Nadopiekunczosc wciąż mnie dopada;/ nie moge sie ogarnac

[dodzik]

Pisze tego posta, bo widze, że nadopiekuńczość matki mnie osłabia. Na co dzien studiuje w innym mieście, ale i tak niewiele mi to daje, bo jak wracam to dopytuje sie o szczegóły typu: ,,wypastowałas buty? wiem, że nie, bo przywiozłas ze soba paste nieuzywana" szlag mnie trafia na takie teksy. Druga sprawa- przywoże brudne rzeczy do domu- więc znowu sprawdza, czy wszystko przywiozłam, czy wszystko wziełam;/

ale poza tym, jest inny problem-oprócz tego, że studiuje nie widzę u siebie jakichś pasji, hobby; jezdze na nartach, pływam, ale to bardziej rekreacyjnie, a mi potrzeba rywalizacji, zdrowej rywalizacji, bo w domu z niepełnosprawnym bratem nie moglam nigdy porywalizowac. No i boje sie zycia, chce miec wszystko pod kontrolą, to też problem;/