Brak sensu do życia

[simonX]

Nie wiem co się ze mną dzieję, nie mam się komu wygadać, kiedyś już pisałem na tym forum, ale znowu to odczuwam, chodzi o to że po prostu nie mam ochoty się budzić rano. Mam kiepska pracę, ale poznałem niedawno pewną dziewczynę w pracy, naprawdę mi się spodaobała, fajnie się z nią rozmawiało, czy kilka razy wpadła na kawę, ale się coś popsuło, okazało się żę ma narzeczonego, ale mimo to kontynuowałem, mimo iż moje sumienie mówiło inaczej, zakochałem się po uszy, do niczego innego nie doszło, ale nie mogłem się przestać z nią widywać. Pożniej było tylko gorzej zauważyłem że jstem jednym z wielu jej "adoratorów", gdy Ja teraz podchodzę tylko słyszę jakieś brzdąkniećia typu "Aha", "Yhym", natomiast gdy rozmawia z innymi to uśmiech nie schodzi z jej twarzy, zabolało mnie to tak bardzo, że jej się w końcu zapytałem co jest ze mną nie tak,to udzieliła mi głupiej odpowdzi " Bo mi jej na mnie zależy". Piszę to przy butelce piwa i ze łzami w oczach to moja pierwsza wielka miłość. Teraz przychodzi mi na myśl tylko jedno takie poweidzenie, które kiedyś przeczytałem w internecie "Najgorzej jest wtedy, gdy jesteś nikim, dla kogoś kto jest dla Ciebie wszystkim".

[Candy14]

simonX, no to ladnie ulokowales uczucia