[poezja/wiersz wolny]

[Arkaszka]

*** Do Ciebie ***

 

I boję sie i lękam płacząc duszą

 

krwawiąc miłości wnętrzem

 

Jeśli nam nie wyjdzie spleść dłoni kiedyś

 

Zobaczyć soczystego miłośći ogrodu

 

w oczach naszych

 

Połączyć dwa strumyki naszą miłością płynącą

 

Wtedy nikogo już w siebie nie wchłonę

 

jak ziemia miłością Twoją zbyt nawodniona

 

O nikim tak czule tak głodnie

 

tak błagalnie tak przesadnie i

 

tak rozkosznie boleśnie

 

jak Ciebie

 

I gdy już przyjść mi z kimś będzie

 

połączyć miłości strumyki

 

Boję się i lękam płacząc duszą

 

krwawiąc miłości wnetrzem

 

że w w strumyku obcym

 

doszukiwać się zawsze

 

będę strumyka Twego

 

I nie odnajdę tam Ciebie

 

Twoj strumyk albo samotny

 

płynąć będzie

 

Bądź z innym bardziej czystym

 

od mojego połączyć mu czas przyjdzie

 

I boję sie i lękam płacząc duszą

 

krwawiąc miłości wnętrzem

 

że pozostaniesz marzeniem moim

 

Snem cudownym do którego

 

ludzka istota myślami wraca

 

Strumykiem którym pragnienie ugasić chciałem

 

I boję się i lękam płacząc duszą

 

krwawiąc miłości wnętrzem

 

Wysycham

 

 

 

 

p.s. Napisane w szczeniackich latach... kiedy byłem zakochany po uszy.

[Gość]

o matko...

piękne...

[Gość]

Spojrzenie zabrałam w tę drogę

Oczu-mówiły słowami By iść przed siebie tak patrząc

Jakby wciąż jutro było przed nami.

Jakby jutro miała być wiosna

I kolorowe motyle

Ciepło słońca na twarzy

Pozostało nam tyle?

Ps.dla M.