dystymia, cyklotymia

[Ewamala]

Ma ktoś z Was dystymię lub cyklotymię? Zawsze w życiu jakoś funkcjonowałam, ale i tak mając 29 lat całą przeszłość widzę w czarnych barwach i boję się przyszłości. jak tu żyć kiedy pracowało się na biało 2,5 lat w sumie. Nie robię tego, co lubię. Zmarnowałam czas kiedy mogłam zająć się swoim talentem aktorskim i muzycznym. Skończyłam administrację.

Mam okresy szczęścia, ale rzadko i mijają szybko. Ja już nie wiem, co robić czasem. Życie mi przez palce przecieka. Mam jeden plan-wrócić do leków i nigdy ich nie rzucić. po nich jest mi bardziej obojętnie, nie analizuję tak wszystkiego. Może ktoś napisze, kto też ma taki problem. Nie mam z kim pogadać. Ukrywam swoje zaburzenia nastroju. Dziś np. szczątkowo próbowałam pracować w domu, dzwonić do klientów, ale kończy sie to płaczem, gdy ktoś rzuci słuchawką...i tak codziennie mam w to brnąć. a druga sprawa to to, że mi w tym życiu chyba się nie dogodzi. ja nie umiem się cieszyć tym, co mam, czepiając sie tego, że nie lubię swojego życia i robię coś, czego nie lubię. a człowiek się uwikłał...w małżeństwo....brak odwagi na wiele rzeczy, które inni robią mimo, iż czuję, że mam takie wielkie talenty.nie wiem, może coucha znaleźć?

[ekspert_abcZdrowie]

Witaj Ewamala!

 

Czy byłaś kiedykolwiek u lekarza psychiatry? Masz postawioną jakąś diagnozę czy dystymia/cyklotymia to Twoje własne przypuszczenia? Napisałaś, że chciałabyś wrócić do leków. A czy kiedykolwiek myślałaś o psychoterapii?

[Ewamala]

Jestem po psychoterapii. Trochę to rozwiązało problemy ale nie do końca. Ja nie będę innym człowiekiem. Skoro już się akceptuję to dlaczego ciągle towarzyszy mi wstyd, ze jestem tym, kim jestem. Kimś słabym, zlęknionym, nie potrafiącym walczyć. To moja diagnoza i nikt mi nie dał nigdy diagnozy oznaczonej konkretnym numerem. Nie potrafię być szczęśliwa.