nerwica u dziecka

[rocky]

witam

Mam problem z 7 letnim dzieckiem. Ciągle się przejmuje różnymi rzeczami ..jak jedno się skończy nakręca się na inny problem. Z płaczem chodzi do szkoły, przejmuje się opiniami kolegów, koleżanek. Po szkole nawet jak jest czymś zajęte to co chwila zadręcza się myślami. Może to moja wina, może coś przeoczyłam w wychowaniu?. Fakt jest, że ja również jestem znerwicowana od dziecka.. mam brak wiary w siebie i bywam agresywna w stosunku do rodziny. Czasami pojawiał się impuls np. pobrudzona bluzka dziecka i wpadałam w szał. Czy powielam złe wzorce rodzinne? Czy przez moje zachowanie moje dziecko będzie skazane na taki sam los jak mój?. Jak pomóc żeby to cofnąć, złagodzić..czy jakieś środki uspokajające pomogą?. Dowiedziałam się, że mnie gdy byłam w 3-4 klasie szkoły podstawowej też faszerowali lekami uspokajającymi..miałam nerwicę żołądka.. lęki przed śmiercią..itd. Nie było leczenia u psychologa.. Już nie wiem co mam robić..jestem załamana i boję się, że w przyszłości dziecko może sobie coś zrobić.. Będę wdzięczna za rady ..

[shinobi]

Twoje zachowania oczywiście mogę przechodzić na dziecko.

Moja mama miała i ma natręctwa, lęki, chyba też stany depresyjne. Pomijając depresję, której chyba na pewno w dzieciństwie nie miałem, już jako dzieciak w pierwszych klasach podstawówki miałem nerwicę natręctw i lęki, nie w tak zaawansowanej formie jak teraz, ale miałem.

 

Nie wiem co można Wam doradzić, ale na pewno dzieciak nie powinien ogladać Twoich szałów, ani np. kompulsywnego sprawdzania kuchenki gazowej i innych piardów, bo to po prostu przejmie, traktując rodzica jako wzorzec pewnych zachowań. Tak myślę.

[Gość]

agresja wobec rodziny, szczególnie dzieci, na pewno nie działa korzystnie...

może to najpierw Ty powinnaś udać się do psychologa?