Nerwica..wciąż

[Liljanna2]

Witam! Minął ponad rok..a ja dalej zmagam się z moją podstępną,wredną chorobą..mam dni lepsze które tak bardzo chciała bym zatrzymać!!! ale pojawiają się i gorsze lęk przed tym że może mi się coś stać..że zacznę się dusić wtedy automatycznie ciężej oddycham ,mocno wali mi serce..Wiecie obawiam się tego że zatrzymałam się w jakimś punkcie i sama nie wiem czy robię postępy..leków biorę już nie wiele ale wciąż biorę,chodzę do lekarza na terapie co miesiąc i staram sie maksymalnie wykorzystać czas wizyty...chciała bym być zdrowa i zapomnieć o tym co było..Pozdrawiam!

 

Lila

[Arcio]

Wiecie obawiam się tego że zatrzymałam się w jakimś punkcie i sama nie wiem czy robię postępy..

 

10. Postarajmy się traktować każdy nawrót choroby jako naturalny i

niezbędny, ale jedynie przejściowy etap na drodze do powrotu do

zdrowia. Pamiętajmy, że pomimo naszego wrażenia, jakbyśmy za

każdym razem zaczynali od początku, tak naprawdę ciągle robimy

krok naprzód.

11. Postarajmy się nie zwracać uwagi na to, jak długo trwa rekon-

walescencja. Spróbujmy nie wyznaczać temu procesowi Ŝadnych

ram czasowych. Postarajmy się zaakceptować nasze teraźniejsze

moŜliwości bez porównywania ich z wcześniejszymi sukcesami.

Spróbujmy równieŜ pogodzić się z możliwością przyszłych stanów

lękowych.

12. W procesie powrotu do zdrowia możemy dojść do etapu, w którym

nie będziemy przewidywać następnych ataków. Z chwilą, kiedy

przestaniemy o nich myśleć, będą coraz rzadsze.

 

z książki Judith Bemis Amr Barrada - Oswoić Lęk