Patologiczne problemy z "nie"

[amiiś]

Zaliczam same porażki, naprawdę, nie ma dnia żeby nie stało się coś złego... Chciałabym być zupełnie inna, i staram się, ale za każdym razem coś sie zdarzy i podcina mi skrzydła.. nie osiągnęłam nic, jestem typową ofiarą - uległą do granic, nie mam w niczym swojego zdania, a nawet jak sie zdarzy, ze mam to nie potrafię go bronić.. Nienawidzę siebie i żałuję,że nie urodziłam sie jako ktoś inny... Chciałabym być asertywna, radzić sobie w towarzystwie i w życiu, mieć rozsądek i jakiekolwiek poglądy, sarkazm.. a tymczasem jestem zupełnym przeciwieństwem swojego wyobrażenia..najgorsze jest chyba to, że nigdy nie mówie nie.. dziś też, ciągle w myślach sobie mówiłam, że w końcu powiem to słowo, a tu z ust mi wyszło "troche"..

Jestem beznadziejna, ilekroć próbuję i chociaż trochę mi się udaje, tylekroć się potykam, wszystko sie wali, zatem jeżeli znów zacznę od nowa.. wszystko z powrotem się zawali. Bez wyjścia, jedyne co mogę to skończyć tą żałosną gre

[juz]

Trafiłas w sedno. Zakonczenie tej zalosnej gry byłoby chyba dobre.

Łatwo i chyba dosc bezbolesnie ci idzie pisanie w taki sposob o sobie. A mozesz wyjawic jakie to straszne porażki przezywasz kadego dnia? Kazdy jakies tam przezywa od czasu do czasu.Jednak zeby kazdego dnia to chyba nawet tyle waznego sie nie dzieje w zyciu przecietnego czlowieka zeby modz pisac o porazce. Nawet jesli sie zawala wszystko. Może ty bardziej robisz z siebie ofiare niz nią jestes? Czy powaznie uwazasz sie za ofiare? Z mowieniem nie ma klopot wiele osob. To nie jest porazka jesli nie powiedzialaś nie.Tym bardziej jesli chcialas to zrobic tylko dla samego faktu. Jesli coś ci nie pasuje i nie mowisz nie to problem. Jesli jednak jesteś taka osoba do rany przyłóż, że zawsze mozna wyskoczyc czy pogadac i jestes dyspozycyjna to chyba nie problem.