Szczebiotka

O to już wiem dlaczego mam takie głupie sny ciągle, i nie tylko ja I wiem co będziemy robić 31 nie dość że będziemy spać godzinę dłużej to jeszcze wpadamy świętować twoje 18naste urodziny

O hormonach wiem. Przez kilka lat musiałam się ratować tabletkami od gina bo okres był dla mnie koszmarem, i przechodziłam między innymi terapię hormonalną. Ale nigdy nie miałam aż takich jazd jak teraz, nawet pms nie był aż taki jak teraz mam na paro

Ale ja właśnie też tak mam mniej więcej od tygodnia już sama nie wiem co się dzieje. Gdyby nie moje dzieci to pewnie bym leżała i czekała na śmierć bądź coś w tym stylu, bo brakuje mi sił do walki, ale patrząc na nie wiem że muszę jeszcze trochę powalczyć chociaż bardzo mi ciężko z tym.

Dzięki. Ja przeważnie biorę o danej godzinie leki, bo trochę ich jednak mam. I od lat zawsze staram się brać w tych samych godzinach. Tylko że paro drugą tabletkę mam też tak w porze obiadowej jak to lekarz powiedział ale nie później niż do 14. I ostatnio byłam w sumie nadal jestem taka nijaka, źle się czuje ogólnie katastrofa. I tak się zakręciłam że nie wiedziałam wtedy czy wzięłam czy nie Też używałam przez kilka lat bo ja ogólnie zawsze miałam problem z tym czy wzięłam czy nie, później już nie potrzebowałam. Ale widzę też że paro mi chyba trochę na pamięć wchodzi w sumie to nawet zapomniałam o tych pojemniczkach, chyba gdzieś jeszcze je mam w domu

Pewnie uboki. Ja przy paroxinor też tak miałam i to prawie dwa miesiące

A ja może tak lekko odnowie temat. Czytałam to co wyżej. I tak sobie myślę czy moje zwiększone lęki, ataki paniki itp kilka dni przed to nie właśnie wina hormonów przez leczeniem nerwicy też miałam jakieś tam dolegliwości ale nie aż takie jak teraz. I nie wiem czy w takim razie nerwica nie szaleje gdy zbliża się @

12

309

Podziwiam cię za to że masz siły na to wszystko, bo ja czuję się strasznie i nie wiem co mi jest. Czuję się mniej więcej jak na początku leczenia albo jeszcze przed. Cały dzień mam jakieś lęki nie wiem z czego i dlaczego. Ciągle słabo się czuje, dusi mnie jak przy atakach paniki tylko dużo mniej. Receptę dostałam jakiś czas temu ale muszę zaczekać do jutra bo dzwoniłam do apteki i musiała mi zamówić więc będzie jutro dopiero. Ratuje się lekiem syna, on ma symbicort na astmę, ja nie za bardzo lubię ten lek ale przynajmniej nie dusiłam się w nocy. Więc nie mogę się doczekać mojego Ventolinu.

Cześć. Na NFZ niestety tak bywa. Nie dość że traktują cię jak kolejny numer z kolejki, wszystkim niemal dają te same leki to jeszcze czasu nie mają żeby porozmawiać ja przez lata chodziłam na NFZ. I tak naprawdę tylko raz trafiłam na dobrą panią doktor, była w moim wieku. Poszłam wtedy z synem na rękach i bardzo mi pomogła. Ale ostatnio stwierdziłam że nie mam czasu czekać na NFZ bo było już bardzo źle ze mną, więc szukałam w necie w mieście obok lekarza. Znalazłam takiego który nie ma żadnej złej opinii i jest dosyć młody. Gdy poszłam przedstawiam swoje problemy, swój stan fizyczny bo był kiepski, wysłuchał mnie, doradził, wszystko dokładnie wytłumaczył itp. Mam tam tyle czasu ile chce, jeśli chce to mogę się położyć nawet u niego, ostatnio mi to proponował u mnie jest ciężko z doborem leków bo biorę różne na różne inne choroby plus alergia. Do tego jak kazał mi powiedzieć tak mniej więcej 15 lat wstecz jakie brałam leki ( tak leczę się od dziecka z przerwami, ale chciał tylko ostatnie 15 lat ), to gdy powiedziałam mu jeden zestaw leków to od razu podał mi nazwisko lekarza który mi to dał. Zrobiłam duże oczy i pytam skąd on to wie, a on mi na to że ten lekarz stosuje tylko takie leki u swoich pacjentów bez względu czy pomagają czy nie, i że on już ma sporo pacjentów od tamtego lekarza a ja jestem następna. Więc tak naprawdę wolę wydać te 170 zł za wizytę i mieć spokój i poczucie tego że w jakiś sposób jestem ważna i ktoś mnie słucha, niż czuć się jak kolejny numerek któremu trzeba dać tylko receptę.

