Pewność siebie, po prostu

[Creedart]

Cześć i czołem ! Krótko, zwięźle i na temat. Moi drodzy. Mam 21 (w czerwcu będzie 22) i muszę Wam przyznać, że przeszedłem ogromną drogę zmiany nastawienia do siebie. Kiedyś byłem zamkniętym w sobie chłopakiem, żyjącym dla siebie, do gier i do swojej grupy znajomych (dokładnie 3 znajomych). Zawsze wyśmiewany, uznawany za wariata, inny niż wszyscy.

 

Wszystko uległo diametralnej zmianie. Niestety psychika do dziś te dni pamięta i nie mogę żyć normalnie. Otóż moja niepewność ma odzwierciedlenie w mowie. Kiedy jestem w grupie nieznanych mi osób, zaczynam jąkać się, mówić niewyraźnie, właściwie nie patrze nikomu w oczy. Wiem, że to złe! Ale psychika każe mi czuć się gorszym od innych. Wiem, że tak nie jest. Wiem, że prawda jest inna. Wiem, że jesteśmy sobie równi. Ale ja swoje, a mózg w danej sytuacji swoje.

 

Ale znowu, kiedy rozmawiam z kimś, kto wg mnie nie jest pewny siebie, czuję się przy nim tak jak w domu. Swobodnie, cudownie, mogę skakać ze szczęścia.

 

Wiem, że piszę chaotycznie, ale dzisiaj dokonałem olbrzymiego skoku i znów wkurzyłem się na siebie, za brak pewności siebie w grupie. Dlatego kieruję do Was pytanie - jakie znacie sposoby na WYMAZANIE, WYKASOWANIE bądź ZMIENIENIE nastawienia w taki sposób abym czuł się swobodnie przy wszystkich, nie tylko przy osobach, które mają ten sam problem, co ja.

 

Pozdrawiam !

[Gość]

Bo pewność siebie powinna iść z wnętrza, a nie być tylko odbiciem innych osób. Świecisz na razie światłem odbitym. Ale jak skupisz sie bardziej na sobie, nie przejmujac sie za bardzo opiniami innych to będzie dobrze.