Szczebiotka

Miesiąc to za mało by było fajnie nic na plus nie widzisz? Żadnej chociaż małej poprawy? Jeśli nic nie czujesz albo czujesz się gorzej to warto porozmawiać z lekarzem. Być może znowu zmieni ci leki. Chociaż ja biorąc na depresję leki też raczej całkiem fajnie się nie czułam, dopiero po dłuższym czasie ( kilka miesięcy). W tym że ja brałam parogen teraz wróciłam ale do jego odpowiednika paroxinor. Tak. To może być po odstawieniu leków. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć że można się tak czuć nawet miesiąc a czasami i dłużej jednak organizm się przyzwyczaił i teraz ciężko mu bez tej substancji.

Lubię barszczyk Nawet nie wiedziałam że taka jest Ja standardowo kawa szkoda że zawsze pije ją sama

O kurcze. No nic powodzenia.

Dzień dobry. Miłego dnia wam życzę.

Wiem wiem Kurcze, muszę poszukać o tym info a leki na astmę wchodzą w jakiś konflikt z psychotropami? Ja co prawda biorę tylko zyrtec i Ventolin ale zaciekawiłeś mnie tym tematem.

Mówię to z własnego doświadczenia bo 3/4 tych objawów sama miałam/ miewam. Według mnie jest to nerwica lęku uogólnionego i fobia społeczna. Może też być depresja do tego. Ale tak naprawdę najlepiej na to wszystko odpowie ci lekarz psychiatra.

O panie. Ładnie wtedy. Może na mniejszej dawce będzie lepiej. Oby. Lepiej by było gdybyś omówił to z lekarzem. Depres to Depres u niego już mnie chyba nic nie zdziwi bo z tego co zauważyłam to on większość tabletek jak cukierki wcina A to ma jakiś wpływ? Pytam bo sama jestem astmowcem i alergikiem.

Półtora miesiąca może być za krótko by coś powiedzieć. Osobiście tego leku nie znam, brałam i biorę inny. Ale to prawda na początku mogą być takie objawy. Czasami trzeba dobrze dobrać dawkę, bądź zmienić na coś innego ale to tylko może zrobić Twój lekarz. Lekarze też są różni, osobiście miałam to nieszczęście że chodziłam do takiego który nie słuchał tego co mówię, miał swój zestaw leków którym leczył wszystkich. Po wielu latach w tym roku poszłam prywatnie do młodszego lekarza i pytał o leki, to jak mu podałam jeden z zestawów to od razu powiedział mi nazwisko tamtego lekarza więc czasami trzeba też zmienić lekarza. Ale na twoim miejscu po prostu jeszcze bym poczekała bo to stosunkowo krótki czas jest, do tego nie oszukujmy się pogoda też robi swoje i sporo osób teraz czuję się sennie itp. Zawsze też warto mówić o wszystkim lekarzowi.

Po parogenie możesz mieć jazdy na początku. Możesz ale nie musisz. Od razu od 20 zaczynasz?

Piasek

Ja tam nic nie wiem na ten temat A tak serio, to naprawdę jest dziwne chociaż ja dzisiaj czy wczoraj czuję się ok, nie chce zapeszac ale tak jest. Minus tylko taki że spać mi się chce i nic mi się nie chce robić przez chwilę miałam lekki stan depresyjny może przez pogodę, nie wiem. @Lukaszroz koniecznie daj znać, bo ja na to czekam. Sama jeszcze się nie umówiłam, chociaż ja mam na tyle dobrze że dzwonię i praktycznie mam termin najpóźniej za tydzień, więc nie jest źle.

Dzień dobry z kawą ale tutaj ostatnio cisza jest Miłego dnia wam życzę.

Chyba ci zazdroszczę bo ja praktycznie co noc jestem na wojnie i walczę albo uciekam. Śnią mi się bliscy zmarli że żyją itp, czasami nawet są fajne sny z grupy 18+ te mogły by być a no i ogólnie często się wybudzam. Przynajmniej według mojej opaski na ręce. No ale przynajmniej śpię bo wcześniej był z tym problem

Barszcz czerwony

Ja co prawda po paro miałam takie rzeczy i minęły, ale dopiero po około trzech miesiącach Co do snów to ja też mam kombo na wojnie jestem co noc I ogólnie to sny takie że szkoda mówić

Nie znam tego leku, brałam inne a obecnie biorę na nadciśnienie polstart. Być może za mocno ci zbija ciśnienie przez co jesteś nie do życia. Ja też źle się czuje jak mam niższe ciśnienie. Ciągle jestem mega zmęczona i bez sił. Nie wiem czy lekarz też powiedział ci że przy nadciśnieniu często jest niedobór wapna i magnezu. Ja codziennie biorę magnez z witaminą B6. I jest trochę lepiej. W sumie tak naprawdę niedawno mi o tym powiedział bo zmieniłam lekarza, potwierdziła to też farmaceutyka. Może porozmawiaj z lekarzem o tym że źle się czujesz, być może zmieni ci leki. Ja zmieniałam kilka razy aż trafiłam na taki gdzie jest w miarę ok.

