Lęk wyprowadzki z domu

[Marlena95]

Powiedzcie mi co tj ...

Zacznę może od tego że moja mama dużo w życiu przeszła. Nie ma rodziców , teściowie też na każdym kroku szukali tylko powodu na kłótni , mąż czyli mój tata nie jest złym człowiekiem ale to do niego należy ostateczna decyzja itp. Moja mama mieszkała w dzieciństwie w dużym mieście w bloku , z radością wspomina swoją młodość, po ślubie zamieszkali w mniejszym mieście ale tym razem w bardzo dużym domu. Dodam że moja mama była sama z trójką dzieci, rodzina miała w innej miejscowości, daleko miasto itp. Całymi dniami siedziała w domu aż psychicznie podupadła , ma nerwicę , niską samoocenę. Jak się może czuć człowiek gdzie codziennie dzień w dzień jest sam, znikąd żadnej pomocy bo mój tata ma taką pracę że go nie ma tydzień , w niedziele tylko jest w domu. No więc po długich przemyśleniach doszli do wniosku że mimo że mamy dom to jednak są nieszczęśliwi itp. i postanowili ze sprzedadzą i kupią mieszkanie w bloku. Moja mama początkowo się cieszyła, mówiła że ,,spadnie jej ciężar jakim jest dom ". Po jakimś czasie zaczęła martwić się , chciała do domu jak to mówiła itp. a jednocześnie zależało jej na sprzedaży. Teraz nie jest w stanie się wyprowadzić, chodzi , płacze powtarza ,,tj mój don, moje schody, moje podwórko " , a dodam że nie przebywa na nim wcale tylko żeby było. Ona się boi, mam wrażenie że nie czuje sie bezpieczna itp. Najgorsze jest to że kiedy z nią rozmawiam to mówi ,,tak dobrze zrobiliśmy " a za 5 min znowu się użala , płacze. Nie mam już siły , nie wiem co robić, jak postąpić . Ona myślę potrzebowałaby rozmowy , mądrej rady i wskazania odpowiedniej drogi myślenia .

[asela]

Myślę, że Twoja mama jest po prostu przywiązana emocjonalnie do tego miejsca..

Przez długi okres mieszkała w dużym mieście w bloku, potem przeprowadza w całkiem inne miejsce..

Mniejsze miast, własny dom, własne podwórko - miejsce którego nie miała z lat młodości..

Z jednej strony cieszy się że może wrócić w czasy swojej młodości a z drugiej strony przywiązała się do domu, podwórka..

Musicie odbyć z Nią jeszcze pewnie kilka rozmów, wytłumaczyć skąd taka decyzja, żeby dokładnie zrozumiała że tak musi być

[essprit]

Jestem przekonana, że zmiana miejsca zamieszkania wcale nie zmieni poczucia nieszczęścia twojej mamy (czy oboje rodziców).

 

Piszesz, że mama ma nerwicę - to może lepiej zaproponować mamie leczenie, a przeprowadzką zająć się później ?