Dzięki

[lublinianka]

nie wiem, gdzie to umieścić, ale bardzo bym gdzies chciała...najwyżej modzi to usuną (przepraszam na zapas )

jestem tu nowa, wpadłam przypadkiem i było to naprawdę

większe szczęście dla mnie niż jakbym trafiła 6 w totka (choć też by się przydała )

zrozumiałam, że są ludzie tacy jak ja. że nie muszę ukrywać tego, że nie jeste doskonała, że mam problemy.

dziękuję za to, że jest takie forum, że można się z kimś podzielić tym, co siedzi w głowie, tym bardziej jeśli w realu nie ma z kim ( do tej pory myślałam, że jestem nienormalna i wstyd o tym mówić). Że ktoś poradzi, zrozumie, wysłucha i przede wszystkim nie wyśmieje, nie wykpi. Dziękuję twórcom forum i użytkownikom. Wszytkim razem i każdemu z osobna.

wielkie, wielkie dzięki.

[Gość]

Cała przyjemność po Naszej stronie.

[shadow_no]

Przenoszę do 'Witam'.

[gusia]

Witaj lublinianko

 

Ja również jestem szczęśliwa że trafiłam na to forum,tego mi brakowało.

Wcześniej nie potrafiłam mówic o swoich problemach,podobnie jak Ty uważałam siebie za kogoś kto ma "nierówno pod sufitem",poza tym naprawdę obawiałam się że byc może jest to początek jakiejś choroby psychicznej.Z tą myślą żyłam Aż ROK CZASU,i myślę że to pogłębiło jeszcze moją nerwicę.

 

Nie będę szczegółowo opisywac co było dalej ,poprostu-psycholog,psychiatra....leczenie..do dziś.

Mimo tego iż od lekarza dowiedziałam się że są to czysto nerwicowe sprawy(ze stanami lękowymi i agorafobią),moja osoba mnie samej wydawała się conajmniej "nienormalna"."inna".

 

W tym miejscu chcę powiedziec iż forum to uświadomiło mi że tak naprawdę nie jestem sama,coprawda wiedziałam że nerwica to dzis problem społeczny,ale te moje ataki nieuzasadnionego lęku,a wręcz paniki,nie dawały mi spokojnie życ i myślec że to ot taka nerwiczka.

 

Dziś już myślę inaczej,znalazłam tu "bratnie dusze",wiem że wiele osób zmaga się z tym samym i nie jest to wcale dziwne czy też nienormalne.

Dzięki forum nauczyłam mówic (nie tylko pisac) głośno o swojej "chorobie",dolegliwościach(oczywiscie nikogo na siłę nie zanudzam),i co najważniejsze nie wstydzę się że z tym żyję.

 

Jeśli można w tym miejscu chce wszystkim podziękowac bardzo za to że jesteście,adminowi za założenie takiego forum moderatorom za pomocna dłoń.

 

Wszystkim życzę wiary we wlasne siły,wytrwałości w tej nierównej walce,i co najważniejsze "zwycięstwa"

Pozdrawiam.gusia

 

"Przeszkody są nam potrzebne,aby nie zaginęła w nas siła walki"

[anita27]

Witam rowniez