Takie żywe czy ciasteczka? Moja córka ma od roku żywego oprócz tego mamy psy, koty, rybki, ślimaki i agamę Ja czekam na lepszy humor

Nie mam zbyt dużego wyboru mieszkając na wsi i będąc nie mobilna. Ogólnie rodzinny lekarz u nas jest jaki jest. Niby mamy kilku, ale do dwóch wcale nie wybieram wizyt bo nie mam już w ogóle zaufania do nich.

Skończyły mi się. W innym wątku opisałam to. Czekałam wczoraj na teleporade ale lekarz idiota nie zadzwonił i nie tylko do mnie nie zadzwonił, bo rano dzwoniłam do przychodni i usłyszałam że jestem już kolejną osobą do której lekarz nie zadzwonił. Na szczęście najstarszy syn też choruje na astmę więc ratuje się jego wziewem chociaż ma inny, ale inaczej było by ciężko. Dzisiaj mam dostać e receptę SMSem, zobaczymy. Co do jedzenia ciężko jest. Nie wiem czy tylko ja tak mam, ale ostatnio naprawdę ciężko mi jest jeść.

To dobrze. Ja też często mam dziwne sytuacje, czasami ciężkie do opisania. Trzymam kciuki żeby było dobrze. Ja dzisiaj czuję się strasznie. Boje się że umieram. Ciężko mi się oddycha ( wczoraj w nocy miałam dosyć mocny atak astmy). Ale ja i tak mam wizję że to nie astma tylko od serca, albo po prostu moje płuca ( pewnie rak, bo przecież ja zawsze mam raka ). Ja już naprawdę mam dość bo to mnie strasznie męczy i czuję się słabo.

Ale jestem zła wczoraj rano dzwoniłam do przychodni po teleporade. Czekałam do godziny 19 gdzie przychodnia i lekarz są do godziny 18, ale myślałam że może dużo pacjentów bo wiadomo jesień i te sprawy. Specjalnie tel miałam w jednym miejscu ( w korytarzu) bo tylko tam mam dobry zasięg, w innych miejscach jest kiepsko z nim. No i lekarz nie zadzwonił dzwonię dzisiaj i pielęgniarka mówi " pani** jest pani następną osobą dzisiaj która dzwoni z tym że wczoraj lekarz nie zadzwonił, i słyszę w jej głosie takie już zniechęcnie, rezygnację. To zapytałam czy mogę dzisiaj jeszcze raz, to pyta czy chce osobiście, mówię że nie bo ja w sumie tylko leki potrzebuje bo astma mnie zabije tak nasiliły mi się ataki a zapomniałam o wziewie. To mówi czy już u nich brałam, bo oczywiście że tak więc miałam podać jej nazwę. Powiedziałam też że potrzebuje psychotropy i tutaj już mały problem bo pytała czy mam w karcie informacje od psychiatry, to odp że nie ale ja już kiedyś brałam parogen a to jest jego zamiennik ( czy lekarz rodzinny nie ma wglądu do naszych wizyt u innych lekarzy? Tzn ja chodzę prywatnie do psychiatry i tak się nad tym zastanawiam). Zapytałam czy znowu tel mam trzymać cały dzień w korytarzu to na szczęście odp mi że nie, dostanę smsa z kodem recepty. Do tego zaczęła przepraszać mnie za to, powiedziałam jej że ma tego nie robić bo to nie jej wina tylko lekarza i to on powinien zrobić. Ogólnie ten lekarz często sobie spaceruję po przychodni, koło przychodni, czy na fajkę. Wkurza mnie już, bo w czerwcu jak mi zmienił leki na nadciśnienie i zgłaszałam mu skutki uboczne, dosyć poważne to je olewał aż zaczęła mi iść krew z dziąseł i nie miałam sił wstawać, to przez ten lek tak bardzo nasiliły się moje lęki i stany depresyjne, to mi Później powiedział że mam iść do psychiatry i dać mu spokój ale po tych dziąsłach i ciśnieniu 70/50 kazał mi szybko odstawić lek, i w ogóle przestać brać leki na nadciśnienie, gdzie ja choruje na to od trzeciej ciąży bo mi zostało nadciśnienie na które zaczęłam chorować w trakcie ciąży, a to już 11 lat. Brak mi słów. Tak bardzo straciłam do niego zaufanie w lipcu że to szok. Bo dowiedziałam się od innego lekarza że miałam silną reakcje alergiczną na tamten lek i jeszcze trochę to była bym w piachu zresztą to samo powiedziała mi farmaceutka u której kupuje od kilkunastu lat leki, że lekarz jest niepoważny i to bardzo, tym bardziej że zna moją historię, i leki jakie biorę oraz alergię w tym na leki. A psychiatra który zobaczył jaki lek mi dał rodzinny na lęki złapał się za głowę i powiedział że ma tylko nadzieję że go nie wzięłam. Nie wzięłam bo ja ogólnie boje się brać leki, i jak przeczytałam że to kolejny lek na padaczkę a biorę już dwa inne, do tego szybko uzależniający to zrezygnowałam bo i tak za tydzień miałam wizytę u psychiatry. Ja mam pecha do lekarzy jednak. Jedyny plus u tego lekarza jest taki, że jaki lek mu nie podam to mi zapisze gdzie inny lekarz rodzinny taki chętny nie jest sorki że tak się uzewnętrzniam tutaj ale potrzebowałam tego.

