pewnym momencie zaczelo mnie przerazac samo siedzenie, bycie na lekcji, juz nie mowiac o swiadomosci, ze ktos moze mnie o cos zaraz zapytac.

I nie chodzilo tylko o nauczycieli, ale takze o innych uczniow. Chcialam sie schowac, zniknac. Pocilam sie i czerwienialam.

 

-- 25 mar 2013, 11:11 --

 

Niestety, nie minelo ze skonczeniem liceum. One byly pierwszymi objawami. Na studiach bylo znacznie gorzej. To bylo okropne. Wtedy bardzo zaawansowala sie u mnie depresja, a ja nie mialam pojecia co sie sie ze mna dzieje. Panicznie balam sie z kimkolwiek rozmawiac. Balam sie byc w klasie, na przerwach nie wiedzialam co ze soba zrobic.

 

-- 25 mar 2013, 11:16 --

 

Powoli zaczelam szukac i rozumiec, ze jestem DDA i przez lata rozwinely sie u mnie depresja, nerwice i fobie, w tym wlasnie takze spoleczna! Bardzo duzo czynnikow zlozylo sie na tamte leki, ktore zreszta nie minely calkowicie... Powolutku zaczynam akceptowac siebie, fakt, ze jestem wartosciowa.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

ja mam nie tyle lęk przed rozmową, co lęk przed przekręceniem wyrazów ;)

szczególnie gdy zawierają głoski z "sz", "cz", "c", "s". "rz", "ż".

Dosyć szybko mówię i czasami także nie słychać przyimków :P

nie wiem jak mam to poprawić, bo kiedyś to nie występowało.

Ale jak teraz się pojawi, to od razu mnie to blokuje i nie mam ochoty żeby coś opowiadać :roll:

wolę krótkie odpowiedzi, ciężko mi jest to przezwyciężyć. jak ktoś chce porozmawiać (online) to proszę o kontakt na priv :D

pozdrawiam.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Akurat mając 13 lat to może to być zwyczajnie przejściowe, hormony latają, takie zachowania bywają normalne aczkolwiek nie warto lekceważyć takich objawów. Powiedz o wszystkim rodzicom i poinformuj ich ze nie czujesz się z tym komfortowo, to może być na przykład erytrofobia. Wiem co mówię bo sam miałem i mam do czynienia z tego typu sprawami, jednak ja sam daje sobie radę, jestem już dorosły można powiedzieć i inaczej reaguję na pewne rzeczy. Tak jak mówiłem, nie lekceważ tego bo kiedyś może się przekształcić w większy problem.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×