dziwna osobowości

[Carlos10]

Witam wszystkich , pierwszy raz piszę o moim problemie gdziekolwiek na forum, tak w ogóle to pierwszy raz sie nim dziele z.kim kolwiek .

Nie wiem od czego zacząć hmm. Moze od tego ze jestem nerwowa osoba , taki moj odbiur egzystuje w rodzinie w pracy jestem uwazany za sympatycznego i opanowanego giscia. Niestety w domu nie wwiele trzeba zeby mnie wyprowadzic z rownowagi. Poza tym kiedys bylem bardzo otwarty szybko nawiaazywalen kontakty aktualnie prawie wogole mi na tym nie zzalezy w pracy jak wszyscy sie zbiora i gadaja ja wole sie skitrac i ksiaKe poczytać. W domu rowniez unikam kontaktu a najgorzzzej jest jak jestesmy gdzies w towarzystwie z żoną, jak jestem samm to spoko ale jak jestesmy razem i nie daj boże on zabardzo sie rozgada to ja Aczynam calkowicie gasnac i wtedy wole sie gdzieś ewakuować posiedziec sam gdy oni wszyscy sie.śmieją, czuje sie taki jakis niedostosowaany. Sytuacja analogiczna jest na spotkaniach rodzinnych. Zauwazylem niestety ze na starosc to sie nasila,. Zaluje ze.nie potrafie normalnie pogadac i posmiac sie przy zonie strasznie sie spinam przy niej w towarzystwie. Z mamą rowniez nie potrafię rozmawiac . Nie wiem.co jest ze.mna?

[Wołodi]

Może boisz się że nie zrozumieją co chcesz im przekazać? Uważam że to całkiem prawdopodobne.

[Rabinizm]

Cześć.

Wygląda to mniej więcej tak, że czujesz się tłamszony przez innych, nie jesteś w stanie zrozumieć i wyeksponować własnych potrzeb, zatem uciekasz się do izolacji od ludzi. To dość niebezpieczny mechanim obronny, który z biegiem czasu będzie stanowił istotną przeszkodę w komunikacji z rodziną i znajomymi.

Przypuszczam, że przez wiele lat próbowałeś wpasować się we wzorce postępowania narzucone przez otoczenie i zatraciłeś tożsamość. To dość powszechne zjawisko, wielu ludzi się z tym boryka.

Proponuję, byś zaczął od obserwacji samego siebie, np. co/kto Cię irytuje i dlaczego, czego oczekujesz od siebie, jak siebie postrzegasz itp. To pozwoli Ci poznać Twoje prawdziwe "ja", określić priorytety i potrzeby, stać się aserywniejszym. Niestety jeżeli wcześniej tego nie robiłeś, może się to okazać dość trudne, jednak z czasem znacznie łatwiej opanować tę sztukę i praktycznie ją wykorzystać.

Potrzebujesz czasu na zrozumienie siebie, lecz nie odtrącaj ludzi, dopóki nie zweryfikujesz, czy chcesz utrzymywać z nimi relacje.

 

Myślę, że ten artykuł mógłby Tobie pomóc: https://portal.abczdrowie.pl/jak-podniesc-poczucie-wlasnej-wartosci.

[Gość]

Rabinizm,

 

dobra wypowiedź! ja chyba mam podobny problem, może znasz jakąś książkę/poradnik krok po kroku na ten temat?

[Rabinizm]

Pozycja, która pomogła mi się odrodzić:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/15115/inteligencja-emocjonalna

 

Ten artykuł też może okazać się pomocny: http://zenjaskiniowca.pl/mozesz-wiecej-meskie-archetypy-w-sluzbie-skutecznosci/.

 

W razie czego nie jestem couchem z wykształcenia, po prostu pasjonują mnie możliwości człowieka i staram się je praktykować dla własnego dobra.

[Gość]

dzięki, na pewno sobie poczytam.

[Carlos10]

Tak do 18 r.z bylem bardzo towsrzyski dusza towsrzystws, odkąd poznałem żonę zaczelem sie izolowac zero wyjść itd. Jak wychodzę bez niej to potrafie się bawić ale razem to juz nie nawet smiem stwierdzic że załącza mi się jakaś podświadomość zazdrosc o byle co i zaczynam się izolować. Ale mojego zachowania nie mozna zrzucić na zazdrość, bo ta izolacja.ma miejsce również w yowarzystwie rodzinnym zauwazylem ze to sie nasila w momencie gdy wszyscy rozmawiaj a a ja sie nie mogę przebić z moimi przemysleniami wtedy sie wku..wwism i izolka.

P.s od 2013 choruje na Lesniowskiego crohna zona caly czas mi powtarza ze to przez nerwy moze pod w tym jest.