To są twoje pierwsze leki na nadciśnienie czy masz zmianę leków? Mi pod koniec czerwca lekarz zmienił leki na nadciśnienie i ja przeszło miesiąc leżałam bez sił, było strasznie wręcz nie do opisania co się ze mną działo. Ciśnienie też miałam właśnie niskie. Aż później doszło do tego że zaczęły mi krwawić dziąsła itp i od razu kazał mi odstawić leki. Okazało się że ten lek nie działał na mnie dobrze a wręcz wywołał reakcje alergiczną. No i jak się okazało to nie leki na nadciśnienie przestały działać a właśnie wróciła mi nerwica i to ona podnosiła ciśnienie. Wróciłam do starego leku plus psychotropy i jest ok.

Dzień dobry z kawą dzisiaj spadło mi się wyjątkowo dobrze szkoda że syn mnie obudził bo mało kiedy tak dobrze mi się śpi.

To co zawsze, kawa

Hej. Chyba większość ludzi którzy mają nerwicę mieli takie objawy, i nie tylko takie. Ja myślałam że umieram, że mam zawał, udar itp itd. To co opisałaś to typowe jej objawy. Jako że badania masz ok to wskazuje wszystko na nerwicę. Proponuję jak najszybciej umówić się do psychiatry ponieważ gdy będziesz zwlekać to będzie coraz gorzej i coraz częściej, a później ciężej jest to zatrzymać. Pozdrawiam

Ja i tak podałam bardzo skróconą wersję tego jak się zachowują itp. Życie z nimi łatwe nie jest

Musisz na wstępie powiedzieć lekarzowi jakie leki przyjmujesz. Ja co prawda tego leku nie brałam tylko moja córka, ale ona nie miała znieczulenia. Za to ja bywając na różnych lekach psychotropowych leczyłam zęby w znieczuleniu, w tym że na dzień dobry mówiłam jakie leki biorę.

Ja mogę tylko napisać od siebie tyle, że mam dwóch synów z zespołem Aspergera. I są tak różni że aż trudno w to uwierzyć, mają tylko niektóre cechy wspólne. Miałam też diagnozowana pod tym kontem córkę. Ogólnie diagnoza nie była taka szybka. U najstarszego syna długo czekałam na diagnozę, bo ciągle słyszałam że to już jego natura że jest taki cichy, że unika kontaktu z rówieśnikami i innymi, że ma tak mało zainteresowań. Za to jest cholernie ( sorki ale tak to najlepiej oddać) zdolny. Oczywiście nie we wszystkim, jest to bardzo wąska dziedzina w której się odnajduje. Ma 20 lat i nadal stroni od ludzi, nie odzywa się do nich, niczego nie załatwi sam i ogólnie jest bardzo zamknięty w sobie. Co do zachowań mogłam bym pisać i pisać ile się zmieniało na przestrzeni tych lat. Młodszy syn za to jest wulkanem energii, wszędzie go pełno i w przeciwieństwie do starszego brata lubi czułość, przytulanie czy ludzi ( głównie dorosłych, bo wśród rówieśników czuję się źle. Ma 10 lat i jak na swój wiek wypowiada się zbyt wyniośle ). Jest też częściej agresywny, np dzisiaj mnie ugryzł aż do krwi, niby na początku się bawiliśmy aż w pewnym momencie mnie ugryzł i się śmiał bo uważał to za coś fajnego. Nie potrafi zrozumieć wielu rzeczy typu sarkazm, żart, zabawa. Też ma pewne zainteresowania i nie raz nie dwa zagina nawet nauczycieli w szkole swoją wiedzą Jedno mają wspólne. Nie lubią pewnych pokarmów a raczej ich konsystencji. Kiedyś był z tym większy problem bo potrafili np przez miesiąc na śniadanie, obiad, kolację jeść ciągle to samo. Zanim zamknęłam się w domu ( mam nerwicę z napadami paniki i fobię społeczną podobno), to często bywałam w towarzystwie dzieci z zespołem Aspergera czy ogólnie ze spektrum autyzmu ( moja córka miała przez pewien czas diagnozę autyzm atypowy). Poznałam wielu ludzi z zespołem Aspergera zarówno dzieci jak i dorosłych, są tak różni że to aż szok. Kuzyn moich dzieci ma przeszło 30 lat i też jest inny niż moi synowie. Chyba nie ma dwóch takich samych aspergerowców.