Dzięki żyje! Ej no chyba mnie jeszcze nie znasz ja zawsze panikuję i potrafię sobie wmówić różne rzeczy ale żyje! Uff A jaka jest maksymalna? Nie chce czytać ulotki bo zaraz wejdę znowu w uboki i będę miała wszystkie bałam się ale żyje. Dzisiaj czekałam pół dnia na teleporade z rodzinnym bo potrzebuje leki na astmę, ostatnio pogoda pogarsza mój stan i myślałam że się dzisiaj w nocy udusze oczywiście jak to często lekarz u nas, nie zadzwonił będę dzwonić rano. Dobrze że syn też choruje na astmę to mnie ratuje lekami. Jestem zła sama na siebie bo wiedziałam że skończył mi się lek i miałam już dawno dzwonić po receptę. Ja właśnie też mam takie stany. Już chwilami sił nie mam. I wiesz co zauważyłam ostatnio? Że najczęściej mam takie stany przy zmianie pogody tzn ja ogólnie jestem meteopatką i źle znoszę zmiany pogody, ale ostatnio widzę że na paro też mam jakieś słabsze działanie, lęki, roztrzęsieni, ostatnio mięśnie w ramionach mi ciągle mrowią, i ogólnie jakiś niepokój jest we mnie. Na następnej wizycie będę o tym rozmawiać z lekarzem, bo ja naprawdę chwilami dziwnie się czuję i nie wiem czy leki trzeba zmieniać ( wolała bym nie) czy jednak to normalne

Dzisiaj jednak czuję się fatalnie. Nie mam sił na nic. Czekałam na teleporade aż do teraz ( przychodnia czynna do 18) ale się nie doczekałam a potrzebuje leków na astmę bo znowu mnie męczy, głowie w nocy kaszel. Przez to jestem dzisiaj jakoś rozbita, bez sił i znowu mam lekkie zwątpienie czy paro na mnie działa i czy znowu nie będzie tak jak było przed leczeniem

Pomocy! Dzisiaj jestem tak zakręcona i nie wyspana że chwilami nie wiem co robię. I przez to nie wiem czy nie wzięłam dwa razy tabletki po południu, czyli o 20 mg więcej nie mam pewności i zaczynam panikować, nie wiem co zrobić.

