Ciągły gniew

[nvm]

Mam w sobie ciągły gniew. Niczym stłumiona/zamrożona wściekłość/furia. Co mogę z tym zrobić?

 

Generalnie na jakimś poziomie postrzegam ludzkość jako bandę idiotów, która nie tylko mnie nie rozumie, ale z tego też powodu niesprawiedliwie oczernia i odrzuca. Moje doświadczenia z dzieciństwa to ciągłe odrzucenie i bycie tym najgorszym, beznadziejnym, ciągle krytykowanym, pogardzanym, itp.

W pewnym momencie nauczyłem się tłumić pewne rzeczy w sobie i w ten sposób tworzyć rolę/personę, zjednującą sobie ludzi. Początkowo byłem tym zachwycony. Okazało się, że ludzie nie oceniają mnie na podstawie tego jaki naprawdę jestem, ale jak się zachowuję na zewnątrz. 

Ale po latach (a zwłaszcza po traumatycznym związku, po którym w dużej mierze straciłem motywację), zaczęło mi to doskwierać. Podtrzymywanie ról wymaga ode mnie pewnego napięcia. W ostatnich paru latach zacząłem odpuszczać role, co wiązało się u mnie także z duchowością, z chęcią powrotu do prawdy, zaprzestania oddzielania się od siebie samego poprzez role.

Czuję się niekompatybilny ze społeczeństwem. 

 

Być może gniew jest tym wszystkim spowodowany - tym, że - jeśli chcę być akceptowany - nie mogę być sobą.

Jeśli chcę przetrwać społecznie - nie mogę być sobą.