Skocz do zawartości
Nerwica.com

Mój problem


KEPTN'

Rekomendowane odpowiedzi

Witam wszystkich, jestem nowy na tym forum, mam 20 lat.

 

Problem który przedstawię mam już na pewno ponad rok, dokładniej niestety nie jestem w stanie się określić. Byłem z tym tylko raz u prywatnego neurologa, który wysłał mnie na badanie EEG, wyników niestety nie odebrałem i nie byłem na kolejnej wizycie (trochę mnie to dołowało, myślałem że czas pomoże).

Post ten pisze bo być może ktoś z was jest mi w stanie pomóc, czekam na każdą sugestie. Do tego myślę że nawet więcej dowiem się od was bo to nietypowy przypadek, widziałem to nawet po minie neurologa. No i jak myślicie do kogo z tym iść, neurolog, psychiatra, czy kto?

 

 

Tak więc głównym problem przez który dowiedziałem się wgl że mam jakieś zaburzenia jest to, że gdy jestem wśród ludzi zaczynam robić mimowolnie dziwne miny, trudno opisać dokładniej w jaki sposób to wygląda (bo co ważne sam na sam przed lustrem nie potrafię tego zrobić). Jest to raczej uśmiechanie się , ale uśmiecham się wtedy cały czas, nie tak jak w przypadku tików nerwowych co jakiś czas, wychodzą z tego różne miny bo jak wiadomo jest to przeze mnie niepożądane i próbuję temu zapobiegać. Istotne jest również to że nie jest to jakiś mój rytuał jak w przypadku nerwicy natręctw, to robi się samo i nie potrafię nad tym zapanować. W odosobnieniu takie coś nie występuje, chodź czasem się zdarza ale raczej rzadko i nie jest to aż tak intensywne.

 

Kolejny problem który opisze to już raczej nerwica natręctw. Podam więc na podstawie przykładu jak to wygląda. Ostatnio zespawałem nierówno kółko w taczkach (wiem, śmieszny przykład) lecz wszystko działa normalnie i z perspektywy zdrowego myślenia nie ma problemu, albo kiedyś składałem meble i zrobiłem ryskę, masa innych rzeczy. Wiem o tym że nie powinienem się ty przejmować, ale myśli o tym że coś takiego zrobiłem cały czas chodzą mi po głowie, dodam że myślę tylko o jednej rzeczy, tej która wydarzyła się ostatnia. Nie potrafię się przez to skoncentrować, chce na przykład przeczytać jakiś artykuł i zaraz pojawia się w mojej głowie ta myśl (dajmy na to o tych taczkach), zaczynam sobie tłumaczyć że nie powinienem się tym przejmować, i tak w kółko, czuje wtedy nawet taki specyficzny ból głowy. Skutkuje to brakiem motywacji do robienia czegokolwiek, bo mam uczucie że nie da się czegoś robić jeśli ten problem istnieje (np. że te taczki są niedokładnie pospawane), ale jestem świadomy że nie powinienem się tym przejmować. Uważam że te natręctwa mogą być po części przyczyną tych niechcianych min, ponieważ takie myślenie powoduje w mojej głowie duży chaos i stres, a jak na chwile się uwolnię od tych myśli to czuje większą kontrolę nad twarzą. Natrętne myśli miałem pierwsze jak jeszcze nie miałem problemu z tymi minami.

 

Jeśli chodzi o natrętne myśli, to mam też tak że jak robię coś np. nożem lub czymś niebezpiecznym i obok mnie są jacyś ludzie to nachodzą mnie niechciane myśli związane z celowym zrobieniem im krzywdy, unikam też sytuacji gdzie mam wziąć małe dziecko na ręce, boje się że go specjalnie upuszczę. Ale tego typu natrętne myśli akurat trochę ustały, może nawet przez to że trochę poprawiłem jakość swojego życia.

 

Mam jeszcze taki problem. Mianowicie mam lekki trądzik, i gdy sobie pomyśle że mam jakiegoś pryszcza to czuję przymus dotknięcia się w to miejsce, czasami tak w kółko.

