Cześć, wychodzę z propozycją do tych samotnych

[Key~]

Cześć,

Wybaczcie, ale nie umiem pisać litanii o swojej osobie. Powiem jedynie że mam 19 lat i ogromny mętlik w głowie. Od jakiegoś czasu zamknęłam się w pokoju i nie potrafię z niego wyjść. Oczywiście chodzę na zajęcia na uczelnię itp, ale nic poza tym. Nie mam znajomych, bo kontakty z LO się pourywały, a nikomu na studiach nie zależy na bliższych przyjaźniach. Na co dzień jestem uśmiechnięta i towarzyska, ale czuję że coraz bardziej się pogrążam we wszystkim co mnie dołuje. Najgorsze jest to, że nie mam nawet z kim o tym pogadać. Dlatego pomyślałam że zapytam... czy jest tu ktoś kto ma podobną sytuację i chciałby nawiązać jakiś kontakt? Bardzo zależy mi na tym, żeby zakopać swojego doła i zacząć iść przez życie z uśmiechem i paczką zaufanych przyjaciół, ale coś czuję, że nie poradzę sobie z tym sama... Czy ktoś ma podobny problem i chciałby coś z tym zrobić? Możemy zjednoczyć siły i wspólnie sobie pomóc, motywować się i wspierać. Czy ktoś byłby zainteresowany taką formą znajomości?

[Wołodi]

Cześć :)

Może spróbuj kogoś znaleźć na forach hobbystycznych. Tam powinno to być bardziej naturalne no i od razu wiesz że jest wspólny temat do rozmowy. Poza tym nie stawiaj sobie celów z kosmosu bo szansa na realizacje ich jest mała a gdy zdasz sobie z tego sprawę po wielu porażkach przyjdzie rozczarowanie. To tak a propo paczki zaufanych przyjaciół ;D Oczywiście fajnie mieć z kim spędzić czas ale no rozumiesz. Ja też jestem tzw. nolifem (wybacz jeśli się za taką nie uważasz) ale to chyba raczej moja wina czyt. nie nadaje się do bliższych znajomości.

[kinqa]

Hej

Jestem w twoim wieku i jestem otwarta na taka znajomosc bo w sumie tez czuje sie samotna

[Gość]

kinqa, lepiej w realu szukać. Autorka posta nawet tutaj nie zaglada.

[Korat]

Zawsze większe ryzyko gdy świeży użytkownik od razu zaprawsza na spotkanie.

[kinqa]

Znajomosci w realu sa lepsze, ale te z internetu nie sa takie zle. Trzeba tylko sie poznać przed spotkaniem. Z tymi w rzeczywistości tez nie jest tak latwo . Nie jestem osoba otwarta i trudno mi rozmawiac na luzie z obca mi osoba. Do takich rzeczy trzeba czasu,ale to normalne. Wychodze czesto(imprezy,koncerty) i poznaje ludzi, ale te znajomosci sa puste.