Depresja

[gregorius82]

Czesc wszystkim jestem grzegorz mam 31 lat i od dluzszego czasu wzmagam sie z ciezka depresja. Zaczelo sie typowo przygnebienie brak wiary w siebie,stany lekowe ,panika itp. Poczatkowo lekcewazylem te objawy i staralem sie funkcjonowac normalnie do puki stalo sie to prawie niemozliwe doszlo do samookaleczen i proby samobujczej bylo bardzo zle. W koncu trafilem do szpitala na oddzial typowo depresyjny bylem tam 10 tygodni zaliczylem ruzne formy terapii biore leki Cipralex i puki co jest nawet ok. To tyle omnie Pozdrawiam Wszystkich.

[Śmiercionauta]

Witaj na forum.

[sarita]

witam mam na imie Sara i mam 22 lata.Od pol roku nie potrafie sama sobie pomoc,czuje sie zagubiona w pazdzierniku zmarla moja matka ale z nia nie mialam nigdy dobrego kontaktu nadluzywala alkoholu.Moj Tata mieszka zagranica,utrzymujemy kontakt ale nigdy razem nie mieszkalismy,cale zycie opiekowala sie mna babcia z ktora teraz nie mam dobrych kontaktow.Mam chlopaka ktorego bardzo kocham chcialabym zbudowac z nim cos wspolnego ale wydaje mi sie ze On niechce, jego rodzice mnie nie akceptuja nawet nie mialam szansy ich poznac;/

Nie wiem co mam robic, mam problemy ze snem potrafie w nocy dostac ataku placzu, nie wiem do kogo mam sie zwrocic o pomoc .Prosze pomozcie

[EmInQu]

witam mam na imie Sara i mam 22 lata.Od pol roku nie potrafie sama sobie pomoc,czuje sie zagubiona w pazdzierniku zmarla moja matka ale z nia nie mialam nigdy dobrego kontaktu nadluzywala alkoholu.Moj Tata mieszka zagranica,utrzymujemy kontakt ale nigdy razem nie mieszkalismy,cale zycie opiekowala sie mna babcia z ktora teraz nie mam dobrych kontaktow.Mam chlopaka ktorego bardzo kocham chcialabym zbudowac z nim cos wspolnego ale wydaje mi sie ze On niechce, jego rodzice mnie nie akceptuja nawet nie mialam szansy ich poznac;/

Nie wiem co mam robic, mam problemy ze snem potrafie w nocy dostac ataku placzu, nie wiem do kogo mam sie zwrocic o pomoc .Prosze pomozcie

Witaj. Nie pchaj się w związek, w którym nie będziesz czuła się bezpiecznie/ nie będziesz miała pewności, że jesteś dla drugiej osoby kimś naprawdę ważnym. Potrzebna Ci stabilizacja, ciepło i wzajemny szacunek, a nie kolejne problemy.

Nie miałaś szansy poznać jego rodziców, a oni już Cię nie akceptują? Pomyśl o czym to świadczy?

Szkoda mi Ciebie, bo obawiam się, że w razie długotrwałej perspektywy chłopak niestety wybierze rodziców, a nie Ciebie.

Nie uzależniaj się emocjonalnie. Wiem, że będzie to trudne w przypadku sytuacji, w której się znalazłaś, ale w przeciwnym razie pogrążysz się jeszcze bardziej.