Problem nawiązywaniu kontaktów

[Laviad]

Ma na imię Jarek mam 23 lata a obecnie jestem studentem . Mój problem pojawił się już w szkole podstawowej .Mój problem polega na tym ze nie potrafię nawiązać kontaktów wręcz nie potrafię rozmawiać choćby zamienić kilku prostych zdań . Chodziłem do wielu specjalistów ale nikt nie potrafi do mnie dotrzeć. Nie jestem stanie rozmawiać psychologiem czy psychiatrą. Nie mam znajomych w realu i również w internecie.Mam problem zeby powiedzieć przysłowiowe "Dzień dobry " sąsiadom czy wykładowcom na uczelni. Napisanie emalia czy odpowiedzi na Facebooku zajmuje mi mnóstwo czasu i jest powodem stresu. Stresowych sytuacjach odpowiadam monosylabami w kontakcie dziekanatem czy innymi instytucjami korzystam z pomocy brata lub ojca.Bezpiecznie sie czuje w tylko w domu i wśród ludzi których znam.

Proszę o pomoc - z terapii grupowej mnie wyrzucono po pierwszym spotkaniu. Kolejni psychoterapeuci kończą ze mną współprace a leki mi nie pomagają. Samodzielnie nie napisałem tego tekstu.

[Gość]

Hej. Co Cię tak stresuje w kontaktach z ludźmi? Boisz się, że Cię ocenią albo będą niemili?

[elo]

leki mi nie pomagają

co jesz?

[Gość]

Co niedźwiedź?

[Sigrun]

byłemkretem, już nie jesteś?

[Laviad]

Przez wiele miesięcy brałem leki seronil i ranofren. Obecnie lekarz zalecił odstawienie.

Boje sie że pomyślą o mnei źle i się wycofuje , wogóle nie podejmuje walki , jak bokser który jeszcze przed starciem wie ze przegra więc woli nie walczyć . Robi się z tego błedne koło , boja się zrobić 1 krok , a bez tego nei jestem wstanie ruszyć dalej.

[NN4V]

Przez wiele miesięcy brałem leki seronil i ranofren. Obecnie lekarz zalecił odstawienie.

Boje sie że pomyślą o mnei źle i się wycofuje , wogóle nie podejmuje walki , jak bokser który jeszcze przed starciem wie ze przegra więc woli nie walczyć . Robi się z tego błedne koło , boja się zrobić 1 krok , a bez tego nei jestem wstanie ruszyć dalej.

Nic dziwne zaburzenia, skoro wszelkie kontakty postrzegasz jako walkę.