Kilka pytań do obeznanych w temacie.

[Carlsberg]

Witam,

 

pisałem już na tym forum w związku ze swoimi problemami lękowymi. Teraz mam nieco inny problem. Otóż panicznie boję się depresji. Nie wiem jak to do końca nazwać. Po prostu wmawiam sobie depresję. Budzę się nad ranem i myślę: o, Boże tak budzą się osoby z depresją i przychodzi lęk. W dzień jakoś funkcjonuję, pracuję i nie jest aż tak tragicznie, a wieczorem jest lepiej i znowu te myśli: wieczorem jest lepiej jak się ma depresję i znowu lęk. Przez to cały czas jestem w lęku. Zaczyna mnie to męczyć, mimo, że staram się ignorować. Do psychoterapeuty chodzę - twierdzi, że nie mam depresji tylko zaburzenia lękowe. Psychiatra to samo, to nie depresja. Nie jestem smutny, ale cały czas odczuwam lęk. Czy to nie jest jak w depresji? Przez to jestem zmęczony, nic mi się nie chce, a kiedy lęk przejdzie, to pojawia się takie uczucie pustki i bezwartościowości wszystkiego i braku entuzjazmu, tak jakby mózg chciał ciągłego napięcia, a jesli go nie ma to nic go nie interesuje. Pamiętam, że jak wychodziłem od psychologa i on zawsze mi mówił, że to nie depresja to wylatywałem jak na skrzydłach, nieraz ze łzami szczęscia w oczach, tak samo od psychiatry. A potem wątpliwości wracały i lęk też. Obecnie przyjmuję 50 mg Zoloftu.

 

-- 25 lut 2014, 14:53 --

 

Czy to jest tylko lęk? Często boję się o przyszłość, że nie będę w stanie dać sobie samemu rady w życiu i zmarnuję życie mojej dziewczynie.

[ekspert_abcZdrowie]

Carlsberg, lęk przed zachorowaniem na depresję, przed przyszłością, zamartwianie się na zaś komponują się w zaburzenia lękowe. Uważam podobnie, jak Twój lekarz psychiatra i psychoterapeuta - raczej nie masz "klasycznej" depresji. Owszem, stany lękowe mogą występować w zaburzeniach depresyjnych, ale u Ciebie lęk, napięcie psychiczne wydają się być objawem osiowym, a to raczej wskazuje na rozpoznanie zaburzeń z grupy nerwic. Pozdrawiam!

[Carlsberg]

Dziękuję za odpowiedź. pozdrawiam również.