Smutek, napady ogromnego żalu

[Peter_HS]

Dwa lata temu zakochałem się w dziewczynie po tym, jak jakaś inna mnie zniszczyła psychicznie (zresztą o niej wspomniałem), i nawet mi z nią dobrze szło, i nagle zacząłem gadać o moim stanie psychicznym ( i do tej pory nie wiem po co), i pierwsza prawie udana relacja została spieprzona strasznie, i od tej pory straciłem całkowicie pewność siebie i żadna, która zna moje problemy się na mnie nie spojrzy. Najgorsze jest to, że moje uczucie do niej nie mija, tylko się ukrywa, bo dużo pracuję, i nie mam czasu o tym myśleć. Ale gdy spojrzę na stare posty na facebooku,albo mam moment przemyślenia, robi mi się strasznie smutno, czuję się jak największy przegrany, o którym wszyscy zapomnieli (w szkole teraz mam "neutralne" relacje, nie jestem już w niczym interesujący), nikt mnie porządnie nie lubi, najwyżej z litości się odezwą, a najczęściej, żeby spisać pracę domową. Jestem takim looserem ! I nie mogę sobie z tym poradzić. Boję się, że po studiach stracę całkowicie kontakt z rzeczywistością, i będę sam. I moje życie będzie zapomniane, i tylko siostra i jej rodzina będzie o mnie pamiętała po śmierci rodziców.

[agonista]

TO STWÓRZ NOWE RELACJE.