Jejku u mnie długo wchodziło. Tak naprawdę to dopiero niedawno poczułam się dużo lepiej, chociaż nadal omijam niektóre sytuacje jak np dzisiaj gdy przeszłam kłótnie z mężem o robienie zakupów w mieście w którym złapał mnie atak paniki w czerwcu. Boje się tego miejsca nadal, a dokładnie mówiąc Biedronki ale tylko tam, bo ostatnio bez problemu weszłam do biedry dwie wsie dalej. Ale pierwsze jakieś tam zmiany widziałam już około miesiąca na lekach, nie były to duże zmiany. Już wątpiłam że mi paro tym razem pomoże. Ale już we wrześniu było naprawdę fajnie, zaczęłam robić więcej rzeczy, częściej wychodzić po za dom czy nawet jechać na grzyby chociaż za pierwszym razem złapał mnie mały atak paniki ale dałam radę. Ogólnie tym razem paro potrzebowało prawie trzy miesiące żeby jakoś wejść, i wyjątkowo dużą dawkę bo zwiększyłam na 40 mg. Kiedyś przez lata brałam 20 i było ok. A teraz to nawet uboki miałam większe

Ja uważam żeby ten zamknąć. W końcu był to temat liczymy do 300. Ty założyłeś nowy liczymy do 500. Więc ten do zamknięcia.

Na początku miałam lekką bezsenność, potrzebowałam coś na sen by móc spać ale też nie zawsze pomogło. Lecz to minęło i teraz śpię dobrze, chociaż sny czasami mam takie że lepiej nie mówić Co do układu pokarmowego. Bolał mnie brzuch, miałam biegunki, nudności i brak apetytu ( musiałam na siłę wciskać sobie jedzenie co było bardzo trudne). Lecz to też minęło i już nie mam tych problemów, wręcz przeciwnie teraz jeśli chodzi o jedzenie muszę się bardzo pilnować żeby nie jeść. Myślę że na paro raczej szybko przybierasz na wadze ja już poprzednio dużo przytyłam dlatego tym razem się pilnuje by ciągle nie podjadać. Ja ogólnie teraz biorę te 40 mg ale rano 20 i między 13-14 kolejne 20 mg, bo lekarz ogólnie kazał mi tak brać w dwóch dawkach, ale ostrzegał żeby nie brać za późno tej drugiej bo nie będę mogła zasnąć. W sumie nie wiem czemu bo nie pytałam.

Dzisiaj raczej kiepsko. Długi czas męczył mnie kaszel w nocy, ciężko mi się oddycha a nie mam leków na astmę głowa mnie boli też przez to muszę zadzwonić do przychodni po receptę.

6

Hej. Tak, ja mam podobnie. Boje się niemal o wszystko. Jest to ciężkie. Też często potrzebuje się wygadać o tym jak się czuje, co mnie boli itp ale niestety w domu mają już mnie dość i jak coś zaczynam mówić to od razu rzucają tekst " przestań". Możesz pisać tutaj. Ja też często piszę w wątku który jest o leku który biorę bo są tam ludzie którzy mnie rozumieją. Jeśli chcesz to możesz też napisać na priv. Pozdrawiam

Ja też przez wiele lat brałam paro. Po kilku latach wróciłam do niej, bo miałam przerwę, ale nerwica wróciła i to dużo mocniej niż wcześniej. Męczyłam się strasznie teraz na paro. To co przechodziłam jest wręcz nie do opisania. Boszee ile ja razy umierałam miałam tak dużo uboków i chwilami naprawdę myślałam że umrę, albo zwariuje. Ja już w pewnym momencie żegnałam się z dziećmi tak ciężko mi było. Tym razem paro wchodziło mi bardzo długo bo prawie trzy miesiące zanim zaskoczyło tak naprawdę. Ale jeszcze do końca nie jest tak jak powinno być, w tym że ja mam bardzo dużo stresu w domu. Wchodziłam od małej dawki, po kilku dniach weszłam na więcej, w sierpniu lekarz kazał mi przejść na 30 mg. Powiem ci że było strasznie wtedy, uboki się nasiliły ale minęło. Bałam się bardzo, ale za radą forumowiczów weszłam na 40mg i chyba tak naprawdę nie miałam żądnych uboków już wtedy, mimo że na 10 i 30 nieźle mnie sponiewierało. Teraz jest już dużo lepiej, uboki puściły czasami mam tylko gorszy dzień bądź kilka dni, ale nie jestem pewna czy to przez leki czy raczej pogodę itp. Więc może spróbuj na paro wrócić.