 

Nie wiem co istotnego mogę jeszcze dodać, nie mam żadnych urojeń, co chyba ważne jestem aktywny społecznie, często wychodzę ze znajomymi, gadam z ludźmi, nie przeszkadza mi jak ktoś patrzy mi w oczy, zasypiam normalnie. Dawniej paliłem parę razy marihuanę, i chyba za każdym razem miałem bad tripa, brałem też amfetaminę ale po tym się akurat dobrze czułem. Kiedyś czułem się też źle wśród ludzi z powodu trądziku, nie miałem jeszcze problemów z psychiką. Przepraszam jak umieściłem tego posta w niewłaściwym miejscu, z góry dziękuję za każdą sugestie, co to wgl. może być.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Gdybyś miał powiedzieć ile czasu spędzasz średnio w ciągu dnia na wykonywaniu czynności, które są wywołane przymusem, jaki to byłby okras czasu? Czy ktoś w Twojej rodzinie miał jakąś chorobę psychiczną? Ogólnie to mi w sumie wygląda na nn, a z tym trzeba kierować się do psychiatry.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nie poświęcam czasu na czynności wywołane przymusem bo raczej takich nie mam, natręctwa objawiają mi się tylko w myśleniu. Chodź gdy coś czytam i pojawia się taka myśl o której muszę pomyśleć to ta czynność się trochę na pewno wydłuża . Z tym dotykaniem się to podobnie, bo nie mam że wykonuje tą czynność i nie robię nic innego, mam tak jak np. oglądam telewizję czy coś.

Wiem że mój kuzyn ma słaby autyzm dziecięcy, a tak to nie słyszałem nigdy żeby ktoś coś miał.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Mogę się podzielić z Tobą moimi domysłami, ale sam uważam że będzie to raczej skrajne postrzeżenie. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne nie zawsze przejawia się występowaniem myśli oraz przymusowych czynności, rytuałów. W Twoim przypadku zakładam że to własnie obsesje dominują u Ciebie. Jak opisałeś często masz w głowie nieracjonalne myśli dotyczące spraw nieistotnych. Zaburzenie tę współwystępuje również z zespołem Tourette’a, co u Ciebie miałoby wyjaśnienie pojawiających się tików, które objawiają się poprzez mimowolne grymasy twarzy. Na Twoim miejscu wybrałbym się do psychiatry, aby zapobiec nasileniu się objawów ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Kolejny problem który opisze to już raczej nerwica natręctw. Podam więc na podstawie przykładu jak to wygląda. Ostatnio zespawałem nierówno kółko w taczkach (wiem, śmieszny przykład) lecz wszystko działa normalnie i z perspektywy zdrowego myślenia nie ma problemu, albo kiedyś składałem meble i zrobiłem ryskę, masa innych rzeczy. Wiem o tym że nie powinienem się ty przejmować, ale myśli o tym że coś takiego zrobiłem cały czas chodzą mi po głowie, dodam że myślę tylko o jednej rzeczy, tej która wydarzyła się ostatnia. Nie potrafię się przez to skoncentrować, chce na przykład przeczytać jakiś artykuł i zaraz pojawia się w mojej głowie ta myśl (dajmy na to o tych taczkach), zaczynam sobie tłumaczyć że nie powinienem się tym przejmować, i tak w kółko, czuje wtedy nawet taki specyficzny ból głowy. Skutkuje to brakiem motywacji do robienia czegokolwiek, bo mam uczucie że nie da się czegoś robić jeśli ten problem istnieje (np. że te taczki są niedokładnie pospawane), ale jestem świadomy że nie powinienem się tym przejmować. Uważam że te natręctwa mogą być po części przyczyną tych niechcianych min, ponieważ takie myślenie powoduje w mojej głowie duży chaos i stres, a jak na chwile się uwolnię od tych myśli to czuje większą kontrolę nad twarzą. Natrętne myśli miałem pierwsze jak jeszcze nie miałem problemu z tymi minami.

Natrętne myśli z gatunku "musi być idealnie".

 

Jeśli chodzi o natrętne myśli, to mam też tak że jak robię coś np. nożem lub czymś niebezpiecznym i obok mnie są jacyś ludzie to nachodzą mnie niechciane myśli związane z celowym zrobieniem im krzywdy, unikam też sytuacji gdzie mam wziąć małe dziecko na ręce, boje się że go specjalnie upuszczę. Ale tego typu natrętne myśli akurat trochę ustały, może nawet przez to że trochę poprawiłem jakość swojego życia.

