Odbicie w zwierciadle - co niesiemy do relacji, przeciwprzeniesienie w psychoterapii [nieświadomość]

[Daniel Zalewski]

https://youtu.be/RmQuTzyrPq0

Czy zdarzyło Ci się przy kimś nagle poczuć się bezradnie, choć „obiektywnie” nic takiego się nie dzieje? Albo przeciwnie — od razu chcieć kogoś ratować, chronić, choć dopiero go poznałaś/poznałeś? W psychoterapii ten niewidoczny „prąd emocji” nazywamy przeniesieniem i przeciwprzeniesieniem.
•    Przeniesienie to sytuacja, w której pacjent ― nieświadomie ― wnosi do relacji z terapeutą uczucia i oczekiwania ukształtowane w ważnych, dawnych relacjach (np. z rodzicem). Terapeuta zaczyna być traktowany „jak ktoś z przeszłości”.
•    Przeciwprzeniesienie to wewnętrzne reakcje terapeuty (myśli, uczucia, impulsy), które pojawiają się w odpowiedzi na pacjenta. Bywają częściowo „osobiste”, ale bardzo często mówią coś o świecie wewnętrznym pacjenta — są jak lustro, w którym odbijają się jego niewypowiedziane lęki, potrzeby i konflikty.
Dlaczego to ważne? 
W życiu codziennym podobne mechanizmy tłumaczą, dlaczego przy jednych ludziach czujemy się dziwnie winni, a przy innych spontanicznie opiekuńczy czy rozdrażnieni — to „stare scenariusze” odtwarzane w nowych relacjach.

Ref:
Colli A, Tanzilli A, Dimaggio G, Lingiardi V. Patient personality and therapist response: an empirical investigation. Am J Psychiatry. 2014 Jan;171(1):102-8. doi: 10.1176/appi.ajp.2013.13020224. PMID: 24077643.

[mrNobody07]

Dzięki za przypomnienie