katatonia. otępinie. patrzę nie widzę. słucham nie słyszę.

[Gość]

to już się nie mieści w żadnych standardach i kategoriach, przeżywam apogeum katatoni, kompletniego otępienia umysłowego, braku koncentracji!!

codzienne podstawowe czynności zajmują mi bardzo dużo czasu, bo nie moge ich zrobić tak ot, tylko nad wszystkim się modle. siądę sobie przed kompem na krześle i zanim uruchomię sprzęt to się pogapię przez 10 minut w monitor. w łazience spędzam godzine, bo się wpatrzę w lustro i tak stoję sobie. co za strata czasu! bieore przysznic, kiełbasa czysta i wypucowana, a woda leje się i leje.

ze znajomymi siedze, mówią coś do mnie, odpowiadam mechanicznie, nawet nie wiem o czym rozmawiamy. wzrok wbity w jeden punkt, twarz myślą nieskalana, otępienie.

w kościele siedzę, powtarzam sobie po raz kolejny, skup sie, wynieś coś z tej mszy, niech coś do ciebie dotrze. nic! błądzę sobie gdzieś tam po suficie, ludzi sobie obserwuje, słowa z kazania gdzieś tam daleko.

nie naczej na wykładach, śnieżek pada, to się dziecko gapi w ten śnieżek. a z czego to wykład?

książkę czytam. czytam - haha, jedno zdanie przez kilka godzin, reszta to zmulenie, zawieszenie nad książką.

 

 

jak wy to wytrzymujecie?

cholera, no i znowu..tego posta od ponad 20 minut piszę. i już wiem, czemu tak późno spać chodzę. bo zanim ja się ze wszystkim wyrobię..

[innge]

kiełbasa, raczej kiepsko to znosze... cala rutyna dnia mnie rozwala po prostu... stoje pod prysznicem, az zauwaze, ze tak sobie stoje i stoje i stoje... a potem zamykam wode... itd... itd............

 

juz wczesniej mialam napisac temat o rytunie dnia... zrobilas to za mnie... dzieki ... mi zajeloby to nie mniej czasu niz tobie...