Typowe myśli przy NN.

 

Mam jeszcze taki problem. Mianowicie mam lekki trądzik, i gdy sobie pomyśle że mam jakiegoś pryszcza to czuję przymus dotknięcia się w to miejsce, czasami tak w kółko.

Mam podobnie :P Jak znajdę jakiś defekt na twarzy, to ręce same tam wędrują.

To może być dermatillomania (zaburzenie ze spektrum NN).

 

Tak więc głównym problem przez który dowiedziałem się wgl że mam jakieś zaburzenia jest to, że gdy jestem wśród ludzi zaczynam robić mimowolnie dziwne miny, trudno opisać dokładniej w jaki sposób to wygląda (bo co ważne sam na sam przed lustrem nie potrafię tego zrobić). Jest to raczej uśmiechanie się , ale uśmiecham się wtedy cały czas, nie tak jak w przypadku tików nerwowych co jakiś czas, wychodzą z tego różne miny bo jak wiadomo jest to przeze mnie niepożądane i próbuję temu zapobiegać. Istotne jest również to że nie jest to jakiś mój rytuał jak w przypadku nerwicy natręctw, to robi się samo i nie potrafię nad tym zapanować. W odosobnieniu takie coś nie występuje, chodź czasem się zdarza ale raczej rzadko i nie jest to aż tak intensywne.

Może ma to związek z jakimś lękiem, który odczuwasz wśród ludzi? Nie wmawiałabym Ci od razu Tourette’a (który rzeczywiście współistnieje czasem z NN), ale na ten temat mógłby się wypowiedzieć zarówno psychiatra, jak i neurolog.

 

Ogólnie to wygląda na NN, ale nikt Ci tu oficjalnej diagnozy nie wyda. Masz jakieś inne natrętne myśli albo kompulsje (rytuały)?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Dzięki za wypowiedzenie się na ten temat :) Do psychiatry oczywiście pójdę. Jeśli chodzi o lęk wśród ludzi no to jakiś odczuwam, no ale to ze względu na to że jestem świadomy tych moich min, no to trudno żeby się tym nie stresować. Jak tak się zastanawiam czy poza tym stresują mnie ludzie no to raczej nie, wiadomo że czasami odczuwam lekki dyskomfort gdy jestem np. z dalszą rodziną, albo jakieś podobne sytuacje, ale to chyba każdy tak ma. Tak więc gdyby nie te miny to nie odczuwam lęku do ludzi, a już na pewno nie mam jakichś zawrotów głowy, czy duszności. Jeśli chodzi o kompulsje to czasami np. podginam sobie palce, (nie że łapie drugą ręką :P), albo też tak robiłem że odginałem łopatki do tyłu (te z pleców). Nie robię tego zbyt często, no ale jak mi się takie coś przypomni to sobie to wkręcam i kilkanaście razy tak zrobię. Zazwyczaj właśnie gdy coś czytam, albo jak słucham muzyki, bo gdy wykonuje jakieś czynności manualne to tak raczej nie mam. Jeśli chodzi o myśli, to miewam też takie że gdy jadę samochodem to myślę aby celowo wjechać w drzewo (raczej jak jade z kimś), ale teraz w sumie takie coś się u mnie nie pojawia. Co do tego zespołu Tourette’a , to nie wiem jak takie coś wygląda, też nie wiem jak wy wyobrażacie sobie te moje zachowanie. Widziałem parę razy w mojej okolicy taką starszą panią która właśnie strasznie wykrzywia cały czas twarzą, przypomina mi to właśnie uśmiechniętą minę, ale to jak widziałem jest dużo silniejsze niż to co ja mam. Dodam że gdy np. jadę gdzieś na jakąś ważną wizytę i nie umiem znaleźć tego miejsca a czasu nie ma, chodzi mi tu o sytuację kiedy odczuwam większy stres ale nie z powodu moich dolegliwości to przestaje się na ten czas "uśmiechać", chyba mój mózg na chwilę o tym wtedy zapomina, skupiając się na tamtym.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×